Lies of P

Z klonami Soulsów jest taki problem, że ich poziom jest różny. Może się trafić całkowity paździerz, jakiś niewyróżniający się przeciętniak, a rzadziej pojawia się naprawdę solidna produkcja. W przypadku Lies of P można powiedzieć, że gra zdecydowanie trafia do tej ostatniej kategorii i można też stwierdzić, że to właściwie najlepszy soulslike, który nie wyszedł spod ręki From Software. Czy jest to jednak gra idealna? Nie, bo jednak nieco wad wpadało mi w oko w toku przechodzenia.
Fabuła:
Głównym bohaterem jest Pinokio - marionetka stworzona przez wynalazcę Geppetta, która budzi się w momencie, gdzie podobne mu konstrukcje zbuntowały się i sieją chaos w mieście Krat.
Zdezorientowani udajemy się do Hotelu będącego ostatnią bezpieczną przystanią, tam poznajemy naszych sojuszników i aktualną sytuację. Następnie wyruszamy na ulice, aby odnaleźć swojego ojca i dowiedzieć się co spowodowało aktualne wydarzenia.
Rozgrywka:
Ta jest praktycznie taka sama jak w każdej innej tego typu produkcji. Eksplorujemy lokacje, walczymy z przeciwnikami, a od czasu do czasu zmierzymy się z jakimś bossem. Twórcy pokazali, że ż każdej gry od FS wyciągnęli jakiś element, by połączyć to w calość. Mamy tu między innymi odzyskanie zdrowia, jeśli dostatecznie szybko uderzymy wroga po dostaniu czy parowanie wzięte rodem z Sekiro.
Czy jest to kopia kropka w kropkę? Nie, bo jednak diabeł tkwi w szczegółach i tego typu rzeczy delikatnie różnią się od tego co znamy z tytułów FS + znajduje się tu pewna ciekawa nowinka jak montaż broni, który pozwala nam bawić się w łączenie elementów różnych szpad i szabli, by stworzyć idealny dla nas oręż.
Pinokio, tak samo jak Wilk z Sekiro, ma mechaniczną rękę, do której możemy dodawać różne rzeczy jak mała tarcza, miotacz ognia czy mała armata.
Dochodzi też do tego mechanika kłamstw, czyli okazjonalne wybory, które wpływają głównie na fabułę, ale też jakieś zmiany na rozgrywkę też się zdarzą... choć raczej niewielkie.
To co też mocno odróżnia też grę od innych soulslike'ów to to, że całość jest o wiele bardziej liniowa + wszelkie ciuszki mają tu formę wyłącznie kosmetyczną i nie wpływają na statystyki.
Plusy:
- Satysfakcjonujący system walki.
Walka w tej produkcji jest najzwyczajniej w świecie mocno przyjemna i daje frajdę. Mamy tu pełen wachlarz ataków lekkich, ciężkich oraz umiejętności specjalnych, które są unikalne dla chyba każdej dostępnej broni. Dostępny też tu system parowania wymaga trochę wprawy, ale jak już ogarniemy co i jak to obserwowanie ruchów wroga oraz blokowanie w odpowiednim momencie jest zabawą samą w sobie.
Wszystko to prowadzi do tego, że starcia są szybkie, efektowne i niezwykle płynne.
- Fantastyczny art desing i ciekawe wykorzystanie kultowej powieści.
Projekt lokacji i przyciwników zdecydowanie przyciągają uwagę. Wszystko zostało zaprojektowanie fantastyczne, a oparcie wszystkiego o historię znaną z kultowego "Pinokio" Carla Collodiego sprawia, że dodaje to pewnego uroku. Na fanów książki czeka tu również wiele interesujących smaczków.
- Nawet interesująca fabuła.
Historia jest tu podana nieco bardziej bezpośrednio, niż w innych grach tego typu i powiedziałbym, że wypada zaskakująca nieźle. Poszczególne wątki potrafią zaciekawić lub w pewien sposób zaskoczyć.
Oczywiście dla fanów typowego odkrywania lore czeka tu wiele różnych notatek czy detali tu i ówdzie.
- Bogaty arsenał broni, które można modyfikować według własnego uznania.
- Różnorodni przeciwnicy, dzięki czemu nie ma tu wrażenia bicia się ciągle z tym samym wrogiem.
- Klimatyczna ścieżka dźwiękowa
- W większości okej zaprojektowani bossowie z małym "ale"
- Fajnie zaprojektowane lokacje, również z małym "ale".
Minusy:
- Czy naprawdę musiało być aż tak liniowo?
Wszelkie poziomy są zbudowane tak, że możemy poruszać się głównie prosto, a odnogi prowadzą tylko do małych pomieszczeń z jakimś itemem. Dodatkowo lokacje te są po prostu dość krótkie, a tutejsze checkpointy są zbyt gęste przez co nie mamy poczucia zagrożenia.
Lokacje te są zbudowane dobrze, ale po prostu chciałoby się, aby było jednak tego więcej.
- Małym "ale" w kwestii bossów jest to, że w przypadku niektórych starć jeden lub dwa ataki na całą walkę wydawały mi się trochę nie fair.
Plus pod koniec zdarzy się jedno naprawdę złe starcie z gank squadem, który powoduje jedynie chęci samobójcze, niż radość.
Dodatkowo kuleje balans w przypadku większych przeciwników, bo minibossowie momentami zdają się być o wiele trudniejsi, niż główni szefowie.
- Przez większość czasu zdecydowanie gra jest zbyt łatwa...
- ... by pod koniec być nieco zbyt przekombinowana miejscami.
- Przydałoby się, aby przeciwnicy mieli jakiś pasek tego ile ciosów nam zostało, aż będziemy mogli ich ogłuszyć.
Werdykt:
Jak mówiłem na starcie Lies of P to chyba najlepszy przedstawiciel klonów soulsów. Nie jest to co prawda gra idealna. Ba, powiedziałbym, że nie jest to produkcja typu 9/10 jak niektórzy jej wystawiają, ale w kwestii skali liczbowej gra mogłaby spokojnie wyciągnąć ósemkę. Mimo wymienionych minusów to mamy tu do czynienia z dobrą produkcją, która udanie kopiuje sprawdzone rozwiązanie dając też nieco poczucia wyjątkowości i ostatecznie wychodzi na naprawdę kompetentnego soulslike'a, gdzie wiele innych gier ma problem. Dzięki temu wszystkiemu ostatecznie przez większość spędzonego w niej czasu mamy mnóstwo funu.

Najlepszy souls-like zaraz po grach FromSoftware. Mechanika walki oraz parowania, nie zmuszanie gracza do grania w konkretny sposób, możliwość tworzenia kombinacji broni, tak aby dostosować styl walki do naszego playstylu jest tym, co urzekło mnie w tej grze. Mam nadzieję, że to studio zdecyduje się na więcej bajek potraktowany w ten sposób, jednocześnie niszcząc nam dzieciństwo i opakowanie tego w mroczny klimat gry souls-like. Z niecierpliwością czekam na dodatek.

Great soulslike. I honestly liked the combat system more than in the original dark souls game since it gives you more options to defend yourself. The stagger mechanic is also really well-thought and rewarding.

Amazing storytelling inspired by a classic children story :))

Despite its easily distinguishable features, A. muscaria is a fungus with several known variations, or subspecies. These subspecies are slightly different, some having yellow or white caps, but are all usually called fly agarics, most often recognizable by their notable white spots. Recent DNA fungi research, however, has shown that some mushrooms called 'fly agaric' are in fact unique species, such as A. persicina (the peach-colored fly agaric).

Fun game, looks good, runs good, the combat system is fun, the story starts a bit slow but I enjoyed it. If You played similar games before its probably not that difficult. Overall great game

Fenomenalna gra <3 jest niestety parę nie fajnych rzeczy w tej grze ale całokształt jest genialny :)

Ocena : 8.5/10

(Nienawidzę Bractwa Czarnych Królików)

Interesująca i smutna historia, gra trzymała mnie w mocnym napięciu przez cały czas, świetne zakończenia gry i nie mogę się doczekać na dodatek ♥ Przeszedłem grę już 3 razy ^^