Peaky Blinders: Mastermind

Gra nie jest może idealna, ma swoje wady, ale system manipulacji czasem w celu synchronizacji działań członków gangu jest dość oryginalny i daje sporo satysfakcji. Zalecam granie padem - jest to dużo wygodniejsze niż myszka + klawiatura. Czytałem zarzuty, że ograniczenia czasowe są niepotrzebne i frustrujące. Ale czas jest esencją tej mechaniki i brak ograniczeń, moim zdaniem, wpłynąłby negatywnie na grywalność. Fakt, w niektórych misjach jest on ustawiony chyba za bardzo na styk.
Jak na mój gust gra mogłaby mieć ciekawszą fabułę, obecna wydaje się dość pretekstowa i nie wciąga. Dziwi też nie do końca logiczny podział zdolności postaci, można to było jakoś lepiej przemyśleć. Ale ogólnie, jeśli przymknąć oko na te rzeczy, to gra się przyjemnie choć niezbyt długo: 10 misji, to trochę skromna zawartość. Grę polecam w promocji.
Moja ocena: 4/6

Commandos on steroids but too short and too easy (took me six hours to complete it without maxing all out). Still - very entertaining and worth playing.

Grałem dosłownie chwilę, bo chciałem zobaczyć, z czym się je ten tytuł.
Tak czy owak, grafika ciekawa, klimatyczna, jeszcze ładniejsze plansze między grą właściwą. Historia - nie wiem, liznąłem dopiero jej początek, aczkolwiek zapowiada się na ciekawą. Zapewne odnosi się do znanego serialu, ale... nie oglądałem go. Być może dlatego nie czuję mentalnego przymusu, aby grać w ten tytuł dalej.
Co na minus? No cóż, rozgrywka. Ale nie dlatego, że jest zła czy kiepska. Po prostu - kolejny raz się o tym przekonuję - to nie jest gatunek gier, który mnie przyciąga. Zbyt mało dynamiczna, chociaż... element z cofaniem czasu ciekawy. To trzeba przyznać.
Dla fanów serialu zapewne niezła gratka, dla reszty? Nie wiem. Ja odpadłem z uwagi na mechaniki, których po prostu nie lubię.

Genialna gra logiczna, która nawiązując do serialu (który zresztą gorąco polecam :)) ukazuje losy charyzmatycznego Tommiego i jego "rodziny" w mafijnych porachunkach oraz walkę o władzę i wpływy w Birmingham w latach dwudziestych ubiegłego wieku. Świetne połączenie gry logicznej i przygodowej. Sterowanie poszczególnymi bohaterami i wykorzystywanie ich umiejętności w określonym przedziale czasowym jest rewelacyjne i daje masę frajdy. Leveli jest tylko 10 ( szkoda :( ) a ich poziom "trudności" wzrasta z każdym kolejnym, tak więc pod koniec jest nad czym pogłówkować. Dobrze zaprojektowane lokacje i miła ścieżka dźwiękowa dodają grze uroku serialu a sterowanie czasem daje na prawdę sporo radochy :). Polecam.
Moja ocena : 9,5/10 :).

Gra jest odrobinkę powtarzalna, ale bardzo przyjemna na wieczorek przy herbatce lub czymś mocniejszym :)
Bardzo fajnie zorganizowana i przemyślana jest tutaj zabawa czasem i ilością postaci, którymi musimy w odpowiedniej sekundzie/minucie oddziaływać na siebie poprzez przewijanie naszego ''timera'' w przód lub tył.
Co tutaj więcej mówić, rzut izometryczny, przyjemna nieskomplikowana grafika, fajnie zrobione lokacje, a fabuła?
No cóż, nie dorówna raczej serialowi ale czego oczekiwać po niedużej grze logiczno-przygodowej.
Grę polecam jak najbardziej dla osób chcących sobie odetchnąć po ciężkim dniu lub na weekend.

Najpierw dałem łapkę w dół, ale niech jednak będzie w górę, bo gra jest wykonana solidnie. Nie jest to tani, badziewny twór stworzony, żeby wyciągnąć parę gorszy od fanów serialu. Graficznie jest bardzo dobrze. Rozgrywkę oparto głównie na manipulowaniu czasem i szkoda, że tylko na tym. Fabuła ma ogromny potencjał, ale po pierwsze jest jedynie pisana. Brakuje tutaj solidnego udźwiękowienia. Po drugie gra jest na max 10h i to tylko, jeśli chcemy zdobyć 100% osiągnięć. Podczas cofania czasu muzyka jest, zupełnie zbędnie, przyciszana, co jest złym rozwiązaniem. W grze nie ma mowy o "skradaniu". Przeciwnicy są po prostu głusi. Posługują się jedynie wzrokiem. Rozdziały można przejść tylko na jeden sposób, a w tym również był ogromny potencjał. Zwłaszcza, że poruszamy się po dużych obszarach. Powinny być min. 2 opcje przejścia każdego rozdziału. Do tego ograniczenia czasowe na przejście rozdziału. Pomijając jeden z końcowych rozdziałów, we wszystkich pozostałych mam wrażenie, że dodano je tylko by dodać osiągnięcia GOLD. Dopiero przy 9 rozdziale musiałem pogłówkować. Niestety do tego 9tego kilka razy odechciewało mi się grać.
Przy dużej obniżce ceny polecam zagrać i to raczej na padzie. Zawsze można po 3-4 rozdziałach zrezygnować :D

Tylko dla fanów serialu, a i to dla dość cierpliwych. Nie ma się co oszukiwać, majstersztyk to nie jest, ale gniot też nie, dlatego mieszanie tej gry z błotem jest raczej niesprawiedliwe. Owszem, to jest odcinanie kuponów, ale całkiem przyjemnie spędziłam przy "Peaky Blinders" te kilka godzin. I dobrze, że rozgrywka nie jest dłuższa, bo pod koniec zaczynało to być dość nużące, a i tak wiele osób odpadło szybciej niż w połowie (na co wskazują statystyki Steama). Muzycznie nie bardzo dziełko ma się czym popisać, co jest o tyle znaczące, że serial jednak mocno opierał się na solidnej ścieżce dźwiękowej. Mimo to, klimat udało się całkiem dobrze odtworzyć, a postaci wyglądają bardzo podobnie do aktorów, wcielających się w Shelbych. Osobiście doceniam za wierne odwzorowanie sposobu poruszania się bohaterów. Rozgrywka miała potencjał, bo każdego członka rodziny wyposażono w konkretne zdolności, którymi gracz zmuszony jest odpowiednio manewrować. Największym problemem "Peaky Blinders" jest więc niewykorzystany, a ciekawy pomysł. Historia jest nijaka, a dialogi bywają żenujące i nie do końca oddają styl wypowiedzi postaci, znany z serialu. Brakuje tu też jakiegoś elementu zaskoczenia czy angażującego wątku. Tak czy inaczej, choć gameplay ma swoje momenty, to nie daje zbyt wiele swobody graczowi i często prowadzi go za rączkę. Nawet gdy rozwiązujemy łamigłówki, to jednak z poczuciem, że wszędzie rozprowadzono drogowskazy. Czy warto w to zagrać? Można, ale absolutnie świata to nie zmieni i raczej nikogo nie wzbogaci, dlatego należy ten tytuł traktować jako ciekawostkę. Bezpłciowość "Peaky Blinders" jest jej największym minusem i gdyby nie kompaktowość rozgrywki i moje zamiłowanie do serialu, to bym po to nie sięgnęła i porzuciła po 2-3 misjach. Ale jako odskocznia i forma relaksu nawet się sprawdza, dlatego moim zdaniem nie zasługuje na "łapkę w dół". Najważniejsze jednak pytanie: czy jeśliby ta sama gra ukazała się pod szyldem innym niż "Peaky Blinders" również bym w nią zagrała? Niewielkie szanse, ale przyjemnie było wcielić się na moment w członków cygańskiego gangu.