Sherlock Holmes: The Silver Earring

SHERLOCK HOLMES I... tajemnica mumii?
Pewnie zdziwi Was, czemu wspominam o tym tytule tutaj. Przyczyny są dwie. Główna to taka, że dla samej "Mumii" nie da się zamieszczać recenzji (gdyż, jest darmowa(?)). Po drugie, z racji problemów z jej uruchomieniem i sterowaniem, które jest dość... kłopotliwe bez odpowiedniej nakładki, wielu graczy, nawet doceniających całą kolekcję o genialnym detektywie, pomija pierwszą z serii gier. A niekoniecznie słusznie. O ile wytrwałym uda się pokonać problemy z uruchomieniem starszej pozycji na współczesnych maszynach, o tyle zniechęca zdziebko sama gra. Na początku mamy do czynienia z dość typowym prowadzeniem fabuły, która wydaje się dosyć miałka, takoż i pierwsze zagadki. Ale gdy przebrniemy jakoś przez nieoficjalny pierwszy epizod... O dziwo, robi się lepiej. Nie wiem, może to kwestia podejścia samych twórców, którzy na początku zdają się aspirować do ambitnego dzieła, lecz troszkę brakuje w końcowym efekcie. Jak już wspominałam, wraz z rozwojem opowieści historia staje się ciekawsza, jakby twórcy powiedzieli sobie wreszcie "Dobra, z tym co mamy nie da się zrobić gry epickiej, zróbmy przynajmniej dobrą". Mądra decyzja. Kiedy autorzy spuszczają pokornie z tonu i idą w klimaty lżejsze, ocierające się nawet o lekką prześmiewczość, gra zdecydowanie zyskuje. Nie razi już kulawy akcent Holmesa. Powiem więcej, jego sarkazm jest urokiem dalszej rozgrywki. W każdym razie takie jest moje osobiste zdanie, a bywam wybredna dla gier przygodowych, zachwycających grafiką i zaszlachtowanych kiepskim scenariuszem. Cóż, ta gra ma starożytną jak sama mumia grafikę, ale przynajmniej nie jest do końca nudna. Czy polecam? Ja jestem uparciuchem, więc zagrałam, aby doświadczyć każdego tytułu serii o Sherlocku Holmesie z tej wytwórni.
A co do tajemnicy srebrnego kolczyka? Ciekawie poprowadzona i przewrotna. Ma kilka innowacyjnych smaczków, trochę cudacznych, ale ogólnie pasujących do tej serii rozwiązań. Niestety w przypadku kilku zagadek, zwłaszcza z kleceniem poszlak, musiałam skorzystać z solucji. Starzeję się i brak mi już cierpliwości do głowienia się godzinami "co autor chciał przez to powiedzieć?". Nie mam pojęcia, na przykład, skąd bierze się rozwiązanie szyfru do sejfu w gabinecie zamordowanego na samym początku dżentelmena. Wiem, że wskazówką jest adekwatna notatka, ale ni w ząb nie wiem, o co w niej chodzi. Jak wspominałam, starzeję się, chcę zaliczyć więcej gier w maksymalnie skondensowanym czasie, więc jak już coś nie nadrabiam własnym, ograniczonym rozumkiem, to odpalam solucję ;). Grę, zarówno z nagłówka, jak i faktyczną, polecam. "Srebrny kolczyk" dla każdego fana zacnych przygotówek. "Mumię" dla ciekawskich, wytrwałych i ambitnych, którzy nie zrażą się na wstępie.

Kolejne śledztwa Shherlocka bardzrdzo fajnie się ogrywa, mimo, że gra nie jest już nowa :)