Machinarium

gra dzieciństwa <3 przyjemna gra point and click z cudowną oprawą graficzną

Niesamowite połączeni ciekawych wyzwań logicznych oraz oprawy dźwiękowej i graficznej. Klimat jest nie do podrobienia. W tej grze można się zakochać. Przechodziłem ją kilkanaście lat temu za pierwszym razem sam, a później z każdym z moich dzieci. Bajka.

przestępstwem jest, że ta gra nigdy nie otrzymała kontynuacji

Zdecydowanie polecam. Dla mnie jest to gra dzieciństwa.
Kocham design i klimat całej gry, myślę, że właśnie to jest w niej najlepsze. Wizja dystopijnego, ponurego świata robotów oddana jest poprzez przykuwającą oko grafikę. Każda scena to przyjemny rysunek tworzący spójną całość świata gry. Prawie w każdej scenie znajduje się multum szczegółów, które powodują, że świat korodujących robotów staje się pełny i autentyczny. Nasz główny metalowy bohater Joseph jak i inne postacie mają gładkie animacje oraz nadają pocieszną atmosferę.
Grę przeszedłem w niecałe 5 godzin, jednak nie był to mój pierwszy raz. Faktycznie jak na tak krótką grę cena jest lekko przesadzona, ale gdy na Steamie jest promocja na produkty Amanity przeważnie kwota za grę obniżana jest do 80% w dół i grę można kupić za kilkanaście złotych.
Serdecznie polecam tę grę każdemu, a zwłaszcza osobom poszukującym gry z unikatową i klimatyczną estetyką.

Fabuła:
W centrum całej opowieści stoi mały robot o imieniu Josef, który zostaje wyrzucony na śmietnik za granicami miasta Machinarium. Jest to korodująca metropolia zamieszkiwana przez roboty. Już samo wprowadzenie budzi pytania: kim jest, co zrobił i dlaczego został usunięty? Okazuje się, że miasto jest w niebezpieczeństwie
i banda złomiarzy znana jako Bractwo Czarnej Czapki (Black Cap Brotherhood) planuje atak bombowy na wieżę kontrolną. Co więcej, porwali oni robotyczną dziewczynę Josefa.

Zagadki:
Sama rozgrywka to klasyczne point-and-click. Zagadki są logiczne, zróżnicowane i często zaskakujące, bo trzeba łączyć przedmioty, manipulować otoczeniem i eksperymentować. Czasami to łamigłówka czysto mechaniczna, innym razem trzeba rozwiązać minigrę lub znaleźć wzór ukryty w otoczeniu. Wszystko jednak opiera się na spostrzegawczości i wyciąganiu wniosków – bez frustracji i bez klikania „na ślepo”.

System podpowiedzi również zasługuje na pochwałę, gdyż jeśli naprawdę utkniesz, gra pozwala odblokować pomoc, ale nie robi tego od razu. Najpierw trzeba przejść krótką minigrę, która sama w sobie stanowi ciekawe urozmaicenie. Dzięki temu podpowiedzi nie są łatwo podawane, tylko mają swoją cenę – czas i uwagę.

GGrafika:
Jedną z największych zalet Machinarium jest jego oprawa wizualna. Świat gry jest ręcznie rysowany. Każde tło, każdy obiekt i każdy robot jest efektem ogromnej dbałości o szczegóły. Styl przypomina coś pomiędzy szkicownikiem artysty a starym albumem z przeszłości. Brud, rdza, smar – wszystko ma tu teksturę i głębię. A mimo tej zgrzytającej estetyki, świat gry jest zaskakująco ciepły i… ludzki.

Muzyka
Muzyka autorstwa Tomáša Dvořáka (Floex) to osobna historia. Ambientowe, lekko jazzujące kompozycje tworzą coś co idealnie uzupełnia klimat. To jedna z tych ścieżek dźwiękowych, które zostają w pamięci na długo – delikatna, nastrojowa, nieprzeszkadzająca, ale wszechobecna. Tak dobra, że warto jej słuchać nawet poza grą.

Rozgrywka:
Machinarium to gra powolna, celowo. Nie ma tu walki, eksplozji ani dynamicznej akcji. Zamiast tego jest skupienie, eksploracja i spokojne rozwiązywanie problemów. To rodzaj tytułu, który można uruchomić wieczorem z herbatą, usiąść w ciszy i pozwolić sobie na oderwanie od codzienności. To gra, która nie krzyczy, tylko szepcze. Właśnie dlatego trafia do tych, którzy naprawdę chcą czegoś wyjątkowego.

Podsumowanie
Jeśli szukasz gry innej niż wszystkie, czyli spokojnej, artystycznej, z duszą i z prostą, ale fajną historią, to kupuj. Machinarium jest dla Ciebie. To opowieść o małym robocie, który torując sobie drogę ratuje miasto i dziewczynę.

Dla mnie była wyjątkowa, też ze względu na to, że łączy się z moją przeszłością. Same dobre wspomnienia. Od pierwszej sceny do ostatniej byłem szczęśliwy, że w końcu w nią gram. Myślę, że ty też odnajdziesz w niej coś bardzo swojego.

Wspaniała graficznie i muzycznie przygoda. Niektóre zagadki są dosyć trudne, ale ogólnie gra jest bardzo przyjemna. Bardzo polecam.

Great (and often very hard) puzzle game with amazing art style and designes. It has also a lot of cool ideas in gameplay. Only downside is game length, but it will be rememberable time spent.