WARSAW

在1931-1945年间所有为自由而牺牲的战士们中，除本国的英雄之外我最为之感动的还是波兰起义者们的故事。长期以来的压迫终于结束，然而短暂的自由又遭到两大强权的毁灭。与其他受法西斯侵略的国家不同的是，波兰的自由即使在战后仍然虚无缥缈：等待着他们的是另一个帝国长达40年的奴役。为此，许多的男男女女没有放下武器，正如游戏中的Krzysztof一样，到生命的最后一课仍然对着专制与强权说“不”。即使自己的夜晚比别人都要漫长和黑暗，他们对光明的追求也不因此而退却，不因此而逊色。波兰的精神是自由的精神，是独立的精神，是反抗的精神。
历史是由小人物组成的，历史也是由小人物见证的。不同身份的起义者们汇成了自由的炬火，在华沙城中熊熊燃烧，点亮黑暗。每一个起义者的背景故事与人身经历都得到了细致入微的刻画，而正是这些刻画让这个游戏拉近了我们与历史之间的距离，感受到了冷冰冰的数字与史实下的活生生的人。佛罗里达的孩子在翻看自己看不懂的波兰语回忆录时，可曾想过他们的爷爷Aleksandr经历的是多么坎坷的一生？为自由波兰在两面旗帜下奋战，最后却无法回到自己的祖国，甚至无法传承自己的语言；抛弃国防军身份加入起义的Martin，又是否料到他会为曾经的战友们视之为劣等人的犹太儿童献出自己的生命？又是什么样的屈辱，让Anna在重获自由的时候选择告别这个苦痛的世界？每个角色的故事都令人深思乃至惹人揪心。但在他们之外，在这些虚构的或是有现实原型的角色之外，更多的波兰人的名字，遭遇都没有被记住。我们所知的只是，他们为着那矩火燃烧了自己，遁入了华沙城的灰烬——或是永恒的黑暗。
扮演着这些有血有肉的角色，我们在华沙城中行进，奋战，走过一片片街区。游戏中无处不在的海报，建筑信息与公告都在提醒着你这一切的真实性。心爱的城市被敌人一点一点的毁灭，游戏中不可通行的废墟越来越多；当你带领队员们处理一个个事件，你的心情也会随之起伏。我印象最深的一个情节是，掩埋起义者尸体的小队遇到了一位老妇人，她在她儿子的尸体旁哭成泪人，质问这一切是否值得。究竟该如何回答？直到现在我也没有一个好的答案。看着市政大楼从完好无损到千疮百孔直至化为灰烬，沉重与压抑的氛围不只是影响着角色，也传达到了屏幕前的玩家。我们利用策略和技巧击败一个又一个法西斯，但是我们只是赢得了战斗，不可能赢得这场战争（这也是战斗获胜后的语音）。最终63天过去，抵抗不复存在，你得知角色们的各样经历，心中百感交集。在历史代入感上，这部作品以有限的成本达到了能力范围内的最大的效果。如果你对波兰的这段历史感兴趣，那么我无论如何都会推荐这款游戏。
值得一提的是，这款游戏由波兰的国家记忆研究所支持发行，想必在游戏性以外，更是有着以新形式保存民族记忆的目的。得益于现代技术，英雄们的故事变得栩栩如生。但是，这所谓的教育意义还需要以适当的形式展开才行。无论是“数字英雄”企划，还是这些游戏项目，国家记忆研究所都做到了兼顾知识性与历史意义和趣味性与观众的体验感。就这款游戏来说，对暗黑地牢的游戏性创新，引入侧翼打击的机制就相当有趣；不同战士的搭配组合都会带来不同的有趣体验，譬如有着对某一列德军提高伤害的技能的聋哑战士就和能够改变敌军阵位的骑兵配合达到最大输出效果，这同样给了不同角色出场空间与高重玩价值。截至目前（53个小时）我已经用所有角色都打到了起义的最后，见证了他们的结局。诚然如部分评论所说，这款游戏在难度曲线和战斗趣味性等方面还有所欠缺。但是，如果作为一个了解波兰历史的窗口的话，这绝对是一个足够有趣的游戏，能够带给你足够的吸引力。
总体来说，这是一款瑕不掩瑜的精品历史独立游戏。对于历史爱好者来说，它能够具有相当的吸引力。并且它免费！花上10个小时就能够近距离接触一段真实历史与许多感人的故事，即使不用前往波兰档案馆，也能让你了解到许多的细节，感受到英雄们所遇到的经历与情感。对我来说，它引发了我对波兰起义历史的高度热情，吸引我去了解相关历史，观看相关影视。我希望有一天我能到华沙去看看，在起义博物馆去接触到更多的，更真实的，英雄们的记忆。波兰永不灭亡。来自中国的问候与祝愿。
Wśród wszystkich żołnierzy, którzy poświęcili życie za wolność w latach 1931-1945, historie polskich powstańców poruszają mnie najbardziej – poza rodakami. Długotrwały ucisk wreszcie się skończył, lecz krótkotrwała wolność została zniszczona przez dwie potęgi. W przeciwieństwie do innych krajów dotkniętych faszystowską agresją, polska wolność pozostała ulotna nawet po wojnie: czekało na nich kolejne 40 lat zniewolenia przez inne imperium. Dlatego wielu mężczyzn i kobiet nie złożyło broni – jak Krzysztof z gry – aż do ostatniej chwili życia mówiąc „nie” despotyzmowi i przemocy. Nawet gdy ich noce były dłuższe i ciemniejsze niż innych, ich dążenie do światła nie osłabło i nie straciło znaczenia. Polski duch to duch wolności, niezależności i buntu.
Historia jest tworzona przez zwykłych ludzi i przez nich także świadczona. Powstańcy o różnych tożsamościach złożyli się na płonącą pochodnię wolności, która rozświetliła mroki Warszawy. Każda z tych postaci – z dopracowanym tłem i osobistą historią – sprawia, że gra zbliża nas do przeszłości, ukazując żywych ludzi pod zimnymi liczbami i faktami. Czy dzieci z Florydy, przeglądające niezrozumiałe polskie wspomnienia, zastanawiały się, przez jak dramatyczne życie przeszedł ich dziadek Aleksandr? Walczył o wolną Polskę pod dwoma sztandarami, by na końcu nie móc wrócić do ojczyzny, a nawet przekazać własny język. Czy Martin, który porzucił mundur Wehrmachtu, by przyłączyć się do powstania, przewidział, że odda życie za żydowskie dziecko – przez dawnych towarzyszy uznane za „podczłowieka”? Jakaż to musiała być udręka, by Anna, odzyskawszy wolność, wybrała odejście z tego bolesnego świata? Każda z tych opowieści zmusza do refleksji, a nawet rozdziera serce. Lecz poza nimi – fikcyjnymi lub inspirowanymi rzeczywistością – pozostają niezliczeni Polacy, których imion i losów nikt nie zapamiętał. Wiemy tylko, że spłonęli w ogniu tej pochodni, rozpływając się w prochach Warszawy – lub w wiecznej ciemności.
Wcielając się w te pełnokrwiste postacie, przemierzamy Warszawę, walczymy i przekraczamy kolejne dzielnice. Wszechobecne plakaty, informacje o budynkach i obwieszczenia w grze nieustannie przypominają o autentyczności tych wydarzeń. Ukochane miasto jest kawałek po kawałku niszczone przez wroga – nieprzejezdnych ruin przybywa z każdą misją. Kierując drużyną przez kolejne kryzysy, nasze emocje falują wraz z akcją. Najgłębiej zapadła mi scena, w której oddział grzebiący powstańcze zwłoki spotyka staruszkę płaczącą nad ciałem syna. Jej pytanie: „Czy to było warte poświęcenia?” pozostaje bez odpowiedzi – do dziś nie znalazłem satysfakcjonującej riposty. Obserwując, jak ratusz zmienia się z nienaruszonej budowli w podziurawiony szkielet, a w końcu w popiół, ciężar tej atmosfery oddziałuje nie tylko na postacie, ale i na gracza przed monitorem. Choć taktyką i umiejętnościami pokonujemy kolejnych faszystów, wygrywamy bitwy – nigdy jednak wojny (o czym mówi komunikat po zwycięstwie). Gdy po 63 dniach opór gaśnie, a poznajemy losy bohaterów, serce ściska się od sprzecznych uczuć. Historyczna immersja – osiągnięta tu przy ograniczonym budżecie – stawia tę produkcję wśród najskuteczniejszych narracji o polskiej przeszłości. Jeśli interesuje cię ten rozdział historii Polski, gorąco polecam tę grę bez względu na wszystko.
Warto wspomnieć, że ta gra została wydana przy wsparciu Instytutu Pamięci Narodowej (IPN), co sugeruje, że poza rozgrywką ma również cel zachowania narodowej pamięci w nowej formie. Dzięki nowoczesnej technologii historie bohaterów ożywają. Jednak ten edukacyjny wymiar wymaga odpowiedniego przekazu – zarówno projekt «Cyfrowi Bohaterowie», jak i inne inicjatywy IPN łączą wiedzę historyczną z atrakcyjnością dla odbiorcy. Jeśli chodzi o tę grę, innowacje względem mechaniki Darkest Dungeon (np. wprowadzenie flankowania) są wyjątkowo udane. Kombinacje różnych postaci dają unikalne doświadczenia: np. głuchy żołnierz z umiejętnością zwiększania obrażeń dla konkretnego szeregu Niemców osiąga maksymalną skuteczność w połączeniu z kawalerzystą zmieniającym pozycje wrogów. To zapewnia różnorodność składów drużyn i wysoką powtarzalność. Na dzień dzisiejszy (53 godziny) ukończyłem powstanie ze wszystkimi postaciami, widząc ich losy. Choć – jak zauważają niektóre recenzje – krzywa trudności i taktyczna głębia walk pozostawiają pole do poprawy, jako okno do poznawania polskiej historii jest to gra wystarczająco wciągająca, by zasłużyć na uwagę.
Podsumowując, jest to historyczny indie game, w którym niedoskonałości nie przesłaniają wyjątkowej wartości. Dla miłośników historii stanowi fascynujące doświadczenie – tym bardziej że jest darmowy! Wystarczy 10 godzin, by zbliżyć się do autentycznych wydarzeń i wzruszających opowieści. Bez wizyty w polskich archiwach poznasz detale, które pozwolą poczuć emocje bohaterów. W moim przypadku gra rozpaliła pasję do historii polskich powstań, skłaniając do sięgnięcia po książki i filmy. Marzę, by pewnego dnia odwiedzić Warszawę i Muzeum Powstania Warszawskiego, gdzie pamięć o bohaterach jest jeszcze bardziej namacalna. Jeszcze Polska nie zginęła! Pozdrowienia i życzenia z Chin.

Steam User 9

審查去年

啊！不对啊！！

卖家1块卖我的cdk，今天刚发现是免费开玩？？？

嘤嘤嘤TAT我可能是个冤大头

——24.09.15

《华沙Warsaw》，回合战略游戏

不支持中文，19年的游戏24年还没有中文估计以后也不会有了...

百度搜到个汉化补丁，不确定安全，暂时放弃...

——24.09.21
Steam User 1

審查去年

无中文，有卡牌点数商城，有成就
Steam User 1

審查去年

无中文，有卡牌点数商城，有成就
Steam User 1

審查去年

在1931-1945年间所有为自由而牺牲的战士们中，除本国的英雄之外我最为之感动的还是波兰起义者们的故事。长期以来的压迫终于结束，然而短暂的自由又遭到两大强权的毁灭。与其他受法西斯侵略的国家不同的是，波兰的自由即使在战后仍然虚无缥缈：等待着他们的是另一个帝国长达40年的奴役。为此，许多的男男女女没有放下武器，正如游戏中的Krzysztof一样，到生命的最后一课仍然对着专制与强权说“不”。即使自己的夜晚比别人都要漫长和黑暗，他们对光明的追求也不因此而退却，不因此而逊色。波兰的精神是自由的精神，是独立的精神，是反抗的精神。
历史是由小人物组成的，历史也是由小人物见证的。不同身份的起义者们汇成了自由的炬火，在华沙城中熊熊燃烧，点亮黑暗。每一个起义者的背景故事与人身经历都得到了细致入微的刻画，而正是这些刻画让这个游戏拉近了我们与历史之间的距离，感受到了冷冰冰的数字与史实下的活生生的人。佛罗里达的孩子在翻看自己看不懂的波兰语回忆录时，可曾想过他们的爷爷Aleksandr经历的是多么坎坷的一生？为自由波兰在两面旗帜下奋战，最后却无法回到自己的祖国，甚至无法传承自己的语言；抛弃国防军身份加入起义的Martin，又是否料到他会为曾经的战友们视之为劣等人的犹太儿童献出自己的生命？又是什么样的屈辱，让Anna在重获自由的时候选择告别这个苦痛的世界？每个角色的故事都令人深思乃至惹人揪心。但在他们之外，在这些虚构的或是有现实原型的角色之外，更多的波兰人的名字，遭遇都没有被记住。我们所知的只是，他们为着那矩火燃烧了自己，遁入了华沙城的灰烬——或是永恒的黑暗。
扮演着这些有血有肉的角色，我们在华沙城中行进，奋战，走过一片片街区。游戏中无处不在的海报，建筑信息与公告都在提醒着你这一切的真实性。心爱的城市被敌人一点一点的毁灭，游戏中不可通行的废墟越来越多；当你带领队员们处理一个个事件，你的心情也会随之起伏。我印象最深的一个情节是，掩埋起义者尸体的小队遇到了一位老妇人，她在她儿子的尸体旁哭成泪人，质问这一切是否值得。究竟该如何回答？直到现在我也没有一个好的答案。看着市政大楼从完好无损到千疮百孔直至化为灰烬，沉重与压抑的氛围不只是影响着角色，也传达到了屏幕前的玩家。我们利用策略和技巧击败一个又一个法西斯，但是我们只是赢得了战斗，不可能赢得这场战争（这也是战斗获胜后的语音）。最终63天过去，抵抗不复存在，你得知角色们的各样经历，心中百感交集。在历史代入感上，这部作品以有限的成本达到了能力范围内的最大的效果。如果你对波兰的这段历史感兴趣，那么我无论如何都会推荐这款游戏。
值得一提的是，这款游戏由波兰的国家记忆研究所支持发行，想必在游戏性以外，更是有着以新形式保存民族记忆的目的。得益于现代技术，英雄们的故事变得栩栩如生。但是，这所谓的教育意义还需要以适当的形式展开才行。无论是“数字英雄”企划，还是这些游戏项目，国家记忆研究所都做到了兼顾知识性与历史意义和趣味性与观众的体验感。就这款游戏来说，对暗黑地牢的游戏性创新，引入侧翼打击的机制就相当有趣；不同战士的搭配组合都会带来不同的有趣体验，譬如有着对某一列德军提高伤害的技能的聋哑战士就和能够改变敌军阵位的骑兵配合达到最大输出效果，这同样给了不同角色出场空间与高重玩价值。截至目前（53个小时）我已经用所有角色都打到了起义的最后，见证了他们的结局。诚然如部分评论所说，这款游戏在难度曲线和战斗趣味性等方面还有所欠缺。但是，如果作为一个了解波兰历史的窗口的话，这绝对是一个足够有趣的游戏，能够带给你足够的吸引力。
总体来说，这是一款瑕不掩瑜的精品历史独立游戏。对于历史爱好者来说，它能够具有相当的吸引力。并且它免费！花上10个小时就能够近距离接触一段真实历史与许多感人的故事，即使不用前往波兰档案馆，也能让你了解到许多的细节，感受到英雄们所遇到的经历与情感。对我来说，它引发了我对波兰起义历史的高度热情，吸引我去了解相关历史，观看相关影视。我希望有一天我能到华沙去看看，在起义博物馆去接触到更多的，更真实的，英雄们的记忆。波兰永不灭亡。来自中国的问候与祝愿。
Wśród wszystkich żołnierzy, którzy poświęcili życie za wolność w latach 1931-1945, historie polskich powstańców poruszają mnie najbardziej – poza rodakami. Długotrwały ucisk wreszcie się skończył, lecz krótkotrwała wolność została zniszczona przez dwie potęgi. W przeciwieństwie do innych krajów dotkniętych faszystowską agresją, polska wolność pozostała ulotna nawet po wojnie: czekało na nich kolejne 40 lat zniewolenia przez inne imperium. Dlatego wielu mężczyzn i kobiet nie złożyło broni – jak Krzysztof z gry – aż do ostatniej chwili życia mówiąc „nie” despotyzmowi i przemocy. Nawet gdy ich noce były dłuższe i ciemniejsze niż innych, ich dążenie do światła nie osłabło i nie straciło znaczenia. Polski duch to duch wolności, niezależności i buntu.
Historia jest tworzona przez zwykłych ludzi i przez nich także świadczona. Powstańcy o różnych tożsamościach złożyli się na płonącą pochodnię wolności, która rozświetliła mroki Warszawy. Każda z tych postaci – z dopracowanym tłem i osobistą historią – sprawia, że gra zbliża nas do przeszłości, ukazując żywych ludzi pod zimnymi liczbami i faktami. Czy dzieci z Florydy, przeglądające niezrozumiałe polskie wspomnienia, zastanawiały się, przez jak dramatyczne życie przeszedł ich dziadek Aleksandr? Walczył o wolną Polskę pod dwoma sztandarami, by na końcu nie móc wrócić do ojczyzny, a nawet przekazać własny język. Czy Martin, który porzucił mundur Wehrmachtu, by przyłączyć się do powstania, przewidział, że odda życie za żydowskie dziecko – przez dawnych towarzyszy uznane za „podczłowieka”? Jakaż to musiała być udręka, by Anna, odzyskawszy wolność, wybrała odejście z tego bolesnego świata? Każda z tych opowieści zmusza do refleksji, a nawet rozdziera serce. Lecz poza nimi – fikcyjnymi lub inspirowanymi rzeczywistością – pozostają niezliczeni Polacy, których imion i losów nikt nie zapamiętał. Wiemy tylko, że spłonęli w ogniu tej pochodni, rozpływając się w prochach Warszawy – lub w wiecznej ciemności.
Wcielając się w te pełnokrwiste postacie, przemierzamy Warszawę, walczymy i przekraczamy kolejne dzielnice. Wszechobecne plakaty, informacje o budynkach i obwieszczenia w grze nieustannie przypominają o autentyczności tych wydarzeń. Ukochane miasto jest kawałek po kawałku niszczone przez wroga – nieprzejezdnych ruin przybywa z każdą misją. Kierując drużyną przez kolejne kryzysy, nasze emocje falują wraz z akcją. Najgłębiej zapadła mi scena, w której oddział grzebiący powstańcze zwłoki spotyka staruszkę płaczącą nad ciałem syna. Jej pytanie: „Czy to było warte poświęcenia?” pozostaje bez odpowiedzi – do dziś nie znalazłem satysfakcjonującej riposty. Obserwując, jak ratusz zmienia się z nienaruszonej budowli w podziurawiony szkielet, a w końcu w popiół, ciężar tej atmosfery oddziałuje nie tylko na postacie, ale i na gracza przed monitorem. Choć taktyką i umiejętnościami pokonujemy kolejnych faszystów, wygrywamy bitwy – nigdy jednak wojny (o czym mówi komunikat po zwycięstwie). Gdy po 63 dniach opór gaśnie, a poznajemy losy bohaterów, serce ściska się od sprzecznych uczuć. Historyczna immersja – osiągnięta tu przy ograniczonym budżecie – stawia tę produkcję wśród najskuteczniejszych narracji o polskiej przeszłości. Jeśli interesuje cię ten rozdział historii Polski, gorąco polecam tę grę bez względu na wszystko.
Warto wspomnieć, że ta gra została wydana przy wsparciu Instytutu Pamięci Narodowej (IPN), co sugeruje, że poza rozgrywką ma również cel zachowania narodowej pamięci w nowej formie. Dzięki nowoczesnej technologii historie bohaterów ożywają. Jednak ten edukacyjny wymiar wymaga odpowiedniego przekazu – zarówno projekt «Cyfrowi Bohaterowie», jak i inne inicjatywy IPN łączą wiedzę historyczną z atrakcyjnością dla odbiorcy. Jeśli chodzi o tę grę, innowacje względem mechaniki Darkest Dungeon (np. wprowadzenie flankowania) są wyjątkowo udane. Kombinacje różnych postaci dają unikalne doświadczenia: np. głuchy żołnierz z umiejętnością zwiększania obrażeń dla konkretnego szeregu Niemców osiąga maksymalną skuteczność w połączeniu z kawalerzystą zmieniającym pozycje wrogów. To zapewnia różnorodność składów drużyn i wysoką powtarzalność. Na dzień dzisiejszy (53 godziny) ukończyłem powstanie ze wszystkimi postaciami, widząc ich losy. Choć – jak zauważają niektóre recenzje – krzywa trudności i taktyczna głębia walk pozostawiają pole do poprawy, jako okno do poznawania polskiej historii jest to gra wystarczająco wciągająca, by zasłużyć na uwagę.
Podsumowując, jest to historyczny indie game, w którym niedoskonałości nie przesłaniają wyjątkowej wartości. Dla miłośników historii stanowi fascynujące doświadczenie – tym bardziej że jest darmowy! Wystarczy 10 godzin, by zbliżyć się do autentycznych wydarzeń i wzruszających opowieści. Bez wizyty w polskich archiwach poznasz detale, które pozwolą poczuć emocje bohaterów. W moim przypadku gra rozpaliła pasję do historii polskich powstań, skłaniając do sięgnięcia po książki i filmy. Marzę, by pewnego dnia odwiedzić Warszawę i Muzeum Powstania Warszawskiego, gdzie pamięć o bohaterach jest jeszcze bardziej namacalna. Jeszcze Polska nie zginęła! Pozdrowienia i życzenia z Chin.

WARSAW

游戏讨论

匿名

Steam User 9

Steam User 1

Steam User 1

Steam User 1