Tiny Echo

Jak modły pogrążonych w rozpaczy mogą trafić do pomocnych duchów? Normalnie - w formie listów roznoszonych przez listonoszego stworka, powolutku drepczącego do adresatów.
Co jest HOT:
+ najsilniejszym punktem gry jest zdecydowanie oprawa: dobrze przemyślany, spójny projekt z piękną grafiką preferującą barwy ziemi, w połączeniu ze spokojną, oszczędną oprawą dźwiękową skupioną na odgłosach lasu;
+ urocze stworki do klikania w tle :) Piękne dziedzictwo starych gierek dla dzieci.
Co jest NO WIESZ, TO ZALEŻY:
~ ta gra jest pomyślana jako doświadczenie zen - jest niespieszna, cicha, enigmatyczna;
~ zagadki nawet trudno nazwać zagadkami, zajmują parę sekund i koncentrują się głównie na kliknięciu A, by kliknąć później B.
A co NOT:
- to piękne zen łatwo może się posypać, gdy gracz niechcący utknie - na przykład przez to, że nie zauważy, że wyglądająca jak część tła dziura to tak naprawdę przejście do lokacji. Nie ma mapy, nie można biegać, więc doświadczenie może się skwasić, gdy kręcimy się w kółko z coraz większą irytacją bębniąc mentalnie palcami, jak nasz listonosz na krótki nóżkach niespiesznie tupta do przejścia, które być może zabierze nas tam, gdzie nam się wydaje, że chcemy być.
"Tiny Echo" to dobra gra - z odpowiednim nastawieniem. Nie znajdą tu niczego ciekawego osoby nastawione na przygodówkę, historia (jakkolwiek zgrabna i końcem końców satysfakcjonująca) jest bardzo prosta. Jednak jeżeli szukamy czegoś z piękną oprawą, i mamy czas, który chcemy przeznaczyć na wyciszenie się - to jest właśnie to.

Jeśli gry to sztuka, to ta mała produkcja jest idealnym przykładem potwierdzenia tego. To krótka przygoda z prostymi zagadkami, ale to nie gameplay czyni tę produkcję wyjątkową. To co wybija się na pierwszy plan to przepiękna oprawa audiowizualna oraz projekt lokacji i spotykanych w grze stworków. Mam skojarzenia z wyjątkowymi tytułami studia Amanita Design oraz animacjami studia Ghibli. Polecam!

Krótka i prosta przygodówka. Tajemnicza i urocza, ale jej największym atutem jest, to jak prześlicznie wygląda.
Zaczyna się intrygująco i utrzymuje zainteresowanie ciekawymi lokacjami i postaciami, oraz tym że nie wiadomo o co chodzi.
Rozgrywka jest bardzo prosta, ale nie zdąża znudzić, a dzięki możliwości rozglądania i podświetlania przejść pomiędzy planszami jest czytelna. Musimy dostarczyć 13 przesyłek. Czasami wystarczy tylko odnaleźć osobę, a czasami rozwiązać prostą zagadkę.
Relaksująca i odprężająca podróż w sam raz na wieczór.
6,5/10

Przepiękna gra, przede wszystkim pokazująca, że język nie jest jedynym sposobem komunikacji.

Bardzo krótka gra, ładna rysowana grafika, i taki dziwny świat ale bardzo pozytywnie.

Piękne baśniowe ilustracje map i tajemnicza historia w tle naszej krótkiej podróży, sprawiła że chciałem wiedzieć więcej o tym świecie. Przywiódł mi on na myśl filmy studia Ghibli jak np. "Mononoke" czy "Spirited Away", za co daje plus.
Ale jest to bardziej interaktywny artbook niż gra, a szkoda.

z a j e b i s t e