Yoku’s Island Express

Poszukując nowych tytułów do zagrania wyrobiłem sobie swego rodzaju uprzedzenie do gier które w moim subiektywnym postrzeganiu są słodkie i urocze ale nie mają za sobą zbyt wiele treści. Odnoszę wrażenie, że czasami można na tym zajechać całkiem daleko, żeby nie szukać daleko gra Stray doszła gdzie doszła tylko dlatego, że kotki są słodkie.
Podobne wrażenie wywołał u mnie pierwotnie Yoku's Island Express, ale rozliczne nagrody, dobre recenzje oraz wzmianki wśród youtubowych twórców na jego temat przekonały mnie by dać szansę. I nie wiem czy to ja jestem skrajnie uprzedzony czy marketing tej gry jest źle poprowadzony, ale nic kompletnie nie przygotowało mnie na to co spotkam.
Tak, gramy żukiem i tak grafika jest słodka. Natomiast kompletnie nie to wybrzmiewa grając w grę. Oprawa audiowizualna w ogólności leży gdzieś w tym wygodnym miejscu gdzie ani nie pomaga, ani nie przeszkadza. Podobnie historia jest pretekstowa.
Yoku's Island express buduje niemal całą swoją unikalność i przyjemność z rozgrywki na pomysłowej mechanice. Mamy tu do czynienia z jedną z tych ambitnych fuzji gatunkowych o których nie pomyślało by się, że mogą działać, a mianowicie metroidvania + pinball. Jest to na tyle głęboko zakorzenione, że główny bohater nawet nie potrafi sam z siebie skakać.
A więc jak to działa? Zaskakująco dobrze. Rozgrywka jest chaotyczna ale jednocześnie fakt że walczymy o upgrady i nowe przejścia bardzo motywuje do pełnego zeksplorowania każdej pinballowej sekcji. Poza tym jak wiadomo fajnie się patrzy jak kulka się odbija. Jednym moim zastrzeżeniem jest, że chaos w poruszaniu który działa dobrze przy przechodzeniu poziomu po raz pierwszy mocno przeszkadza przy backtrackingu.
Pomimo mojego zrażenia do materiałów marketingowych bardzo polecam Yoku's Island Express. To niesamowicie pomysłowa gra która zapewnia unikalny typ rozgrywki. Myślę, że na pewno warto sprawdzić jeśli jest się fanem metroidvanii lub jeśli szuka się nowych ciekawych podejść do idei platformera.