Little Nightmares

Nie ma to, jak mały, niewinny dzieciak, który.... jest potworem.
Do tej pory nie wiem, skąd gracze wiedzą, że TOTO co biega w Little Nightmares, jest dziewczynką o imieniu Szóstka. Nigdzie w podstawowym gameplayu nie widziałam niczego, co mogłoby potwierdzić to stwierdzenie. Nie ma żadnych notatek, napisów, cokolwiek i nikt nie wypowiada przez całą grę ani jednego słowa. Twarz również jest schowana. Być może gdzieś w DLC coś sugeruje, że to jest girl i jeśli kiedyś zagram, to się dowiem. Równie dobrze może to być chłopak w krótkich lub bez portek, w żółtej, przeciwdeszczowej pelerynce i to żadne dziwactwo w porównaniu z wydarzeniami, jakie mają miejsce w tej grze. Fabuła, delikatnie mówiąc, jest pokręcona. Proste zombie, wampiry, wilkołaki plus duchy i inne ustrojstwa nie mają do tej historii startu.
Można się już bać.
Little Nightmares to krótki, skradankowy, prawdziwy horror z elementami platformówki, nie żadna dziecinna gierka, za jaką ją miałam. Nie wiadomo czy cały ten szokujący świat jest tylko snem, urojeniem czy rzeczywistością. Kierujemy postacią wielkości dwulatka albo krasnala ogrodowego. Wszystko wkoło ogromne, a my niczym mały szczurek przemykamy po „szczególnych” lokacjach. Nieskomplikowany, ale dosyć ciekawy gameplay cały czas oglądamy z pozycji bocznej (2,5 D) i eksplorujemy świat, w którym żyją kanibale, a ich przysmakiem są dzieciaki. Cel krasnala to nie zostać zjedzonym i uciec. Problem w tym, czy jest dokąd?
Ten tytuł to pierwsza część serii z 2017 roku, kontynuacja pojawiła się w 2021, a od 2025 fani będą mogli zagrać w trzecią odsłonę.
Gra, która podoba się zdecydowanej większości graczy, ale...
Dzieci od Little Nightmares należy trzymać z daleka. Młodzież zapewne zajmie się gameplayem i nie zauważy, że nasza mała protagonistka nie spełnia warunków bycia normalną (nic dziwnego po takich przeżyciach). Wiek 25+ powinien nadawać się do prawidłowego ogarnięcia tematu.
Na pewno w tej grze dobrze czują się osoby lubiące dziwaczne horrory, bo trzeba przyznać, że tytuł ten bazuje na obrzydliwym, ale oryginalnym scenariuszu, ma niezły klimat, dobrą grafikę i klimatyczną ścieżkę dźwiękową.
Zapraszam do odwiedzenia strony kuratora
MY GROUP 👌

🔥🦝 Recenzja gry: Little Nightmares 🦝🔥

Plusy:
❤️ Niezwykły klimat grozy i baśniowego koszmaru,
❤️ Przepiękna, mroczna oprawa graficzna – jak z chorej bajki,
❤️ Projekt poziomów i przeciwników to czysta artystyczna perełka,
❤️ Zero słów, a i tak wciąga emocjonalnie jak horrorowe Studio Ghibli,

Minusy:
❌ Krótka – zostawia apetyt na więcej,
❌ Brak pełnych wyjaśnień fabularnych,

Moment ognia:
🔥 "Ten moment, gdy chowasz się pod łóżkiem, a Długoręki Pan węszy wokół – wtedy wstrzymujesz oddech razem z bohaterką."

Dla kogo szop poleca?
💝 Dla fanów psychologicznego horroru, surrealistycznych klimatów i gier, które zostają w głowie długo po zakończeniu.

Czas gry (u mnie):
⏱️ Ponad 4h. – jak sen, który straszy, zachwyca i hipnotyzuje.

Szopowy werdykt:
❤️ Tak – Little Nightmares to krótka, ale intensywna podróż przez lęki dziecka i potworność dorosłego świata. Wciąga jak zły sen – ale nie chcesz się budzić.
~Ayumi12
~ Social Media

Little Nightmares przenosi nas w koszmar pełen karykaturalnych postaci i wyzwań, osadzony w groteskowym, klaustrofobicznym środowisku tajemniczego statku. Moim zdaniem jest to metafora dziecięcych lęków i dorastania w brutalnym, egoistycznym świecie. Mimo krótkiej rozgrywki dostarcza wielu emocji.

POLECAM, ale zalecam nie wyłączać jeżeli nie przeszło się w pełni całego stage'a bo trzeba wszytko od początku robić (m.in. robiłam tą grę ok 2h a na steamie pokazuje ok5h)

Super klimatyczna i wciągająca gra w której muzyka potrafi być straszniejsza niż jakakolwiek inna kreatura, a mroczna i niejasna na pierwszy rzut oka historia głównej bohaterki jest ślicznie zilustrowana jej zachowaniem w tym koszmarnym środowisku.
Grafika 9/10
Fabuła 8.5/10
Dźwięk 9/10
Trudność 7/10
Postacie 10/10

Bardzo fajna gra, ale bardzo straszna gra, polecam bardzo polecam ;)

Little Nightmares — czyli małe arcydzieło w gatunku platformówek z klimatem grozy.
Gra ocieka atmosferą już od pierwszych minut. Główna postać budzi się w ciemnym, opuszczonym kanale. Od samego początku masz w głowie mnóstwo pytań, na które odpowiedzi musisz znaleźć sam. W tej grze nie ma dialogów — i to działa wyłącznie na jej korzyść.
Brak słów buduje atmosferę tajemnicy i niepokoju. Historia jest opowiedziana obrazem, muzyką i symboliką — i właśnie to sprawia, że gra zostaje w głowie na długo.
Mimo krótkiego czasu rozgrywki (ok. 4–5 godzin), gra jest bardzo treściwa i z wyraźnym przekazem. Lokacje są świetnie zaprojektowane, a potwory wyjątkowe — ich wygląd inspirowany jest klasykami horroru, jak Teksańska masakra piłą mechaniczną.
To nie horror z tanimi jumpscare’ami i hektolitrami krwi. To przemyślana opowieść, w której najważniejsza jest atmosfera i niepokój, który towarzyszy przez całą rozgrywkę.
Polecam każdemu, kto ceni sobie gry z klimatem. Krótkie, intensywne doświadczenie, które pokazuje, że horror może być subtelny, mądry i artystycznie dopracowany.