Oriental Empires

Jeżeli jeszcze nikomu się nie chciało napisać recenzji tej gry, to pewnie dlatego, że recenzenci nie mogą się od niej oderwać. Mnie samemu co jakiś czas udaje to zrobić, żeby ze zdziwieniem stwierdzić, że wciąż mi brzęczy w uszach ta chińska muzyczka i wciąż planuję strategię rozbudowy rynku jedwabiu w moim królestwie w epoce Walczących Państw, do której zdołałem już szczęśliwie przejść, unikając pułapek, czyhających na dynastie 1500 lat p.n.e. w Chinach. Po wielkich równinach w dorzeczu Żółtej Rzeki spacerowały wtedy jeszcze stada nosorożców, z których skóry Chińczycy wytwarzali pierwsze pancerze dla coraz bardziej monstrualnych armii. Ta gra to prawdziwa hardcorowa strategia, dla bardzo dociekliwych i ciekawskich graczy, którzy lubią wielokrotnie sprawdzać zwoje z liczbami o produkcji ryżu czy niepokojach wśród chłopów i arystokracji albo planować rozwój systemów religijnych i prawnych. Wciąga potężnie. Gra silnie uzależniająca. Tylko dla graczy, mających dużo wolnego czasu. Bo ciężko usiąść tylko na 30 minut. Turowa mechanika powoduje, że chcesz zobaczyć, jakie skutki spowoduje twój najnowszy edykt, np. o wzięciu zakładników z rodzin gubernatorów, żeby utrzymać ich w ryzach, albo czy uda ci się dojechać rydwanem do sąsiedniej prowincji, żeby obłaskawić zbuntowanych chłopów i wybudować im np. klasztor. Wyjątkowy klimat, świetna muzyka i mnóstwo ciekawych tekstów o historii Chin do czytania w trakcie rozgrywki. Wizualizacje bitew nie są jednak najmocniejszą stroną "Oriental Empires" i postacie poruszają się na ekranie dość sztywno, choć dla mnie wynagradza to z nawiązką system planowania bitew, w którym każdej jednostce wydajemy przed bitwą szczegółowe rozkazy. Frakcje kontrolowane przez AI są dość nieprzewidywalne, więc miej się na baczności!

Rzadko pisze recenzje, ale tym razem muszę. Na materiałach reklamowych wygląda jak klon CIV i Total War. Pomyłka. na bitwy nie ma wpływu. W prawie każdej tracę generała nawet w razie miażdżącego zwyciestwa. Absurd. Gospodarka nie działa. Właściwie nie wiadomo jak zarabiać kase. Nawet na podatki nie ma wpływu. Budynki gospodarcze przybnoszą straty a nie dochody :) Zewsząd atakują bandyci mimo zajmowania kolejnych terenów jest icgh coraz wiecej Po prostu masakra. Wstyd.
OK To było moje pierwsze wrażenie :)
Jednak nie wiem dlaczego gra wciągnęła mnie na kilka godzin. Wprowadziłem zmiany do strategii. Po pierwsze startowa lokacja za kazdym razem ma inne bonusy. Gdy po 20 odpaleniach nowej gry w okolicy pojawiły się 2 kopalnie złota i kopalnia jadeitu oraz wybitny wojownik do zwerboania zacząłem grać od nowa. Okazało się, że po szybkim uruchomieniu kopalni złota i trzymaniu postaci obdarzonych wysokim wskaźnikiem zarzadzania w miastach oraz nienadużywaniu werbuku wojska gospodarka ruszyła. Trzeba też dbać o odpowiedni poziom żywnosci w osadach. Acha generałowie nie giną w wygranych bitwach, jeśli wybrać w specjalnych rozkazach postawę defensywną.
Teraz po 100 rundach mam jedną z najsilniejszych frakcji i liczę na sukces. :)
Jednak szkoda, że pewne mechanizmy gry trzeba odkrywać samemu bez tutoriala czy instrukcji , a wcześniej właściwie gracz nawet nie wie czemu przegrywa ...

Jedna z najlepszych strategii w jakie grałem, i pierwsza, w której tak bardzo spodobała mi się mechanika gospodarki i handlu. Po prostu patrzenie na gęstą sieć linii handlowych w lategamie jest po prostu cudowne

Długo broniłem się przed zakupem, zwłaszcza czytając recenzje o tym jak bardzo potrafi wciągnąć. W końcu zakup za 21 zł w promocji i pierwsze wrażenia pozytywne, odpalasz grę na start i 7h minęło.
Bardzo ciekawa alternatywa dla civ, jeśli ktoś lubi klimat orientu i nie do końca pasują mu ciągle zmieniające się epoki to warto. Bardzo przyjemny klimat, dlatego idę po więcej.

Dobra osadzona w realiach starożytnych Chin strategia turowa. Zaczynamy jako wódz niewielkiego plemienia i zadaniem naszym będzie utworzenie z niego wielkiego imperium. W tym celu musimy uprawiać ziemię, wznosić nowe miasta oraz szkolić armię, ważne będzie również badanie nowych technologii, ustalanie praw, oraz konstruowanie budynków. Polecam.

Cywilizacja z bardzo małą nutką Total War. Zbliżamy się do idealnej kombinacji - choć jeszcze nie tym razem.
Z powyższych pozycji znajdziemy:
Cywilizacja = system budowy, mapa i dłuuuuugość rozgrywki.
Total War = ścieranie się jednostek podczas walki - na mapie głównej widzimy: gdzie, kto, kogo i w co młuci, - niestety nasz wpływ na przebieg walki, ogranicza się tylko do wydania dyspozycji przed walką tj. atak, szarża, flankowanie itp.(niby jak w realu - dajemy rozkazy a póżniej niech sie dzieje wola nieba).
Tak czy siak, udana pozycja na długie wieczory, osobiście jednak preferuje TW i pełną kontrole nad polem bitwy.

Bardzo przyjemna, niezbyt wymagająca rozgrywka, urzekająca klimatem, prostotą. Grywalna, choć nie pozbawiona minusów, jak brak obszernej instrukcji (co przy niektórych mechanikach bardzo by pomogło), czy niejasne zasady odnowy jednostek lub mało czytelne oznaczenia siły i mobilności bojowej jednostki.
Jeśli masz okazję nabyć całą grę z dodatkami za około 20 euro, jeśli lubisz gry z serii Cywilizacja lub TotalWar, to przypadnie Ci do gustu ta hybryda obu gatunków z uproszczonymi zasadami w stosunku do dwóch wspomnianych serii, osadzona we wciągającym klimacie starożytnych Chin.