The Path
There is one rule in the game. And it needs to be broken.
There is one goal. And when you attain it, you die.
Six sisters live in an apartment in the city. One by one their mother sends them on an errand to their grandmother, who is sick and bedridden. The teenagers are instructed to go to grandmother’s house deep in the forest and, by all means, to stay on the path! Wolves are hiding in the woods, just waiting for little girls to stray.
But young women are not exactly known for their obedience, are they? Will they be able to resist the temptations of the forest? Will they stay clear of danger? Can they prevent the ancient tale from being retold?
The Path is a game about growing, about changing, about making choices, about accepting the consequences of these choices. A game about playing, and failing, about embracing life, perhaps by accepting death.
Key Features:
The Path is a short horror game inspired by older versions of Little Red Riding hood, set in modern day. The Path offers an atmospheric experience of exploration, discovery and introspection through a unique form of gameplay, designed to immerse you deeply into its dark themes. Every interaction in the game expresses an aspect of the narrative. The six protagonists each have their own age and personality and allow the player to live through the tale in different ways. Most of the story, however, relies on your active imagination.
The Path is designed with accessibility in mind. There are no ticking clocks or monsters to defeat. No hard puzzles will ever halt your progress. Most activities in the game are entirely optional and voluntary. The player has all the freedom in the world to explore and experience.
While The Path does not contain any graphic violence or sexuality, it does allude to these themes. The overall melancholy mood of the game and the potentially unsettling course of events, make The Path unsuitable for children. Despite of its origins in fairy tales, The Path is decidedly a game for the mature mind.
The game features a complete realtime 3D environment that can be explored through third person navigation. The characters in this virtual world, including the player’s avatars, are governed by a form of artificial intelligence that gives them some autonomy. As a result, nobody knows exactly what you will encounter on your journeys.
Next to the multi-layered stylized graphics, The Path features a continuous soundtrack composed by goth rock diva Jarboe (ex-Swans). In fact, there are hardly any sound effects in the game. Instead the music is continuously changing according to what is happening in the game. Like the behaviours of the characters, the music too is never exactly the same twice.
For a satisfying experience, it takes about 6 hours to complete the game.
Steam User 28
The Path to produkcja nietuzinkowa. Ciężko jest ją do czegokolwiek porównać i jasno skategoryzować. Z początku dostajemy prostą grę "o chodzeniu", mamy jasno określony cel, a jego wykonanie to około 5 minut "zabawy". Celem tym jest tytułowa droga, którą należy przebyć aby dotrzeć do domu babci. Problem polega na tym, że gdy już wykonamy to skomplikowane zadanie gra pożegna nas ekranem informującym o naszej porażce i wyrzuci spowrotem do menu wyboru postaci. Aby dostać dostęp do pełnej zawartości jaką oferuje Path musimy złamać zasadę jaka została nam postawiona na początku i zejść ze ścieżki. Wtedy to gra zamienia się w nastawioną na eksplorację przygodówkę z elementami horroru. Pomimo, że nie spotkamy tu żadnych potworów i nie uświadczymy tutaj jump scenek to grę jedynie tak można sklasyfikować. Mroczny i dziwny świat, gęsty klimat, niepokojąca ścieżka dźwiękowa i oprawa audio-wizualna, sprawiają, że gracz czuje się niepewnie podczas swojej przygody.
The Path to produkcja niezwykle ambitna i ciekawa, ale brakuje jej nieco szlifu. Dla wielu może okazać się niejasna, nudna, powolna i nieciekawa, ale jak ktoś lubi dziwne gry to chyba lepiej trafić nie można.
+ Klimat
+ Muzyka
+ Oryginalność
+ Całkiem spory świat
+ Rewelacyjnie zrealizowany interfejs
+ W pewnym sensie grafika....
- ....ale tekstury nie są najwyższej jakości
- sporo niedoróbek i błędów
- momentami trochę zbyt powolna
8/10
Steam User 12
Według mnie najlepsza gra tego studia. Niedość, że buduje klimat, to jeszcze (Pozytywnie) zostaje w psychice, na dość długi czas. Gra opowiada o Innej, bardziej brutalnej historii czerwonego kapturka, w róznych postaciach. Zaczynając na małej dziewczynce lubiącej się pobawić na placu zabaw a kończąc na przypuszczalnie puszczalskiej Carmen.To nie jest zdecydowanie gra dla każdego, takie klimaty trzeba lubić. Mimo że jest już w miarę stara (2009) grafikę ma nawet fajną, nie razi w oczy.Również grafika buduje bardzo nieprzeciętny klimat, nie mówiąc o soundtracku... w tej grze soundtrack jest taki genialny... tak wpada w ucho że przyłapuję siebie na nuceniu jego czy to w szkolę, czy nawet w łózku, przed snem... Gra bardzo warta polecenia, lecz dla trochę starszych graczy.
Steam User 6
This is for sure a game that has changed my life completely. It is really hard to describe how The Path's aesthetics drill their way into your mind and leave you questioning your own existence. It's definitely not an action game, in fact it takes hours of holding the same key and being lost in the same depressing location. The characters, however, and the diversity in their stories make the game truly a masterpiece. The game is pure art, it is not made for enjoying the gameplay itself. It was made to play with your own identity and conscience. Can be a really mindblowing experience, if you like painfully artsy aesthetics of course.
Steam User 5
The Path jest nietypową grą. W zasadzie określiłbym ją bardziej jako interaktywny film. Wcielamy się w rolę jednej z 6 dziewczyn, aby przemierzać las w poszukiwaniu odpowiedzi na to, co wydarzyło się w życiu wybranej przez nas protagonistki i choć naszym celem jest podążanie wzdłuż ścieżki, aby dotrzeć do domku babci to prawda ukryta jest głęboko w lesie i to tam tak naprawdę trzeba się udać. Gra nie daje nam jasnych odpowiedzi i tak naprawdę samemu trzeba domyślać się lub raczej samodzielnie interpretować otrzymane wskazówki bowiem te są bardzo niejasne. Powstrzymam się od szerszego opisu historii protagonistek, aby nie zepsuć nikomu ewentualnej rozrywki związanej z tym tytułem, trzeba jednak przyznać, że każda z historii jest ciekawa i na tyle niejasna, że możemy ją zinterpretować na kilka sposobów. Po przejściu gry (każda z postaci posiada 2 zakończenia) lądujemy w domku babci niezależnie od tego, czy poszliśmy tam od razu, czy też zdecydowaliśmy się udać w głąb lasu. Oba zakończenia zawsze drastycznie się od siebie różnią a przedmioty, które napotkaliśmy w lesie i odbyliśmy z nimi interakcje, także wpływają na kształt zakończenia, co sprawia, że możemy przechodzić grę kilkukrotnie, aby zobaczyć możliwie jak najpełniejszy obraz historii każdej z postaci. The Path jest grą bardzo psychodeliczną z wieloma elementami delikatnego horroru. Muzyka nadaje grze magicznego klimatu i jest jak najbardziej na plus. Graficznie The Path nie jest może rewelacyjne, jednak w mojej opinii grafika jest w zupełności wystarczająco dobra, aby cieszyć oko. Całość osadzona jest w klimacie zmodyfikowanej baśni o Czerwonym Kapturku. W mojej opinii The Path jest produkcją wartą uwagi i choć dosyć krótką to dającą satysfakcjonujące przeżycia.
Polecam ten tytuł wszystkim miłośnikom gier przygodowych, ponieważ jest to dobrze wykonana i przemyślana produkcja reprezentująca w zasadzie niespotykane nigdzie indziej podejście do tematu gier przygodowych.
Zapraszam także do zapoznania się z moją recenzją owej gry w formie wideo:
Steam User 2
Pewnie ktoś się spyta .
Ej czy ta gra w 2021/2022 dalej jest grywalna i w ogóle opłaca się w to zagrać
Odpowiedź brzmi tak .
Mimo iż gra stara dalej zalicza się do jednych z fajniejszych i przerażających psychologicznych horrorków . Czemu ? Odbieraniem obrazków , reakcji postaci oraz historii postaci gra która podaję ukrytą fabułe ręki wystarczy zboczyć z ścieżki i grać .
Szczerze gry tego typu teraz zdobywają największą popularność za fabule i historie ukrytą gdzie gracze interpretują na różne sposoby .
Gdyby powstał remaster aka remake a nawet odświeżenie tej gry kupowałbym na ślepo .
Ale niektórzy wolą oceny i bugi więc
Muzyka - 6/10
Grafika - 9/10 (oceniam w czasach 2009)
Sterowanie - toporne i są problemy ale do przeżycia to nie jest gothic
Postacie - 10/10 (każda z postaci reprezentuje swoje ja i niektóre są ze sobą powiązane )
Bugi - Oj kurcze są jak zostałem zaprowadzony nad rzekę i wrzucony zbugowany przez białą dziewczynkę .
Długość gry ? - Bez zbierania wszystkiego ?? 2 g
Przejście gry na 100 % - Dałbym sobie około 7 do 10 godz by wszystko zebrać
Ogólna ocena moja 9/10
I oczywiście istnieje możliwość pobrania aktualizacji ewentualne zamówienie oryginalnej płyty ja zrobiłem to i to :)
Steam User 5
Tę pozycję bardziej określiłbym jako doświadczenie, bo z racji znikomej interaktywności trudno ją nazwać grą. A jednak jest to doświadczenie niezwykle emocjonalne i głębokie.
Nasza rola sprowadza się do chodzenia po lesie i odnajdywania różnych przedmiotów czy miejsc, które przywołują wspomnienia. Każda z bohaterek ma inne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość i przeżywa ją na inny sposób. Całość jest wariacją na kanwie Czerwonego Kapturka, ale celem nie jest pokonanie wilka, tylko odnalezienie swojej własnej ścieżki do domku.
Grę można interpretować na wiele sposobów - nic tu nie jest podane wprost, często można poczuć się nieco zdezorientowanym i zagubionym. Oprawa audio-wizualna to majstersztyk; nie ze względu na fajerwerki techniczne, ale sposób w jaki współgra z fabułą.
Jeśli gry można utożsamiać ze sztuką, to "The Path" ociera się o nią bardzo mocno.
Moja ocena 8/10
Steam User 3
Grę można opisać jako dziwną (w pozytywnym tego słowa znaczeniu), melancholijną, sentymentalną i metaforyczną. Podnosząc różne przedmioty każda z postaci myśli o nich co innego i czasem trzeba się zastanowić nad znaczeniem danych słów. Klimat gry i soundrack jest przecudowny. Wizualnie również jest ciekawie. Niektórym gra może wydać się nudna bo jest dużo chodzenia, ale różne ciekawe miejsca i eksploracja to coś co akurat przypadło mi do gustu. Nie jest to gra z akcją, a taka która powoli opowiada jakąś historię i gdy dotrzemy do domku zbaczając ze ścieżki również u każdej innej dziewczyny pojawia się coś innego i można to różnie interpretować, podchodzi to trochę pod psychodeliczność. Bardzo podoba mi się, że gra jest baśniowa, ale tak nietypowo magicznie - mrocznie.