Kotodama: The 7 Mysteries of Fujisawa

Kotodama jest terminem oznaczającym "duchową moc słów". Dobre słowa miały oferować dobry los, a złe stanowić klątwy. Ale twórcy gry poszli inną drogą i jest to nazwa mocy naszej postaci. Jej działanie pozwala otworzyć umysł ofiary i nakłonić ją do ujawnienia prawdy. Aspekt słów jest o tyle istotny, że znając kluczowe słowa jesteśmy w stanie dokonać tego umiejętniej i łatwiej. Reszta tytułu jest właściwie oczywista - skorzystamy z wyjątkowego talentu, aby rozwiązać siedem tajemnic fikcyjnego liceum z internatem.
Grę zaczynamy jako świeżo przeniesiony do nowego liceum uczeń, który jakiś czas temu zawarł kontrakt z demonem Mon-chan przyjmującym postać uroczego czarnego liska. Jest też źródłem nadnaturalnej mocy naszego bohatera. Mamy za sobą też przeszłość, która prawdopodobnie była przyczyną naszych przenosin do nowej szkoły. Niestety, nie dostajemy klarownych informacji co miało tam miejsce, ale wynikało z ciekawości naszego opętańca. Obecnie: próbując nawiązać nowe przyjaźnie i wpasować się w świeże środowisko społeczne dołączamy do lokalnego nastoletniego klubu zajmującego się badaniem zjawisk nadnaturalnych, a w okolicy jest aż 7 tajemniczych i potencjalnie metafizycznej istoty tajemnic do odkrycia. Z racji tego, że poza odkrywaniem prawdy nasza moc nie oferuje nam nic więcej - żadnej nadludzkiej sprawności, siły czy odporności na obrażenia czy miotania kulami ognia - musimy prowadzić śledztwo i w odpowiednim momencie wyłapywać okazje do wymuszenia szczerego zeznania. Spokojnie, gra sama zakomunikuje nam, że będziemy to akurat robić, więc nie trzeba się obawiać, że przepadnie nam okazja na przepytywanie w natłoku linii dialogowych. A skoro o liniach mowa...
Gra to gatunkowo nowela wizualna czyli VN (ang. visual novel), tyle że ze szczątkowymi elementami RPG i gier Dopasuj 3. Oznacza to w praktyce całkiem sporo czytania połączonego z wysłuchiwaniem kwestii w języku japońskim. Dopiero umysłowe starcia oznaczają konieczność rozwiązania łamigłówki w postaci łączenia tych samych pół w rzędzie albo kolumnie po minimum trzy. Są więc to dwa typy gier w jednej, nie zapomniałem o elementach RPG, ale są one bardzo marginalne - do takiego stopnia, że nie odczułem ich mocnego wpływu na przebieg gry. W ramach VN prowadzimy rozmowy i odwiedzamy lokacje. Nasz protagonista jest typowo japoński i odzywa się tylko kiedy naprawdę już musi - stąd też nasze wybory sprowadzają się do jednej z kilku odpowiedzi i miejsca odwiedzin. Podejmujemy też decyzje co zrobić, najczęściej spomiędzy dwóch dostępnych opcji.
Ciut akcji dostarczają próby naszej mentalnej intruzji na podejrzanych. Warunkiem zwyciężania w tego typu grach jest linia pól z tym samym obrazkiem. Mamy jednak wpływ wyłącznie na ich położenie wertykalne, a to z racji tego, że zaznaczone pole zostaje momentalnie przeniesione do najwyższego rzędu, pozostałą po nim pustkę wypełniają pola nad nim. Każda z postaci ma ulubione rodzaje symboli i ich dopasowanie pozwala szybciej przebić bariery w ich psychice. Mamy też określony limit tur na osiągnięcie zwycięstwa. Samo przebijanie barier jest etapowe i nasz protagonista wizualizuje to sobie jako pozbawianie podejrzanych ubrań. Dlaczego wybrał tę formę wizualizowania pozostaje zagadką nawet dla lisiej demonicy. Jeżeli liczymy tu na obecność nagich ciał, to spotka nas srogie rozczarowanie, bo gra jest poprawna w tym temacie aż po granice absurdu. Rozebrana postać płci żeńskiej zostaje pokazana natychmiastowo od szyi w górę, a nawet męskie postacie... nie mają sutków. Serio...? Ja rozumiem, że podwójne standardy, bo facet może pokazać, a kobieta nie, bo zgorszenie, ale... poważnie? Wspomniane elementy RPG powodują, że nasza moc powinna być silniejsza, ale nie odczułem aby rozwój danego symbolu ułatwiał jakoś wyraźnie pojedynek woli. Ogólnie to walki są bardzo losowe - czasami zdołamy przejść ją za jednym posiedzeniem, a kiedy indziej ułożenie jest tak felerne, że skończą nam się ruchy. Przy odrobinie szczęścia pojawią się też specjalne pola oferujące przeróżne ułatwienia jak choćby mnożnik "obrażeń", destrukcję pól "po krzyżu", losowe usunięcie pól z konkretnym symbolem czy zablokowanie licznika tur. Sami możemy zaryzykować i zwiększyć limit tur używając pieszczot po prawej, ale im mniej subtelna tym większe ryzyko, że spotkamy się z agresywną odpowiedzią, co najprawdopodobniej utrudni nam zadanie. Poszczególne postacie mają określone utrudnienia, ale ogólnie to jednak nie warto. Podsumowując ten aspekt gry - bardzo oparty na losowości.
Scenariusz jest w większości lekki w odbiorze, choć z czasem bardzo istotny stanie się wątek klątwy związanej z samobójstwem uczennicy Mokoto i tu nastrój jest poważniejszy. Fabuła jest wzbogacona o zaskakujące zwroty akcji, szczególnie jak dowiemy się, że nie jesteśmy jedyną istotą paranormalną w okolicy. Dotarcie do wszystkich tajemnic uczelni i jej studentów jest zadaniem na całą grę. Adekwatnie rzecz ma się z odnajdywaniem słów mocy i istotnie - jedno idzie z drugim w parze. Byłoby to przyjemniejsze, gdyby nie to, że nie otrzymujemy jasnych wskazówek i często nie wiadomo czy odwiedzamy lokacje w odpowiedniej kolejności. Spory to minus dla tych co nie lubią grać z gotowymi poradnikami. Postacie są mimo skrywanych tajemnic dość sztampowe, może z wyjątkiem jednej, ale byłoby straszną porażką aby ciągnąca akcję i scenariusz do przodu postać była równie jednowymiarowa jak pozostałe.
Muzycznie gra daje radę, acz wątpię czy będę wracał do zasłyszanych utworów. Nie przeszkadzały mi zbytnio. Postacie mają fajnie nagrane głosy, choć miejscami mówią za cicho, nawet panowie.
Zdobycie kompletu osiągnięć wymagać będzie sporo cierpliwości przy wielokrotnym przechodzeniu gry... albo korzystania z poradników. Osobiście skorzystałem z tej drugiej opcji.
Ogólna ocena gry jest neutralna. Fabuła bywa ciekawa, ale wątpię czy będę ją pamiętał po latach. Postacie są w porządku, ale też - nic czego już wcześniej nie widziałem. Elementy gry w Dopasuj 3 są miłym urozmaiceniem, ale losowość starcia już mniej. Nie dajcie się też skusić na potencjalnie erotyczną zawartość, bo tej w grze brak. Tu nawet mężczyźni tracą bezpowrotnie rzeczone gruczoły...
ZALETY:
- Fabuła miejscami zaskakuje
- Bywa zabawnie
- Pojedynki woli urozmaicają czytanie
WADY:
- Czynnik losowy w starciach
- Brak przesłanek fabularnych przy dokonywanych wyborach
- Większość postaci jest sympatyczna, ale też nieciekawa
Osoby, które grałyby w tę grę:
- Ōtomo no Yakamochi
- Marshall Teller
- Johnny Blaze
Osoby, które nie grałyby w tę grę:
- Heinrich Kramer
- Marybeth Louise Hutchinson
- Dana Scully
Więcej moich recenzji na wartym obserwowania kuratorze Recenzje na 100%... osiągnięć .
Publikacja recenzji także na Świecie Recenzji .

꧁ NO TO TEGO SIE NIE SPODZIEWAŁAM꧂
grajonc ta pordukcje myślałm ze to bedize kolejna słodka pordukcja za przeprosniem pierdu pierdu które jedynie co ma zaoferowanie to trohe półnagich lasek a jednak nie
Fabuła
jestesmy w pewnej szzkole gdzie jest sobie kułko okultystiniczne no ba jak szalec to szalec jako nowy uczeni/uczenica dołanczas się do owego kułka który sledzi sprawe pewnych mitów/pogłosek w szkole no i sobie czytam jest sielsko miło ale gra lub sobie przywlic w nieoczkeiwch momentac mocnym akcentami mrocznymi jako tako tprzy peirwszym razie nie zoabcmzy tru ending wienc trzeba neico się potrudzic
GRAFIKA
No cudo to nie jest ale styknie i jest git
Muzyka
udziekownie to sobie tam szwendarja po japonsku jak dla mnie bez zastrzeni czasmi usta nie pasowało się co oni tam dzwiencyzli ale mi to nie przedzało
Rozgrywka
No to dzielimy na czytanie od czasu do czasu jakieś wybory i locznie 3 po 3 tutaj działą to tak ze kilkaonc na kulke idze ona do góry mamy ogrnioncz ilosic jeśli ktos oczkiwał ze zobaczy full nagie caiła to się zawiedzie tylko w jaki sposub to jets wsadzone ze robieramy te postacie to jest takie meh widaci ze wsadzona ta golizna na sile ale co nie zmenia faktu ze jako te 3 po 3 przyjmnei się gra gorzje jak musimy enty raz to potwarzaci wtedy nie jest tak wesoło
Podsumuwjąć
Może to nie jest najelpsza gra anime verer z fabuła ale grało mi się przyjemnie nie spodziwłam się z pocztkowe pirdu pierdu jest miłi i przyjemnie takiego mrocznego kilmatu jako tako do polecenia
✂---✂---✂---✂---✂---✂---✂---✂---✂---✂---✂---✂---
Szukasz więcej recnezji lub zastnawiesz się czemu tyle błedów ? Zapraszam do obserowania i przecyztania opisu na mojej grupie kuratora