Furi

Great fighting system for controller, not optimized for keyboard at all

Genialna gra tylko rozjebałem prawie myszke na ostatnim bosie

Spoko gra. Mi jej przejście zajęło 4 godziny (uzyskałem dobre zakończenie), także produkcja nie jest zbyt długa.

Jednak dodam tutaj, że ja grałem we wszystkie "trudne" gry jak Dark Souls, Sekiro, Nioh, Bloodborne, Thymesia, Elden Ring, Wo Long Fallen Dynasty itd. także jestem już dość wprawiony w boju.

SAMO GĘSTE #19: Furi

Spoglądając z perspektywy czasu na dzisiejszą gierkę zdaję sobie sprawę jak istotna była dla mnie w życiu. To chyba od niej zaczął się powrót do intensywnego gamingu po przerwie w trakcie studiów. Od niej zaczęło się czyszczenie backloga i dzięki niej pośrednio jestem teraz game designerem, piszę dla was recenzje i wszystko z tym związane. Mało tego miała też ogromny wpływ na mój gust muzyczny.

Opowieść o Furi można więc od tego zacząć. Soundtrack to absolutne złoto, diament wręcz. Plejada gwiazd elektro (Carpenter Brut, Waveshaper, Danger i inni) zrobili tu genialną robotę. To chyba jedyne co może dla mnie pod tym kątem stawać w szranki z Hotline Miami. To Furi Właśnie odblokowało we mnie finalnie miłość do gatunku i skłoniło do jego samodzielnej eksploracji.

No dobra, dobra dość autobiografii. O czym jest ta gra? Myśleliście kiedyś, nie no fajne te Dark Souls 3 tylko na cholerę są te levele między bossami? Ja na pewno tak i tu przychodzi na ratunek Furri. Poziomy to w sumie tylko widoczek, trochę flufu, cały gameplay to walka z bossami. Osobiście bardzo lubię, a że lubię również gry, które wybierają sobie jedną rzecz i robią ją bardzo dobrze. siadło mi to więc niesamowicie.

Same walki to zaś matrony skłądające się z wielu faz, które co do zasady mieszają w sobie sekcje zasięgowe z bullet hellem oraz sekcje walki wręcz, gdzie trzeba wykazać się refleksem w parowaniu i unikaniu artaków. Wykonane jest to wybornie, choć musze przyznać, że nie każdy lubi taki gameplay. Parowanie a’la gra rytmiczna, bullet hell połączone z wysokim poziomem trudności może na pewno wielu ludzi odstraszyć. Szczególnie, że po relatywnie łatwym pierwszym bossie drugi to ogromny dificulty spike, przynajmniej, dopóki nie poznasz trzeciego, bo tam jest jeszcze gorzej i sam niemal odpadłem. Potem jednak byłem już in the zone. Zanim zagrałem w Sekiro, jeden z bossów (The Edge), był chyba moim ulubionym of all time.

Co jeszcze bardzo mi imponuje, to, mimo że gra jest bardzo mocno nastawiona na gameplay to twórcom udało się przemycić na prawdę fajny klimacik i ciekawą historię z paroma wyborami. To wszystko pewnie tez zostało wyniesione przez muzykę, ale nie spodziewałem się, a było na prawdę super.

Co więc powiem wam o Furi? Jak lubicie elektro to w tej chwili odpalajcie soundtrack. A sama gra, no jest to okrutnik i trzeba mieć ten pociąg do monkey boss fight game, ale w tym gatunku to absolutny diament i jeśli macie do niego jakiekolwiek ciągoty to serdecznie, serdecznie polecam.

Fajna gierka, trochę krótka, ale tania więc nie ma co. Muzyczka na plus. Bossowie bardzo sympatyczni. Wszystko cacy i polecam gorąco. A no i nawet ma git fabułkę o ile ktoś tego oczekuje od tego bossrush'yka.

The music is fucking amazing
this is the best indie game I ever played
Shame it's just boss fights

Serdecznie polecam jeżeli kochasz rzucać padem <3
Soundtrack to arcydzieło!