State of Mind

Największym plusem gry jest rozkręcająca się fabuła. Często jest tak że gra łapie gdzieś zadyszkę, lub zaczyna się robić naiwnie, tu wszystko jest na swoim miejscu. Choć bardzo lubię różne ciekawe style graficzne to ten mieszanie mi przypadł do gustu, otoczenie jak najbardziej, ale ludzie już niezbyt. Mimo to futurystyczny klimat czuć zewsząd. State of Mind faktycznie pozwala przenieść się w sam środek gry, oderwać od rzeczywistości.
Nie jestem fanem przygodówek, nie mam tez wobec nich jakichś wygórowanych wymagań, po prostu zwykle szybko mnie nudzą. Tym razem poszło od deski do deski i zostawiając ciekawe wspomnienia. Byłoby fajnie gdyby powstała część druga.
Odnośnie tego że brak tu polskiego - gra nie wymaga specjalnie wiele od gracza, jest napisana przystępnym językiem. Poziom "turystyczny" wystarczy aby zrozumieć wystarczająco dużo.

Przyznam się, że zaskoczyło mnie jak dobrą historię ta gra opowiada, jak ciekawie zaprojektowany i przedstawiony został świat, jak wiele smaczków w nim znajdziemy, jak wiele zagadnień sama fabuła porusza, jak wiele do powiedzenia w trakcie niej mamy.
Niestety samą rozgrywką zostałem rozczarowany, bo opiera się ona głównie na bieganiu tam i z powrotem. I jakkolwiek do symulatorów chodzenia nic nie mam i wiele z nich lubię, tak tutaj tempo tego chodzenia było w wielu sytuacjach niepotrzebnie rozwleczone i spowolnione, przez co fabuła wytracała skutecznie pęd, mordując w zarodku suspens czy zbijając skoki ciśnienia.
W wielu sytuacjach autentycznie nie wiedziałem co dalej zrobić, z kim porozmawiać czy gdzie pójść, błąkając się po lokacjach, gdy rzekomo działy się dramatyczne rzeczy. Niektóre sytuacje zupełnie niepotrzebnie zmuszały nas do biegania w jakieś miejsce, aby zaraz wrócić i uważam, że można by wiele z nich zwyczajnie skrócić, a nawet niektóre zupełnie wyciąć. Sprawia to wrażenie jakby twórcy na siłę chcieli dodać element interaktywny, wydłużyć rozgrywkę i wycisnąć jeszcze godzinkę, co tak naprawdę tylko psuje efekt i pod koniec już, najzwyczajniej w świecie, męczy.
Gra jednak nie jest długa, więc można przymknąć oko na te niedoskonałości. W zamian odwdzięcza się ciekawą historią poruszającą różne struny człowieczeństwa, transhumanizmu, mówi o poświęceniu, o trudnych decyzjach, o walce z własnymi przywarami, z własnym ego. Główny bohater czasem jest zwyczajnym dupkiem i trudno go w pewnych momentach polubić, ale ogólnie jest nieźle rozpisaną postacią i sprawia wrażenie autentycznej osobowości. Efekt ten pogłębia dobra gra aktorska, bo dialogi są na wysokim poziomie i zorientowane w sytuacji. Momentami oglądało się to jak dobry film i zapominało o grafice low-poly. Pod koniec miałem jednak lekkie wrażenie, że za dużo wątków chcieli w jednej grze poruszyć i za bardzo gmatwali niektóre z nich. Jakby historia była ciut bardziej jednowymiarowa, to by moim zdaniem sporo zyskała.
Sama grafika i ogólna stylistyka świata przedstawionego to już raczej kwestia gustu, bo jakkolwiek jest ona estetyczna, kolorowa i przyjemna dla oka, tak jednak trzeba lubić low-poly, bo jest specyficzna. Mi się osobiście bardzo podobało przedstawienie zarówno samych postaci, wnętrz i świata - miasto przypomina futurystyczne megalopolis, ale z zachowaniem dobrego smaku, bez przesady.
Efekt potęguje również bardzo dobra muzyka i udźwiękowienie, oraz dialogi, o których wspomniałem wcześniej. Muzyka jest bardzo zgrabnie dobrana do sytuacji, gdy trzeba uspokaja czy podnosi ciśnienie.
Technicznie tez jest satysfakcjonująco i gra po prostu dobrze działa. Nie zaznałem ani spadków klatek, ani problemów ze stabilnością. Nie napotkałem również żadnych błędów w interakcji czy konstrukcji świata.
Podsumowując
Jest to ogółem interesująca pozycja dla fanów sci-fi, a zwłaszcza transhumanizmu i sztucznej inteligencji. Porusza kilka ciekawych kwestii, pozwala się zadumać, wzbogaca ciut wyobraźnię, porywa rozmachem. Pod koniec wprawdzie trochę przytłacza pogmatwaniem wszystkiego, ale nie psuje to znacznie ogólnego efektu.
I mimo, że sama rozgrywka psuje tempo opowieści, tak jednak całość sprawia naprawdę niezłe wrażenie i bawiłem się dobrze, a nad niektórymi wątkami rozmyślam do dziś. Trzeba jednak brać pod uwagę konstrukcję gry i nie oczekiwać cudów, bo jest to jednak nadal zwykły symulator chodzenia, a do tego w specyficznej stylistyce. Lepiej mierzyć siły na zamiary.
Ocena: 7/10

"Mimo wielu udogodnień, Berlin w 2048 roku nie jest miejscem, do którego koniecznie chcielibyście trafić. Pełno w nim bowiem elementów znanych z antyutopii. Policja została zastąpiona maszynami, które nie mają skrupułów, by wymierzyć bronią do obywatela nawet podczas zwykłej kontroli dokumentów. Każdy mieszkaniec jest zaś śledzony 24 godziny na dobę, rzekomo ku poprawie warunków bytowania..."
Pełną recenzję znajdziesz tutaj:

Jestem właśnie po ukończeniu tej produkcji. Bardzo mnie dziwią niskie oceny krytyków. Gra wciągnęła mnie od pierwszej minuty i nie puściła, aż do napisów końcowych. Ciekawe, charyzmatyczne postacie i bardzo dobra, trzymająca w napięciu historia podejmująca takie tematy jak odpowiedzialność czy człowieczeństwo. Niektórych może odrzucić powolny początek, w którym poznajemy życie codzienne bohaterów, ale mi się to osobiście spodobało. Bohaterowie stali się mi przez to bliżsi, co pozwoliło w dalszym okresie kiedy już historia ruszyła z kopyta na większe zaangażowanie. Gra niedomaga w warstwie technicznej i widać tu braki budżetowe w animacjach, sterowaniu postaciami, czy małej liczbie lokacji jakie odwiedzamy. Produkcja jest też bardzo liniowa, praktycznie jedynie na końcu mamy możliwość wpłynięcia na zakończenie, a i tak zmiany względem zakończeń są moim zdaniem niewielkie. Rozgrywka przypomina połączenie gier Telltale z grami Quantic Dream i jest tu bardziej dodatkiem do fabuły. Polecam wszystkim osobom, które lubią mroczne, trzymające w napięciu historie w klimatach cyberpunk.

Nie mogłem oprzeć się przejściu fabuły i........ wirtualny świat tej gry wciągnął mnie na 12 godzin !
W pierwszym odruchu gra wydaje się być.. prymitywna. Odwzorowania postaci - kanciaste, świat jakiś taki... powtarzalny.
Ale wystarczy pograć chwilę dłużej zagłębiając się w zawiłą fabułę - od razu robi się ciekawiej.
Lokalizacje odwzorowane kolorowo, nieco.. nowatorsko i futurystycznie. Fabuła - wciągająca. Unikalne przełączanie między postaciami w celu współpracy i osiągnięcia celu zasługuje na plus (nawet AI pomaga!). Dźwięk bez zastrzeżeń. Wydajność - bardzo dobra (no. może poza sceną w labolatorium, gdzie dropnęło FPSów dosyć mocno).
Minusy? No znajdą się. Drobne bugi. Typu blokowanie się postaci, przeskakiwanie, jakieś glitche. Save - automatyczny. Nie wczyta od każdej ostatniej pozycji (w sumie nie ma informacji skąd wczyta poza screenami w samej grze w Load menu).
Ale nie ma się do czego przyczepić co by permanentnie utrudniało rozgrywkę. Po wykonaniu Alt-tab czasem kamera wariuje, ale to także jest mały issue - wystarczy wejść np. do Inventory.
U mnie solidne 7,5/10.

Kolejna bardzo dobra przygodówka od Deadalica. Kanciasta grafika w pierwszej chwili wygląda dziwnie ale potem nie zwraca się na nią w ogóle uwagi.

ocena:5/10
Gra jest meh. Fabularnie jest w porządku, na początku jest nudno, potem jest ciekawej, ale ogółem intryga nie porywa.
W grze widoczne są elementy cyberpunku. I owy cyberpunk w grze jest bardzo fajnie wykreowany i ciekawie jest patrzeć na to jak ludzkość się rozwinęła w świecie SoM.
Mechanicznie gra jest zwykłym gro-filmem w stylu TT, ale w grze można znaleźć kilka zagadek.
Tym co mi się nie podoba jest oprawa wizualna, nie pasuje wogule i jest brzydka.
Ogółem grze czegoś brakuje