Inside

„INSIDE” porzuca czarno-białą estetykę „Limbo” na rzecz bardziej czytelnej, choć nadal ponurej palety barw. Czerwona koszulka chłopca kontrastuje z szarością otoczenia, co podkreśla jego samotność. Dźwięk – choć oszczędny – potęguje napięcie i buduje atmosferę zaszczucia. Tym razem twórcy poszli o krok dalej, tworząc platformówkę logiczną, która nie tylko zachwyca atmosferą, ale też zmusza do refleksji. To gra, która zostaje w głowie długo po zakończeniu. Nie jest to typowa platformówka – to mroczna, niemal filmowa opowieść, która zamiast słów używa obrazu, dźwięku i emocji.

A zatem, pora zabrać się do recenzji, która będzie krótkim acz treściwym przedstawieniem tego, co miałam okazję doświadczyć.
Z góry zaznaczam iż recenzja opiera się na osobistych odczuciach, uwagach i obserwacjach.

Cena $

⬜Dość wysoka, lepiej czekać na wyprzedaż
✅ W sam raz
⬜ Niska, nie ma co się zastanawiać - bierz
⬜ Absurdalnie niska

Grywalność §

✅ W pełni grywalna
⬜ Wymaga popraw, kilka giga powinno załatwić sprawę
⬜ Bajzel, wymaga gruntownych zmian
⬜ Ktoś to testował?

Wymagania ☣

⬜ Wymaga naprawdę mocnego sprzętu, gdy chcesz grać na najwyższych możliwych
⬜ Wysoka półka, jeśli mowa o wysokich
✅ Średnie - jeśli mowa o niskich
⬜ Zadziała na 15 letnim złomie

Fabuła 🕮

⬜ Wciągnie. Nie zapomnisz o tej grze
✅ Godna uwagi, choć przewidywalna i szablonowa
⬜ Nie warta uwagi, byleby była
⬜ Oglądanie obrad sejmu jest ciekawsze

Grafika ☼

⬜ Cudowna, ciężko oderwać wzrok
✅ Miła dla oka
⬜ Średnia, nawet bardzo
⬜ Zaraz się zrzygam

Ścieżka dźwiękowa ♬

⬜ Świetna. Czuć klimat tego, gdzie się jest
✅ Przyjemna dla ucha
⬜ Nie ma tragedii, choć mogło być lepiej
⬜ Nie da się tego słuchać, Spotify zastąpi

Przeznaczenie ❤

⬜ Dla pro playerów
✅ Dla zwykłych graczy
⬜ Dla wszystkich
⬜ Dla dzieci

Czas/długość gry ۞

⬜ Nieskończona
⬜ Na kilka godzin (8 – 12+) h
✅ Krótka (2 – 8) h
⬜ Naprawdę krótka (0 – 2) h

Trudność ♟

⬜ Ez
✅ Łatwa do nauczenia trudna do opanowania
⬜ Trudna (szczególnie na początku)
⬜ Dark Souls

Inne ✦
Singleplayer: ✅ Tak ⬜ Nie
Multiplayer: ⬜ Tak ✅ Nie

Warte uwagi i czasu? ☑
✅ Tak
⬜ Nie

Podsumowanie oraz swoje 3 grosze poniżej:

"INSIDE", stworzona przez duńskie studio Playdead, to jedna z najbardziej intrygujących i atmosferycznych gier niezależnych ostatnich lat. Choć jej rozgrywka trwa zaledwie kilka godzin, to doświadczenie, które oferuje, zostaje w pamięci na długo. Gra jest duchowym następcą wcześniejszego hitu studia, "Limbo", ale jednocześnie wyznacza nowe standardy w zakresie narracji wizualnej i projektowania świata. Od pierwszych chwil gracz zostaje wrzucony w mroczny, niepokojący świat, gdzie bezimienny chłopiec ucieka przez las przed nieznanym zagrożeniem. Twórcy rezygnują całkowicie ze słów – nie ma dialogów, nie ma narratora, nie ma tekstu. Wszystko, co dzieje się w grze, opowiadane jest obrazem, ruchem i dźwiękiem. I to działa z niezwykłą siłą. INSIDE nie potrzebuje słów, by zbudować emocje, napięcie i głęboki niepokój. Rozgrywka oparta jest na prostych zasadach platformowych i logicznych łamigłówkach. Postać może biegać, skakać, wchodzić w interakcje z przedmiotami i pływać. Jednak mimo pozornej prostoty, zagadki są pomysłowe, dobrze wyważone i zaskakująco angażujące. Nie ma tu przesadnej trudności – gra płynie naturalnie, a każdy kolejny etap wnosi nowe elementy mechaniczne lub narracyjne, które nie pozwalają na nudę. Oprawa graficzna to majstersztyk minimalizmu. Gra jest utrzymana w przygaszonej palecie barw, z wyraźną dominacją szarości, czerni i czerwieni. Animacje są płynne, subtelne, a całość cechuje niezwykła dbałość o detale. To samo można powiedzieć o ścieżce dźwiękowej – nie narzuca się, ale perfekcyjnie buduje klimat. Czasem dźwięk, a właściwie jego brak, potrafi przestraszyć bardziej niż jakikolwiek efekt specjalny. Największą siłą INSIDE jest atmosfera – tajemnicza, niepokojąca, duszna. Świat gry wydaje się martwy i jednocześnie dziwnie żywy. Każda lokacja rodzi pytania: kim jest chłopiec? przed czym ucieka? co to za miejsce? dlaczego inni ludzie są pozbawieni woli? Gra nie daje jednoznacznych odpowiedzi – zostawia je graczowi, zachęcając do interpretacji. Zakończenie, szczególnie to alternatywne, tylko pogłębia tę niejednoznaczność, pozostawiając uczucie niepokoju i otwartości. INSIDE nie jest grą dla każdego. To doświadczenie bardziej kontemplacyjne niż rozrywkowe, bardziej artystyczne niż typowo „growe”. Nie oferuje wysokiej regrywalności, nie ma rozbudowanych mechanik ani dynamicznej akcji. Ale to, co oferuje, robi z mistrzowską precyzją. To opowieść, która mówi przez ciszę, obraz i ruch. Dla wielu będzie to krótka, lecz niezapomniana podróż przez jedno z najbardziej sugestywnych dzieł interaktywnej sztuki ostatnich lat. Jeśli cenisz gry, które zmuszają do refleksji, które nie prowadzą za rękę, lecz otwierają przestrzeń do własnych przemyśleń – "INSIDE" zdecydowanie zasługuje na uwagę.
Ocena 8/10 ❤
Gdy zapomnę o wartych uwagi info, będę edytowała.
Naturalnie, możliwość komentowania pozostaje włączona. Pozdrawiam.

gra rzecz biorąc ciekawa i intrygująca, klimat mroczny, ale no żesz w mordę zakończenie takie że fizjonomom się nie sniło a Panowie prywaciarze się zesrają z zachwytu, alegoria matni z poplątaniem czy może raczej ulepianiem xD polecam tego allegrowicza!

Bardzo dobra gra w świetnym orwellowsko-dystopijnym świecie. Niestety jest dość krótka, a zagadki są raczej proste (moim zdaniem raczej prostsze niż w LImbo), ale zdecydowanie polecam kupić i zagrać, zwłaszcza jak będzie jakaś promocja.

Gra ma swoje plusy i minusy ALE według mnie jest więcej plusów.
Plusy:możliwość zmieniania sterowania czego w limbo nie było,
ładna kolorowa,
są fajne łamigłówki a teraz jest promocja na limbo i inside do 23 maja a więc polecam.

Fajna gierka na jeden albo dwa wieczory. Fabuła bardzo fajna, ale ma mroczny i dosyć specyficzny klimat, który osobiście aż tak mnie nie ciągnie, ale nie mogę też do niczego się przyczepić, bo to subiektywne preferencje. W gierce poruszasz się także tylko prawo-lewo i ewentualnie skok, do czego totalnie nie jestem przyzwyczajona i co czasem mnie gubiło! Ale nie no, fajno.

Duchowy spadkobierca LIMBO, spod ręki tego samego, duńskiego studia, podobnie jak poprzednik doskonale buduje atmosferę grozy i niepewności, nawet nie używając słów. Raz jeszcze jako samotny chłopiec, będziemy przemierzać tajemniczy, dystopijny świat, unikając czyhających wszędzie zagrożeń, by ostatecznie rozwiązać zagadkę celu, do którego niechybnie zmierzamy. Minimalistyczna grafika doskonale wpasowuje się w estetykę świata, muzyka potrafi przyprawić o ciarki i kołatanie serca, a końcówka gry to już istna jajecznica z mózgu! Przekonajcie się sami. Wielkie polecanko, 9,5/10.