South of the Circle

Zapraszam na moją stronę kuratora Steam. Na pewno znajdziesz tam coś dla siebie.
South of the Circle - zatonąć w bieli Antarktydy...
Aby dokładniej oddać surowe piękno Antarktydy, twórcy South of the Circle udali się na ten zimny i nieprzystępny kontynent, pragnąc przyjrzeć się na żywo krajobrazom i wyłapać szczegóły, jakie później mogliby wykorzystać na etapie projektowania. Luke Whittaker, współzałożyciel i główny designer studia State of Play, mówił o autentyczności i spróbowaniu tego, czego doświadczyć miał główny bohater produkcji. Zauroczyły go zatopione kratery wulkaniczne pokryte warstewką ciemnego pyłu oraz najbardziej nasycone odcienie błękitu wyłaniające się spod ogromnych śnieżnych czap. Surrealistyczne piękno.
South of the Circle przedstawia historię, która doskonale nadawałaby się na scenariusz dobrego filmu. Zręcznie przeplata teraźniejszość z retrospekcjami do tego jednego kluczowego momentu w życiu protagonisty, ukazuje jego bliską relację z wyjątkową kobietą i obietnice, jakie jej złożył. Choć w fabule jest więcej gorzkiego niż słodkiego, jako odbiorca nie czułam się przytłoczona mało optymistycznymi przesłaniami i trudną walką o przetrwanie w połaciach bieli. Takie bywa życie - przygnębiające, momentami ekscytujące, pełne niełatwych decyzji.
Przeszłość, teraz, przeszłość
Antarktyda, rok 1964. W zagrzebanej w śniegu awionetce znajduje się dwóch mężczyzn - pilot i pasażer. Ten pierwszy ma złamaną nogę, więc na tego drugiego - pasażera - spada odpowiedzialność za życie towarzysza. Problem w tym, że żaden z nich nie wie, w jaką stronę się udać po pomoc. Peter Hamilton, główny bohater South of the Circle, rusza w śnieżnej zamieci przed siebie, za punkt orientacyjny mając czerwone światło sygnałowe. Liczy na odnalezienie norweskiej bazy i lekarza, ale obawia się, że zamiast tego natknie się na potencjalnie niebezpiecznych Sowietów. W połowie lat 60. XX wieku trwała zimna wojna, czyli okres rywalizacji ideologicznej, politycznej i militarnej pomiędzy blokiem wschodnim sprzymierzonym z ZSRR a blokiem zachodnim, państwami skupionymi od 1949 roku w Nato. Ten długotrwały konflikt stanowi wyśmienite tło wydarzeń. Momentami wysuwa się na bliższy plan, niekorzystnie wpływając na karierę zawodową Petera i jego związek.
W przeszłości poznajemy Petera jako młodego, wciąż kształcącego się wykładowcę na Uniwersytecie Cambridge. Pewnego dnia, podróżując pociągiem, w jednym z przedziałów poznaje Clarę McKirrick. Związana z karierą naukową kobieta również pracuje na uczelni, toteż postacie szybko odnajdują wspólny język i łatwo wyczuć, że pojawia się między nimi chemia. I tak dzięki retrospekcjom śledzimy rozwój relacji Petera i Clary, a wspomnienia są przemieszane ze zmaganiami bohatera na Antarktydzie. Dopiero z czasem odbiorca zdaje sobie sprawę z ryzyka, jakim obarczone jest przemierzanie tego miejsca pieszo. Napięcie stopniowo wzrasta zarówno w przeszłości, gdy osoby trzecie wtrącają się w związek Petera i Clary, jaki w teraźniejszości, kiedy protagonista zapuszcza się w niegościnne obszary Antarktydy, a zamiast ludzi odnajduje jedynie puste budynki. Do samego końca trudno przewidzieć, jak zakończy się ta opowieść.
Jednym z największych wyróżników South of the Circle są dialogi. Długie, nieśpieszne, rewelacyjnie napisane, naturalne. Bez względu na to, nacechowaną jakimi emocjami kwestię Peter wypowie, świetnie wpasowuje się ona w dynamikę rozmowy. Jednak dobrze napisane dialogi nie byłyby tak dobre, gdyby kiepsko brzmiały, a tak się składa, że aktorstwo głosowo jest w tej grze fenomenalne, zresztą na uznanie zasługuje także oprawa muzyczna.
South of the Circle to produkcja ukierunkowana na przeżywanie fabuły. Zaakcentowanie emocji ujawnia się chociażby w tempie załadowywania się przycisku akcji, które dopasowuje się do tego, co aktualnie odczuwa Peter. Czasem kontur okręgu nie wypełni się do końca, ponieważ bohater nie jest w stanie czegoś wykonać albo ogarnia go bezsilność. Udział gracza w rozgrywce jest niewielki. Poprowadzenie Petera przez kilkanaście metrów od punktu A do punktu B, poprowadzenie pojazdu, przyjrzenie się jakiemuś przedmiotowi. Niezwykle podobały mi się filmowe przejścia między scenami oraz efekt przepływania przez tekst podczas czytania jakiejś notatki bądź listu. Również prostszy styl graficzny z użyciem przemyślanych palet kolorystycznych trafił w moje gusta. Jedynie niektóre animacje mogły być bardziej wyszlifowane, bo zdarza się, że stopy postaci wtapiają się w podłoże lub ręce układają się nienaturalnie. Nawet na początku gry w oczy rzuca się spódnica Clary - materiał nie otula nóg kobiety, tylko sztywno sterczy nad nimi.
South of the Circle polecam miłośnikom powolnych, przygnębiających opowieści. W przypadku tego tytułu nie warto liczyć na szalone zwroty akcji, ale zapewniam, że opowiedziana w nim historia zawiera sporo zaskoczeń, natomiast zakończenie może wprawić w osłupienie. Osobiście odczuwam lekki niedosyt, ale podejrzewam, że dzięki temu grę zapamiętam na długo dłużej.

Wow, that was amazing experience! So much engaging! Astonishing from visual side to the story itself, that was just great. I don't remember when I had so much fun playing. I'm glad it was only 3,5h because I couldn't leave my PC :P I've totally plunge into this game! Please make more!

Bardziej interaktywny film, niż gra, co nie zmienia faktu jak pięknie i pomysłowo jest napisana historia. Nie raz chwyta za serce.
Grafika ma bardzo ładny, stylizowany styl, ale niestety szczególnie w środkowej części gry jest dużo glitchy (przechodzenie przez obiekty, tekstury wystające poza obszar itp.).
Mimo wszystko cudowna historia z cudownym zakończeniem i zwrotami akcji.
9/10

Mega pozytywne wrażenia. Intryga, spisek, tajemnica. Świetna muzyka i świetne zastosowanie wracania do przeszłości poprzez wspomnienia bohatera. Kawał świetnej roboty.

Wciągająca i misternie skonstruowana opowieść o miłości na tle zimnowojennych realiów historycznych. Propozycja dla dojrzalszych i bardziej wymagających miłośników gier komputerowych jako medium do opowiadania historii. Jak dobry film niezależny, nie dla każdego. Znakomita muzyka i świetna gra aktorska i nastrojowa oprawa graficzna.

Gra od początku zapowiadała się dobrze, ale nie przewidziałem, że będzie to produkcja bliska perfekcji.
+Fabuła jest genialna, bardzo wciągająca i trzyma w napięciu
+Genialnie dobrany soundtrack, potrafi podtrzymać emocje
+Gra aktorska jest na wysokim poziomie, często czuć jakby były to rzeczywiste prowizoryczne rozmowy, a nie wyuczony tekst
+Ciekawe podejście do stylistyki gry. Wydaje się jakbyśmy słuchali interaktywnego audio booka, jest to dość unikatowe podejście
A po tym wszystkim jedynym problemem jest niestety bardzo krótka rozgrywka. Moja ocena to 9.5/10. Jak najbardziej polecam i mam nadzieje, że powstanie więcej gier tego typu, rzeczywiście zrobionych z sercem.

spoko