Rust

bardzo fajna gra, prawie zepsula mi zycie, stracilem wszystkich znajomych, dziewczyna mnie nie kocha, rodzina tez sie mnie wstydzi nawet się do mnie nie przyznają. Krotko mówiąc przez tą grę straciłem wszystko co mogłem ale przynajmniej gram w rust wiec wszystko jest gites majones polecam 11/10

nie śpię trzeci dzień widzę w swoim pokoju skałki siarki, a za oknem słyszę ruskie dzieci z kałachami giga dobra giera polecam

Gdy zacząłem grać w tą grę straciłem wszystko: kolegów ,dziewczynę ,czas ,życie ,pieniądze ale za to zyskałem ptsd ,masę ,depresje i zacząłem być rasistą. Bardzo polecam tą jakże ciekawą grę.

Rust to gra, którą pokochałem i znienawidziłem jednocześnie. Jako gracz solo szybko przekonałem się, że świat tej gry jest brutalny, a zergi są wszędzie. Zaczynasz z niczym i próbujesz cokolwiek osiągnąć, ale zawsze znajdzie się ktoś, kto przyjdzie w większej grupie i zniszczy cały twój postęp.
Nie zliczę, ile razy zbudowałem bazę, tylko po to, żeby następnego dnia zobaczyć ją splądrowaną. Każdy spacer po mapie to nerwy – czy ktoś mnie zauważy, czy zdążę wrócić z łupami? Gra solo to ciągłe ukrywanie się, planowanie i walka o przetrwanie.
Mimo wszystko, kiedy uda się przechytrzyć większą ekipę albo znaleźć schowek, którego nikt nie odkryje, satysfakcja jest ogromna. Rust to ciężka gra dla samotników, ale ma w sobie coś, co sprawia, że ciągle wracam

biegasz goły z siurem na wierzchu, krzyczysz na voice, giniesz od dziecka z AK. 10/10, polecam

Jeśli masz za dobrze w życiu, to ta gra jest idealna żeby sobie to wszystko zepsuć, polecam

Polecam Gierke - zrespilem sie jako baba z cycami i jakis kłusownik do mnie zaczal strzelac lukiem
razem z kolezkami budujemy baze zeby zostala najechana na drugi dzien
teraz po kilku godzinach gry to ja jestem tym klusownikiem i zabijam gole baby >:)