Slay the Spire

Slay the Spire: Karty mogą być fajne

Pierwszy raz zagrałem na moim Xboxie One, kiedy miałem Game Pass, z moim kumplem Filoxem, którego serdecznie pozdrawiam. Zaczęliśmy grać około 22 i zanim się zorientowaliśmy, była 3 nad ranem. Tak nas wciągnęło. Sama gra jest połączeniem gry karcianej i roguelike’a ale też miks strategii i szczęścia bo zgonów będzie wiele ( nawet przez własne głupoty ). Nie będzie to też recenzja jaką zwykle robię. Powiem ci jedynie zagraj jeśli masz trochę wolnego czasu. Oczywiście jest gra powtarzalna a fabuły tu tyle co kot napłakał, ale co mi tam. Sam zagraj a uwierz mi każda minuta zmienia się w godzinę.


10/10 absolutny majstersztyk

Slay the Spire łączy w sobie karciankę i roguelike’a w sposób, który jest zaskakująco wciągający.
Zalety:
+ Głęboka mechanika - gra idealnie buduje chęć odkrywania nowych kombinacji kart i relikwii.
+ Regrywalność - każda sesja jest inna, więc tytuł nie nudzi się szybko.
+ Różnorodne postacie - każda z klas wymusza inny styl gry i strategię.
+ Prosty, czytelny interfejs - wszystko jest pod ręką, bez chaosu.
+ Odczuwalny progres - z każdą grą czuć, że coraz lepiej sobie radzę.
+ Idealny kanapowiec - świetnie działa z padem i trybem Remote Play na TV.
Wady:
- Losowość - czasem mam świetny build, ale RNG i tak mnie zabija. Ale to w zasadzie wada i zaleta tej gry 😄
- Grafika - choć funkcjonalna, estetycznie do mnie nie trafia.
- Brak trybu wieloosobowego – fajnie byłoby pograć ze znajomymi.
- Muzyka - po pewnym czasie robi się monotonna, zwykle gram z własną playlistą ze Spotify.
Ocena: 9/10
Tytuł zapewnił mi ponad 100 godzin świetnej zabawy i nadal lubię do niej wracać.

grając w tę grę jedyne co czuje to nienawiść do świata i depresje rng mnie dyma na każdym kroku a niestety dymać nikogo się nie da w tej grze unlucky bo the watcher bym ruchał

Budowanie talii, ciekawe mechaniki. Raz się przegrywa, raz się przegrywa. Najśmieszniej jak dobry deck zbudujesz i rozjeżdzasz walcem, ale gra uznaje hola hola, znaj swoje miejsce i dostajesz combo w postaci, slabego dobierania kart i przeciwnika co nagle przypomina sobie, że może obrażenia zadawać.
41 godzin zagrałem i wiem, że na tym nie skończę i będę jechać dalej.

2 expensive but not bad either, very simple gambling game. 30% luck 70% skill gameplay. Would reccomend for a few days to play. Definetly not for a longer run.

Bardzo przemyślany deckbuilder, efekt następnej partii, co chwilę czuje się jakby otwierało się kolejną Kinder-Niespodziankę :)

Mega wciągający roguelike z budowaniem talii — niby szybka partyjka, a kończy się kilkoma godzinami grania. Idealny do odpalenia w pracy: można spokojnie zapauzować, wrócić po przerwie i dalej kombinować. Fajna dynamika, dużo możliwości, a każda rozgrywka to coś nowego.