The Medium

Jedna z najpiękniejszych historii przedstawiona w realiach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Nielicząc braku dubbingu Polskiego (mimo pochodzenia Polskiego gry) opowieść oraz postacie przedstawiane w tej grze budują klimat niezapomnianej historii. Chciałbym by więcej gier było tego typu.

Cóż to za wspaniała gra! Wciągająca fabuła, super rozrywka... W dodatku zaczynąc grę, nie wiedziałam, że akcja dzieje się w Polce, co jest dużym plusem! Jeśli wyjdzie kolejna część to ja sie pisze!

Nierwidzialem ta dobrej gry od dawan... JESZCZE W DODATKU POLSKIEJ. Soundtracki, grafika, widoki typowo dla polskiego krajobrazu. Fabuła niczego sobie zwroty akcji mroczny klimat... mógł bym wymieniać wiecej ale naprawde jest tego sporo. Naprawdę gra wam się udała i był bym przeszczesliwy gdyby powstała kolejna gra od waszej tworczosci ^^. dzieki wielkie za tak wspaniała gre

Duchy, świat pozagrobowy, ucieczka od rzeczywistego świata, a może własnie wołanie o pomoc, aby do niego wrócić? Moce, które przestraszyłyby nie jednego dorosłego, mącące w umyśle i zmysłach. Bycie medium to nie jest prosta sprawa, kiedy wszyscy w okół uważają Cię za wariata, ale też wszyscy w okół potrzebuję Twojej pomocy, ale po tej drugiej stronie lustra.
"The Medium" to gra o odkrywaniu starych tajemnic i poznawaniu świata od jego "eterycznej" strony.
Fabuła na początku zwiastowała, że główna bohaterka przyjedzie do opuszczonego ośrodka wypoczynkowego aby uwolnić parę zbłąkanych dusz i odkryć tajemnicę tego miejsca. Jak nazwa gry wskazuje, Marianna, główna bohaterka, jest medium. Osobą, która widzi duchy i potrafi się z nimi komunikować aby pomóc im przejść na drugą stronę. Do czasu, aż fabuła się nie zagęściła i nie zaczęła zadawać więcej pytań odnoście pochodzenia naszej bohaterki. Do ostatniego momentu gry czekałem, aby dowiedzieć się wszystkiego, bo z każdym krokiem gra zadawała więcej pytań odnoście wszystkiego, niżeli dawała odpowiedzi. Fabuła wyjaśnia wszystko, ale zostawia też furtkę na następną grę!
Grafika jest bardzo realistyczna i niezmiernie piękna. Kraków, który zobaczyłem w początkowych scenach jest prześlicznie odwzorowany względem prawdziwego miasta. Mieszkanie, które zwiedzamy w kamienicy także w pełni oddaje realia polskiego mieszkania z tamtych lat. Chociaż w pewnym momencie przestałem przejmować się tragedią głównej bohaterki, a zacząłem się zastanawiać, ile wynosi czynsz w centrum Krakowa za taką kamienicę.
Lokacje są cudownie zaprojektowane, nie tylko te w świecie rzeczywistym, ale te w świecie eterycznym także oddają niesamowity klimat. Każdy krok naszej bohaterki w kałuży oddaje wizualnie efekt zatrzęsienia tafli wody, a spadające krople deszczu odbijają się od powierzchni. W tej grze zdecydowanie jest na czym zawiesić oko, ponieważ każdy szczegół jest tutaj idealnie zadbany.
Podoba mi się także to, że kiedy widzimy oba światy jednocześnie na ekranie, to elementy poruszane przez duchy w świecie eterycznym mają swoje odbicie w świecie rzeczywistym, co bardzo niepokojąco buduje atmosferę w okół gracza.
Muzyka i udźwiękowienie są bardzo dobrze dobrane pod klimat gry. Cała produkcja ma raczej smutny wydźwięk i odbiór, a dźwięki tła i muzyka bardzo ładnie to podkreślają. Podobały mi się na przykład szepty w tle, wskazujące na obecność elementów do zbierania. Muzyka potrafi też nabrać tempa w momentach akcji, czy wytłumić ton podczas elementów wymagających skupienia. Muzyka pięknie buduje klimat w tej grze i jest bardzo dobrze skomponowana.
Sterowanie kojarzy mi się mocno z grą "Syberia 3". Nie jest w tym nic złego, chociaż muszę przyznać, że statyczna kamera czasami utrudniała rozeznanie się w lokacjach. Bohaterką mimo wszystko porusza się wygodnie, a każdy potrzebny klawisz jest pod ręką. Podobało mi się rozdzielenie na lewy i prawy przycisk myszy w momentach, kiedy na ekranie mieliśmy do dyspozycji oba światy do eksploracji.
Tutaj też chcę wspomnieć, że zdarzyło mi się parę momentów, w których bohater na ekranie zaciął się w obiektach świata, przez co musiałem wczytywać i powtórzyć kawałek gry, bo nie mogłem się już wydostać. Na szczęście gra zapisuje się dość często.
Rozgrywka w dużej mierze opiera się na eksploracji świata przedstawionego, śledzeniu fabuły i dialogów, okazjonalnej ucieczki, żeby ratować swoje życie, elementów skradania, czy rozwiązywania zagadek.
Tutaj chciałbym skupić się na niektórych elementach.
Eksploracja świata jest bardzo przyjemna, zwłaszcza w momentach, kiedy mamy do zobaczenia i zwiedzania świat rzeczywisty i eteryczny jednocześnie, co jest naprawdę fajnym rozwiązaniem pod względem kombinowania i przedstawienia lokacji i elementów zagadek. Mam wrażenie jednak, że całkowity potencjał tego zabiegu nie został wykorzystany i można było nawet mocniej przycisnąć gracza, tworząc oparte o to trudniejsze zagadki. Chociaż muszę powiedzieć, że w paru takich lokacjach grze udało się zatrzymać mnie na dłużej.
Zagadki właśnie, które napotykamy w grze nie są trudne. Są one bardzo łatwe i nawet jeśli gracz utknie na chwilę przy którejś z nich, to dużo czasu mu nie zajmie, żeby wykombinować o co właściwie chodzi. I tutaj jest to na plus i na minus moim zdaniem. Z jednej strony dobrze, że gra nie trzyma gracza za długo w jednym miejscu, żeby go nie znużyć lub nie zdenerwować, ale z drugiej strony taka łatwość w przechodzeniu gry i prowadzenie gracza za rączkę nie daje poczucia wyzwania i satysfakcji z rozwiązania problemu.
Elementy skradania się są w porządku, chociaż nie powiedziałbym, że główna bohaterka jest "mistrzynią stealhu". Może ona też wstrzymywać oddech, ale mam wrażenie, że ta mechanika została dodana aby użyć jej w jednym miejscu i zapomnieć na resztę gry. Natomiast właśnie te elementy budują w tej grze potrzebne napięcie i robią to dobrze!
Ucieczka przed niebezpieczeństwem jest emocjonująca i stworzona w niesamowitym klimacie, kiedy podczas ucieczki moce naszej bohaterki zaczynają mieszać jej w głowie i rzucać ją między światami, w których się porusza. Efektywność tych scen była powalająca!
Walki z bossami? Niestety, ale... Zapomnij. W momentach kiedy dostawaliśmy się do większego przeciwnika i byłem przerażony walką z takim stworzeniem, okazywało się, że główna bohaterka pokonuje takiego potwora sama w cutscence. I znów! Trochę jest w tym plusów, ale i trochę minusów. Fajnie, że gra buduje napięcie i stres przed walką z poczwarą, ale szkoda, że do takiej walki w ogóle nie dochodzi. Nie mówię tutaj o strzelaniu z karabinu do eterycznego potwora, ale o chociażby znalezieniu sposobu na ataki takiej bestii.
A skoro już o przerywnikach filmowych mowa, to naprawdę dużą część fabuły one wyjaśniają, ale moim zdaniem są troszeczkę za długie.
Horror, czy nie horror?
Bo tutaj właśnie mam trochę wątpliwości. Gra nie straszy nas zbędnymi jump-scare'ami, tylko zdecydowanie nadrabia klimatem odosobnienia, nocy i samotności, a przynajmniej w jednym z przedstawionych światów. Musimy pamiętać, że mamy do dyspozycji także ten drugi, pełny zbłąkanych dusz!
Natomiast nie nazwałbym tej gry w pełni horrorem, zdecydowanie bardziej horrorem psychologicznym skupiającym się na trudnych tematach. I to jest właśnie coś, co Bloober Team robi bardzo dobrze! Potrafią zbudować niesamowity klimat w swoich produkcjach.
Osiągnięcia i znajdźki to jest coś, co lubię zbierać w grach. Jednak bardziej znajdźki, niż osiągnięcia, których w tej grze jest sporo. Wszystkie osiągnięcia w tej grze można zdobyć podczas jednego przejścia gry. Niestety gra jest dosyć mocno liniowa i o każdy przedmiot się dosłownie potykamy podczas rozgrywki, więc pominięcie czegokolwiek jest możliwe, ale nie jest bardzo trudne. Gra prowadzi nas jak po sznurku. W całej grze odnotowałem jedno miejsce, do którego trzeba było pomyśleć, żeby się wrócić i o nim pamiętać, żeby nie pominąć notatki. Cała reszta jest dosłownie po drodze. Z jednej strony jest to plus, ponieważ gracz ma okazję zobaczyć wszystko, z drugiej strony minus, bo gra nie daje wyzwania w tej kwestii.
Bardzo się cieszę, że udało mi się zagrać w tę grę. Tutaj chcę także wspomnieć, że edycja gry którą posiadam ma także w zestawie fizyczne dodatki, takie jak artbook, soundtrack na płycie oraz steelbook, a to wszystko w przepięknym wydaniu, które zdobi moją półkę obok innych edycji specjalnych od tego studia.
Uważam, że jest to kolejny sukces Bloober Team, studia którego jestem ogromnym fanem.
Produkcja może nie jest horrorem, od którego osiwiejecie i nie zagubicie się w tej grze w ogóle, ponieważ jest do bólu liniowa, ale na pewno będzie was trzymać w napięciu do samego końca i nie pozwoli wam o sobie zapomnieć, aż nie poznacie całej, bardzo dobrze zbudowanej fabuły w przepięknie klimatycznym, otaczającym was świecie, a nawet dwóch!

Z plusów tej gry:
+ klimat - świetnie oddano tutaj czasy PRLu, genialnie to wszystko oświetlono i dobrze udźwiękowiono
+ historia - godnie poruszono delikatne tematy i fajnie wpleciono w historię elementy czysto fantastyczne. Chociaż nie ruszyło mnie to tak, jak mogło, to i tak konstrukcja jest dobra
+ grafika - ładnie to wszystko wygląda a motyw dwóch światów, po których jednocześnie porusza się bohaterka, nadal robi wrażenie
+ zagadki - nie są jakoś szalenie skomplikowane, ale ich rozwiązywanie było przyjemne i satysfakcjonujące
Z minusów:
- ubogie mechaniki - szkoda, że gra z czasem nie wprowadza więcej mechanik. Szybko zdobywamy umiejętności, z którymi spędzamy resztę gry
- 0 replayability - historia jest liniowa i nie podejmujemy w niej żadnych wyborów, przez co nie ma sensu grać w grę znowu (chyba, że dla przypomnienia)
- powtarzające się motywy gameplayowe (chowanie się przed niebezpiczeństwami)
Dodatkowo może zniechęcić dużo chodzenia i błądzenia po lokacjach, ale mnie to tam ani ziębi ani grzeje.
PODSUMOWUJĄC
Uważam, że w The Medium warto zagrać i poznać tę historię. Bardzo fajnie ta gra wygląda i gra się w nią raczej przyjemnie. Widać, że to pierwszy duży projekt tego studia i jak na pierwszy raz jest więcej niż dobrze. Szkoda, że jest tak krótka (zajęła mi lekko ponad 7h), ale z drugiej strony fabuła dzięki temu nie jest przeciągnięta.

Po tym co przeżyłem grając w ten niezwykle wciągający tytuł, nie dziwię się, że KONAMI zdecydowało się powierzyć rodakom z Bloober Team remake kultowego SH2. Klimatyczna i mocno inspirowana uniwersum Silent Hill produkcja (muzyka, praca kamer, dwa równoległe światy). Jedyne do czego można się trochę przyczepić to optymalizacja.

Great plot, great atmosphere. Sometimes faces of characters could show more emotions in cutscenes, but still an amazing game.