Volume

Niesamowity klimat Volume urzeka od pierwszej chwili. Gra przesiąknięta jest futuryzmem, świeżymi pomysłami oraz niesamowicie minimalistyczną grafiką. Mike Bithell ze swoją ekipą stworzył świetną grę, która idealnie wypełni czas i obudzi w nas Robin Hooda. Okradając bezduszne korporacje bawię się świetnie. Czuję satysfakcję z przechodzenia każdego kolejnego poziomu. Polecam wszystkim fanom Thomas Was Alone oraz gier logiczno-zręcznościowych.

+ Fabuła
+ Jest czas na poznanie postaci i ich motywacji (odpowiednjia długość gry)
+ Muzyka
+ 100 poziomów podstawowych z różnymi mechanikami
+ Poziomy społeczności
- Ominąłem raz 1 dialog, a żeby go usłyszeć musiałbym powtórzyć całą kampanię od początku
Polecam

Ta gra to takie trochę złoto.
Prosta, minimalistyczna, a przy tym maksymalnie wciągająca skradanka z interesującą i momentami zabawną historią. Projekty kolejnych poziomów coraz ciekawsze i przechodzenie ich daje naprawdę sporo czysto gejmingowej frajdy. No i muza kosmos, rety co za klimat robi ta ścieżka dźwiękowa!
Ma wady, Nie jest idealna (np.AI), ale mimo to zachwyca.
Widocznie nie musi być idealna. Polecam mocno.

Volume to skradanka z rzutem izometrycznym. Naszym celem jest zebranie wszystkich klejnotów na plansz i dojście do wyjścia. W jego realizacji przeszkadzać będą nam strażnicy i elementy pokojów. Grafika jest minimalistyczna. Obiekty są proste i przypominają trochę grafikę wektorową. Stylistyką przypomina tą osobną grę w Deus ex Mankind divided w której musieliśmy uruchamiać terminale.
Poruszanie jest dość proste. Na WASD chodzimy na spacji wchodzimy w interakcje z obiektami a na Shiftcie przyklejamy się do ściany. Dodatkowo jak jesteśmy przy krawędzi spacją możemy prześlizgnąć się na drugą stronę. Możemy też gwizdać co zwabia przeciwników w krótkim zasięgu. Wrogowie mają widoczny stożek wykrywania. Może być on pełny lub kreskowany. W tym drugim wrogowie nas nie wykryją jeśli skradamy się przy krawędzi. Kreskowany poziom wykrywania często powodowany jest tym, że za widokiem przeciwnika jest przeszkoda. Niektórzy wrogowie domyślnie mają połowiczne wykrywanie.
Na planszy mogą się pojawiać różne elementy, których możemy użyć. Najczęściej będą to drzwi, które pozwalają nam się ukryć przed przeciwnikami. Może być to też pole siłowe, które będziemy musieli zhakować by je usunąć. Najważniejsze są jednak umiejętności, które możemy raz na jakiś czas użyć. Jest ich osiem. Pozwalają stawać się niewidzialnym, zwabiać wrogów, lub ich ogłuszać. Jest też jedna zdolność pozwala na poruszanie się z większą prędkością i unikanie paneli dźwiękowych.
Te panele są jedną z rzeczy, które mogą nam przeszkadzać podczas skradania. Powodują one, że na niezbyt dużym dystansie przeciwnicy nas słyszą. Poza nimi natrafimy też na lasery, które alarmują wszystkich przeciwników. Są też panele elektryczne, które nas na krótki czas ogłuszają.
Przeciwników jest kilka rodzajów. Standardowi strażnicy, którzy widzą w normalnym kącie widzenia i po wyryciu próbują do nas strzelić. Jak zejdziemy im z linii wzroku to podbiegną tam gdzie ostatnio nas widzieli. Są też łowcy, którzy widzą dookoła siebie. Są też wieżyczki. Nie można im uciec bo bardzo szybko strzelają. Ich minusem jest to, że nie mogą się odwrócić. Czasem można spotkać psy, które same w sobie nas nie zaatakują ale zwabią przeciwników w nasze miejsce.
Sztuczna inteligencja jest trochę kiepska. Jak przeciwnik nas zauważy za filarem to do niego podbiegnie. Jeżeli w tym czasie ukryjemy się po innej stronie to nas nie znajdzie. Poziom trudności misji stale rośnie i co jakiś czas przedstawiane nam są nowe umiejętności, przeciwnicy czy elementy planszy. Niektóre poziomy stanowiły dla mnie niemałą zagadkę. Głównie miałem problem z poprawnym użyciem iluzji, która wysyła hologram w wskazanym kierunku. W momencie wykrycia hologramu przeciwnik do niego podbiegnie. Czyli jeśli przeciwnicy są blisko i nie ukryjemy się w porę to nas wykryją. W grze wbudowany jest też edytor poziomów. Można je potem wysłać do sieci by inne osoby mogły je ograć. Gra jest w miarę krótka. Znajdziemy w niej 100 plansz. Mi jej przejście zajęło około 6 godzin. O fabule nic nie wspominałem bo jest jej trochę mało. Co parę plansz mamy dialog z jednym z przeciwników. Fabuła potem się trochę rozkręca i dowiadujemy się o co chodzi. Mimo wszystko grało mi się dobrze i osobiście grę polecam. Przypomniała mi jak fajnie skradało się w Assassin's Creed Chronicles. Mało jest takich gier i kolejna tego typu cieszy.

Świetna rzecz. Prosta, ale wciągająca rozgrywka, grafika minimalistyczna, ale dobrze wpasowujaca się w klimat gry. Trochę podpada pod syndrom "only one more level" - kończysz jeden poziom (są krótkie, 2-3min) i od razu zabierasz się za następny.
Jedyny - drobny - minus: muzyka rozbrzmiewająca, gdy jest się wykrytym, po jakimś czasie zaczyna nieco irytować.

Bardzo przyjemna skradanka. Nie frtustruje, poziomy są w dość fajny sposób skonstruowane, można je przejść szybko i skutecznie. Ciekawe gadżety, które urozmaicają rozgrywkę, podobnie z przeciwnikami - kilka ich rodzaji wymaga od gracza różnych strategii. Przeszedłem całą grę w 5h z przerwami. Polecam.

Good concept, good graphic, but hmm... not good game for me at all. Moreover I have 15-20FPS while in other games such us Dishonored, LoL, GTA V etc. I have 50+ FPS :(