Yooka-Laylee

Świetna gra od twórców kultowych gier na SNESa i N64 (to oni stoją za powstaniem trylogii Donkey Kong Country, Diddy Kong Racing, Banjo Kazooie), którzy kiedyś pracowali w Rareware, ale z powodu tego, że nastąpiły tam spore zmiany, między innymi zerwanie partnerstwa z Nintendo (przez to stracili prawa autorskie do postaci z wyżej wspomnianych gier), po tylu latach postanowili odłączyć się od Rare i stworzyć Playtonic Games. Kameleon Yooka i nietoperz Laylee przypominają Banjo i Kazooie. Jest to druga odsłona ich przygód, choć nie jest to sequel, a spin-off. Jest to 2,5D platformówka. Poziomy są porozrzucane w trójwymiarowym nadświecie, który skrywa wiele sekretnych obszarów do odblokowania. Pod koniec każdego poziomu czeka na nas bzycerz do uratowania. W ten sposób tworzymy armię pszczelich rycerzy, którzy pomogą nam w walce z finalnym bossem z którym... tak naprawdę możemy walczyć już na samym początku gry! Lecz walka jest ciężka, więc lepiej poprzechodzić wszystkie poziomy, a będzie łatwiej się walczyło. Mamy do czynienia z humorem rodem z Banjo-Kazooie. Nie zabraknie też nawiązań do serii gier DKC jak np. zrobienie fikołka z krawędzi platformy, po czym wykonanie skoku z powietrza w celu odleglejszego pokonania przeszkody lub korzystanie z wystrzałowych beczek, które działają na zasadzie armat. Nad ścieżką dźwiękową pracował słynny Dawid Wise, ale na pokładzie pojawili się równie świetni nowi kompozytorzy, których warto docenić!
Polecam tę grę jako zwykły gracz i jako fan produkcji tej garstki osób odpowiedzialnych za powstanie kultowych gier na Nintendo z lat dziewięćdziesiątych!

Cichy bohater, gra przemknęła trochę niezauważona przez rynek, choć może to subiektywne, ale jest to jeden z lepszych platformerów jakie miałem okazje ograć. Z jednej strony, widać duże doświadczenie w robieniu tego gatunku (duża część ekipy to ex pracownicy Rare, którzy tworzyli Banjo Kazooie), z drugiej, szczerą miłość do niego. Bawiłem się jak dziecko, choć gra skierowana jest do odbiorców w każdym wieku.

Na początku ciężko mi było polubić tą grę, głównie dlatego że zacząłem ją po średnim poprzedniku będącym zupełnie inną grą, ale potem gra dała mi dużo frajdy.

Jedna z ciekawszych platformówek 2,5/3D, niektóre poziomy są baaardzo wymagające. Trochę słabe jest to że przy przechodzeniu gry i tak trzeba farmić piórka na przedmioty do odblokowania.

Gra jest ok

a masta piece