Grand Theft Auto IV

ta gra to arcydzieło no taki zajefajny klimat to ma i w porownianu do takiego GTA V to ta gra jest dużo realistyczniejsza jeśli chodzi o fabułę.
Ludzie narzekają na brak samolotów ale ludzie z kąd taki nikoś ma wiedzieć jak latać samolotem? nobo co wolicie zeby nie było samolotów czy żeby był upośledzony DODO z gta 3? Nie wiem czego ludzie nie lubią tej gry skoro to jedyne gta gdzie pójdziecie z Romanem na kręgle albo pogracie z playboyem w bilarda! No dobra DLC los and damed i ballad of gay tony nie są tak dobre jak podstawka ale nie zmienia to faktu ze sa zajedwabiste! trzeba zwrócić uwagę na to że są to tylko uzupełnienia fabularne. polecam zagrać jeśli nie chodzi wam o symulator rozwałki za pomocą miniguna tylko o coś realitsycznego to zalecam kupić ALE CO JAK CO ROCKSTAR NAPRAWICIE KIEDYŚ OSTATNIĄ MISJE?
ps. czekajcie na przecenę :)

moge bic osoby czarnoskóre za to 9/10 a czemu tak nisko ponieważ optymalizacja ssie mi pałeczkę

Gra bez dwóch zdań warta uwagi, uważam że fabuła jest świetnie napisana i nawet w obecnych czasach wiele gier nie ma nawet podjazdu. Klimat jaki daje ta gra jest bardzo unikatowy moge powiedzieć, cały motyw gry, imersja, to jak postacie różnią sie od siebie, ich charaktery i to jak komiczne potrafią być - no jest to po prostu zabawne i zajeb1ste.
Cała historia jaką przedstawia nam ta gra jest genialna, nawet takie ''głupie" jeżdżenie samochodami ma swój niepowtarzalny klimat który kompletnie wyróżnia sie na tle innych części GTA. Szczerze nie wiem co moge tutaj jeszcze napisać, nie wiem nawet czy ktos to przeczyta ale napewno wiem że warto przejść te gre, nawet jeśli być może tak jak ja nie jestes zwolennikiem kupowania gier to tą naprawde warto.

To chyba najciekawsze GTA fabularnie. Smutna opowieść o Nico Belicu. Jako mieszkaniec Europy Wschodniej można było się z nim łatwiej utożsamić. Przyjemnie, że większość misji jest całkiem "przyziemna", a nie skakanie motorem po budynkach, latanie zabawkowymi helikopterami itd.

Grand Theft Auto IV – Epicka symfonia wolności, moralności i amerykańskiego snu
„Grand Theft Auto IV”, dzieło legendarnego studia Rockstar Games, to nie tylko kolejna odsłona kultowej serii gier z otwartym światem, lecz prawdziwy majstersztyk narracyjny i technologiczny, który zasługuje na miano współczesnego arcydzieła interaktywnej sztuki. Choć od premiery minęło już ponad piętnaście lat, gra wciąż zachwyca swoją głębią, dojrzałością i bezprecedensową dbałością o detale.
Na pierwszy plan wysuwa się postać głównego bohatera – Niko Bellica. To nie typowy, bezrefleksyjny antybohater, lecz postać złożona, wielowymiarowa, tragiczna. Imigrant z Europy Wschodniej, który przybywa do Liberty City w poszukiwaniu lepszego życia, staje się uosobieniem brutalnej konfrontacji z amerykańskim mitem sukcesu. Jego wewnętrzne rozterki, moralne dylematy i bolesna przeszłość ukazują się graczowi w subtelnie konstruowanej narracji, która daleko wykracza poza proste schematy „dobro kontra zło”.
Liberty City, będące fikcyjnym odpowiednikiem Nowego Jorku, to nie tylko tło wydarzeń, ale żyjący, pulsujący organizm. Każda dzielnica ma swoją unikalną atmosferę, architekturę, społeczeństwo i charakter. Zrealizowane z niemal obsesyjną precyzją miasto urzeka zarówno swoją estetyką, jak i realizmem społecznym – bieda przeplata się tu z luksusem, przemoc z obojętnością, a humor z tragizmem. Jest to przestrzeń, w której gracz nie tylko działa, ale i kontempluje – obserwując rozkład moralny i społeczne nierówności współczesnego świata.
Pod względem technologicznym GTA IV w momencie premiery było rewolucyjne. System fizyki Euphoria, zaawansowana sztuczna inteligencja postaci niezależnych oraz realistyczna mechanika jazdy wyznaczały nowe standardy w branży. Także ścieżka dźwiękowa – z setkami godzin nagrań, różnorodnymi stacjami radiowymi i perfekcyjnie dobranym voice actingiem – budowała immersję, która do dziś pozostaje niedoścignionym wzorem.
Należy również podkreślić wagę, jaką Rockstar przywiązuje do detalu – zarówno na poziomie estetyki, jak i treści. Rozmowy z przypadkowymi przechodniami, codzienne rytuały mieszkańców miasta, rozbudowane relacje międzyludzkie, a nawet satyryczne przedstawienie mediów i polityki tworzą bogaty, socjologiczny portret współczesnego społeczeństwa zachodniego. To nie jest tylko gra – to krytyczna refleksja nad kulturą konsumpcyjną, przemocą, relacjami międzyludzkimi i kondycją moralną współczesności.
„GTA IV” nie ulega więc łatwej klasyfikacji. To dzieło, które jednocześnie bawi, zmusza do myślenia, a nierzadko także – porusza. To świadectwo dojrzałości medium, jakim są gry wideo, oraz przykład na to, że interaktywna rozrywka może z powodzeniem pełnić rolę nowoczesnej formy narracji artystycznej i społecznego komentarza.
Ocena: 9,5/10 – Absolutna klasyka, której warto doświadczyć ponownie, niezależnie od upływu czasu.

GTA jak to GTA, zajebiście zrobione, z dobrą historią. Dobrze że w tej edycji otrzymujemy również dodatki. Wadą natomiast na pewno są przestarzałe sterowniki, gra mi dała ograniczenia na jakość tekstur ponieważ korzysta z gpu zcalonego z cpu, bo RTX, którego mam nie jest przez sterowniki gry obsługiwany. Szkoda, ogranicza to jakość i wydajność

GTA IV to trochę inny klimat niż pozostałe części - bardziej poważny, bardziej życiowy, ale dzięki temu mega wciągający. Historia Niko Bellica naprawdę robi robotę, postacie są dobrze napisane, a Liberty City daje poczucie, że faktycznie żyjesz w tym mieście. Strzelaniny i pościgi są solidne, jazda trochę toporna (szczególnie na początku), ale jak się wczujesz, to ma swój urok. Na PC trzeba się przygotować na średnią optymalizację, ale mimo wieku - tytuł absolutnie wart ogrania.