Ultimate General: Civil War

Gra Ultimate General: Civil War jest niejako duchowym następcą kultowego tytułu Sida Meiera "Gettysburg". Szukając dobrej analogii należy powiedzieć iż jest ona dla amatorów Wojny Secesyjnej tym, czym dla fanów klasycznego heavy metalu jest Brutal Legend. Oto dlaczego.

Od razu należy zwrócić uwagę na fakt iż nie jest to strategia dla każdego. Fani wielkich strategii Paradoxu czy dynamicznych, epickich Total Warów ze stajni CA mogą być rozczarowani. UG:CW miesza elementy RTSu, RPG i symulatora ekonomicznego w skierowanym do konkretnej grupy odbiorców precyzyjnym pokazie realiów amerykańskiego konfliktu. Nie znajdzemy tutaj wyszukanej grafiki czy animacji, a nasz wpływ na globalne zmiany należy określić jako co najmniej "skromny". Mocną stroną gry jest natomiast immersja w klimat wojny secesyjnej.

Kampania oferuje nam możliwość stworzenia własnej postaci, z określonym backgroundem, co będzie miało znaczący wpływ na nasze początkowe statystyki, takie jak wpływ polityczny w stolicy, troska o wyszkolenie żołnierzy czy wiedza z zakresu logistyki, co bezpośrednio wpływa na stan naszej armii. Jago dowódca polowy nie zajmujemy się zatem zupełnie kwestiami dyplomatyczno-gospodarczymi, skupiając się jedynie na zaopatrzeniu, wyszkoleniu i rzecz jasna, kierowaniu naszymi wojskami.

Micromanagement jest wszechobecny w sposób niezwykle przyjemny, możemy w zależności od posiadanych funduszy, które uzyskujemy od naszych politycznych mocodawców po każdym starciu, wyposażać naszych żołnierzy w różne rodzaje historycznej broni, formować nowe brygady, dywizje i korpusy, oraz zatrudniać oficerów. Gra oferuje całą plejadę historycznych wodzów: Lee, Granta, Stonewalla Jacksona, Shermana i wielu wielu innych. Ponadto, nazwiska losowo generowanych w barakach oficerów również pochodzą z puli godności historycznych uczestników wojny - nawet jeśli imię się nie zgadza, na polu bitwy widzimy tylko nazwisko brygadiera.

To wszystko wprowadza do rozgrywki niesamowity potencjał roleplayowy, w miarę rozwoju możemy imitować całą karierę naszego awatara, awanse, rany czy sympatie polityczne :).

Same bitwy oferują nam szereg następujących po sobie historycznych starć (niezależnie od naszych zwycięstw, porażki mogą w najgorszym razie zakończyć się naszym usunięciem z armii jeśli stracimy wszystkie punkty wpływu w stolicy). Obsługa jest bardzo przejrzyszta, zgrabna tabelka w rogu ekranu obrazuje stan wybranej brygady, poniesione i zadane straty, morale, zmęczenie etc. AI z reguły postępuje zgodnie z historycznym przebiegiem starć, jednak w miarę naszej zbytniej agresywności/bierności potrafi dostosowywać swoją taktykę do naszych posunięć, oferując nieraz bardzo ciekawe scenariusze, szczególnie w wielkich, kilkudniowych bitwach.

Kontrowersje wzbudza wśród graczy mechanizm skalowania - w celu odpowiadania historycznym stosunkom sił, gra nieraz dokoptowuje przeciwnikowi dodatkowych ludzi i zasoby, w zależności od wielkości naszej armii. W mojej opinii oddaje to jednak niejako klimat tej wojny - jeśli gramy Rebeliantami, musimy się liczyć z makabryczną przewagą technologiczną i liczebna przeciwnika, który możemy niwelować doświadczeniem i bitnością naszych żołnierzy. W przypadku Unii, kiedy liczby są po naszej stronie, umożliwia to wprowadzenie większego poziomu trudności - bo nawet mając przewagę w zasobach, szereg klęsk może nas zaprowadzić tam gdzie zaprowadził McClellana, Pope'a i Burnside'a - do spierdolenia ze stanowiska.

Na minus na pewno można policzyć mały wpływ naszych działań na realny przebieg wojny - kampanie zawsze będą miały identyczny przebieg, odpowiednio dla każdej z frakcji, niezależnie od tego czy zmiażdżymy armię Konfederacji pod Manassas, żeby zaraz znowu spotkać ją podczas kampanii Półwyspowej. Takie rozwiązanie mogłoby jednak skrócić czas gry radykalnie, tym samym mijałoby się z celem zabawy.

Soundtrack praktycznie nie istnieje - w Gettysburgu Meiera cała gama marszowych melodii umilała nam obserwowanie przesuwających się po mapie szarych/granatowych kolumn - tutaj ten element jest nieobecny. Kolejną kwestią jest nieraz nielogiczny dobór starć w kampanii - mamy kilka fikcyjnych bitew o niewielkie obozy zaopatrzeniowe itd, przy nieobecności np. oblężenia Petersburga (które pozwalałoby się nieco odkuć konfederatom pod koniec gry) czy kampanii Sibleya w Nowym Meksyku (tutaj wiadomo, konieczność tworzenia pustynnego biomu mogła przerosnąć twórców tego indyka).

Mimo tych kilku wyraźnych wad, gra jest niesamowicie regrywalna dla fanów tego konfliktu, wiele historycznych smaczków, możliwość nazywania własnych brygad historycznymi mianami - to wszystko tworzy nam rodzaj "gry dla rekonstruktorów historycznych" bardziej aniżeli typowego RTS dla tryhardów.

highly recommend if you are looking for replacement for TW/CA games. A bit clunky and much slower but this studio and game has huge potential

One of the few games that I return to several times, amazing in its simplicity, brilliant in the way it is played.

I'm not even into RTS that much, but this game has consumed me. What a gem!

great tactic game

genialna