Rainswept

Są takie miasteczka, w których nie dzieje się tak bardzo nic, że przesłuchania robi się w kantorku, a szpital prowadzi jedna osoba. Kiedy więc dochodzi do morderstwa z samobójstwem (podwójnego morderstwa?...), lokalna policja musi niechętnie przyznać, że potrzebuje pomocy kogoś z zewnątrz. Może być nawet nieogolony gliniarz na skraju załamania nerwowego.
Co jest HOT:
+ ta historia jest znacznie mniej brutalna i mroczna oraz znacznie bardziej melancholijna i łagodna, niż ci się wydaje;
+ to nie jest artystyczne cacko na miarę "Gris", ale twórca ma zdecydowanie wyczucie - przede wszystkim dobrze operuje kolorami, są też robiące większe wrażenie momenty, jak widok na kościół czy zasłaniająca ekran twarz;
+ dobre przesłanie, dużo drobnych, smutno-słodkich historii;
+ intryga bez fajerwerków, ale każdego dnia przełożę prostą, mającą jasny początek i konkretny koniec zagadkę nad przekombinowany bajzel pełen plot twistów dla samych plot twistów.
Co jest NO WIESZ, TO ZALEŻY:
~ to gra z detektywistyczną otoczką, ale nie gejmplejem: śledztwo sprowadza się do rozmawiania z postaciami i "look"owaniu obiektów, nie ma żadnego zbierania dowodów, łączenia informacji, segmentów dedukcji, do diaska, nawet postaci nie można za bardzo przesłuchiwać, bo najwyraźniej policjanta w tym uniwersum można spławić byle "nie mam czasu na pogaduszki, proszę przyjść jutro";
~ trudno też to nazwać przygodówką: są może z trzy krótkie segmenty "przynieś, podaj, pozamiataj", a poza tym brak ekwipunku czy rozwiązywania zagadek.
A co NOT:
- przepraszam, ale animacja chodzenia/biegania jest po prostu nie-do-rze-czna, no trochę psuje to klimat, było nie było, poważnej gry, nie ma opcji automatycznego biegu, trzeba cały czas trzymać shift;
- w ogóle animacja jako-taka jest sztywna, pełna dziwnych póz błędów (jak nogi przenikające prochowiec/sutannę);
- gliniarz niemogący pogodzić się z tragiczną śmiercią żony, no ile można;
- ta gra jest ładna, ale nie AŻ TAK ładna, żeby mnie nie męczyło bieganie po ulicach bez opcji szybkiej podróży.
"Rainswept" jest okej, momentami łamane przez "meh". To łagodna historia o trudnej relacji, godzeniu się ze stratą i zaczynaniu od nowa. No ja akurat jestem w takim momencie życia, że nie za bardzo ta opowieść do mnie trafia, ale na pewno są tacy, którzy potrzebują ją usłyszeć. Przyjemny, choć niedoszlifowany tytuł indie, w którym narracja zdecydowanie dominuje nad gameplayem.

I really liked this game. Gamplay is simple. It's mostly walking and talking with people, so don't expect any challenging puzzels. The most important thing here is the story, and oh boy, it is good. Sad and beautiful., even depressing at times. Makes you feel really connected with the characters and keeps you motivated to get to the botttom of the case.
Graphic and music are nice, (great landscapes and thunder sounds!) but I noticed some veird bugs like npc's geting stuck on a lamp posts or a car flying through the middle of the screen :D But nothing that would affect gameplay, so it's ok.
Over all I recomend this game if you're looking for a good story driven experience.

It's a very good game that can give you a perfect look on tough topics like suicide, new-life/redemption-seeking adventure, bipolar disorder issue and depression. Strongly recommend it.

"But buying clothes doesn't make me happy".
Cudowna gra podejmująca w przejmujący sposób demony ludzkości - związane między innymi ze związkami, miłością i sensem życia.
Najważniejsze, aby porywając się za uprawianie filozofii takich idei nie popaść w pompatyczne tony, lub odwrotnie, nie spłycić przedstawianych treści.
Jestem zdania, że twórcy Rainswept wyszło to naprawdę świetnie.
Akcja toczy się w miasteczku, które wydaje się żywe - chociaż grafika na pierwszy rzut oka wydaje się banalna, po kwadransie rozgrywki zaczynamy dostrzegać, że idealnie komponuje się z przedstawianymi wartościami. Na pewno na plus zasługuje soundtrack - muzyka, która towarzyszy nam w śledztwie wspomaga wczucie się w atmosferę chwili; równie ważne jest balansowanie ciszą, to jest pozbawienie niektórych scen podkładu muzycznego, co pozwala odpowiednio podkreślić zastaną sytuację.
Tego typu gry to dla mnie przeżycia - wizualne i duchowe. Nie chodzi o zagadki, poziom skomplikowania czy liniowość fabuły; lecz o atmosferę, historię przedstawianych postaci, która wciąga, pomimo nielicznych niekonsekwencji. Mimo, iż gra opowiada o detektywie, moim zdaniem tajemnica, którą bada, wcale nie stanowi osi fabuły. Zawód protagonisty jedynie usprawnia nam poznawanie czasem dość zawiłych relacji pomiędzy bohaterami dramatu; a czasem między nierealnymi i szkodliwymi imaginacjami, jakie powstają w głowach naszych i innych, gdy toczymy dyskusje z nieistniejącymi wyobrażeniami na temat drugiej osoby.
Być może nieco rozczarowuje końcówka – wydaje się nieco naciągana, może zabrakło ochoty, czasu lub pomysłu; a może odwrotnie, taki był zamysł i wszystko sprawdziło się tak, jak wyobraził sobie to twórca. Niemniej, moim zdaniem gdyby gra dostarczyła doznań o 30-60 minut dłuższych nie obraziłbym się, a pomogłoby to na pewno w prowadzeniu narracji, która w ostatnich aktach wydaje się dość napięta, do granic możliwości zarówno bohaterów jak i graczy.
Gry nie ominęło kilka bugów - mój dziennik co chwila się zacinał, postaci pojawiały się w nieodpowiednich miejscach i tkwiły w miejscu lub chodziły w tę i nazad, ale w żadnym wypadku nie pogorszyło to mojego odbioru Rainswept. Odczuwałem naprawdę błogą radość w trakcie obcowania z Rainswept. Oby więcej tego typu dzieł!
Naprawdę polecam, należy docenić autora, zwłaszcza, iż z tego co wiem, jest to gra stworzona przez zaledwie jedną osobę, a sama gra nie odniosła kasowego sukcesu.

Klasyczna przygodówka dla fanów gatunku z bardzo wysmakowaną grafiką. Wszechobecny klimat Twin Peaks chociaż mnie osobiście w pierwszej chwili bardziej skojarzyło się z Broadchurch. Historia nie wciąga od razu, trzeba dać jej trochę czasu, ale jest ciekawa i naprawdę zapada w pamięć.