DUSK

This game is just incredible, everything you want from retro shooter is here, its brutal, dark and creepy....
The levels are simple but very satisfying, over all its worth every penny.

Nice,after playing this i can't stand waiting for updates to Gloomwood even more :D

Ta gra jest listem miłosnym skierowanym w stronę fanów retro shooter'ów. Jeżeli takie gry jak DOOM, Quake, Half-Life czy nawet Postal 1 oraz 2 skradły ci serce, to ta gra też to zrobi.
Ta gra cieknie nostalgią tak jak najemnicy z TF2 ciekną testosteronem. Pełno ty wyzwań, wrogów, broni i sekretów, czyli gra ma wszystko co retro shooter mieć powinien.
Dusk to jedyny "Zmierzch" który jest wart uwagi xD

SAMO GĘSTE #28: DUSK

Wreszcie do tego doszło. Gra którą namedropuję z ogromną częstotliwością doczekała się własnego segmentu. Nie ukrywam się, że nie oddam jej wystarczającego szacunku, bo to kawał świetnej gry i to zrobionej przez jednego człowieka.

DUSK to moim zdaniem najlepszy z nowofalowych boomer shooterów. Można było by się kłócić, że ULTRAKILL jest lepszy, ale moim zdaniem wymyka się on klasycznej kategoryzacji jako boomer shooter i robi coś swojego (choć to absolutnie wybitna gra). Z faktycznymi Quakeami z lat 90 zaś trudno go porównywać. Na pewno jest dla nich godnym spadkobiercą. Przede wszystkim zaś realizuje doskonale wszystkie pryncypia gatunku i jest do niego świetnym wstępem. Tą recenzję poświęcę więc nie tylko samemu Duskowi ale i gatunkowi jako takiemu.

Mówienie więc co jest fajne w Dusku to mówienie co retro shootery robiły dobrze. Zacznijmy więc od podstawy gameplayowej. Mamy tu fpsa gdzie biegamy szybko i nie musimy przeładowywać broni, ani przycelowaywać przykładając ją do oka. To co kiedyś było uproszczeniem implementacyjnym dziś zostało decyzją designerską dla dynamizacji rozgrywki i granie w Duska to absolutny adrenalinowy trip (no przynajmniej przez większość czasu).

Kolejną cechą Duska (i innych boomer shooterów) jest bardziej gameplayowo zorientowana struktura poziomów. To oznacza, że nie ma liniowej filmowości, a za to są różnego rodzaju sekrety i rozgałęzienia. Dusk dowozi ten aspekt doskonale, unikając przy tym pewnych zagrożeń. Levele w takich grach bardzo często prezentują się dość groteskowo i jakby się zastanowić nad tym, gdzie w sumie jesteśmy, to nie ma to sensu. W dusku natomiast settingowa autentyczność poziomów jest bardzo mocna i kontrybuuje to do klimatu.

Klimat to właśnie cecha, która niesamowicie wyróżnia Duska od innych przedstawicieli gatunku. Gdzie standardowo mamy jolly voilence i bicie diabołów w piekle tu cała gra jesty podszyta niepokojem. Już sam Quake flirtował trochę z cosmic horrorem, ale w Dusku poszło to zdecydowanie głębiej. Są horrorowe segmenty które potrafią wyraźnie przestraszyć, a nawet podczas zwyczajnego gameplayu mierzymy się często z niepokojącymi typami wrogów. Estetycznie poziomy też bywają czy to niepokojące czy to irracjonalne. To wszystko z resztą ma na samym końcu świetny payof.

Zwykle staram się wskazać jakieś wady każdej gry, którą recenzuję. W Dusku jest to dość trudne, ale wskazałbym chyba nieco zbyt podstawowy arsenał. Broni jest sporo, ale to w większości to czego byśmy się spodziewali. Brakuje trochę jakichś zwariowanych miotaczy śluzy czy innych tego typu zabawek.

Wypadało by to jakoś podsumować więc pozwolę sobie o prośbę. Może to moje prywatne wariactwo, ale coś mi bardzo siadło w boomer shooterach, mimo, że gdy wychodził pierwszy DOOM mnie nie było jeszcze na świecie i nie mam per se nostalgii. Jeśli więc myślicie, że jest jakaś szansa Dajcie szansę gatunkowi poprzez Duska właśnie. Jest coś specjalnego w tym typie rozgrywki i byłbym uradowany gdybym mógł dzielić z wami radość, którą mi on sprawia.

Dusk wyróżnia się przede wszystkim swoim bardzo oldschoolowym podejściem do rozgrywki. Tam wszystko jest retro: od podziału na epizody, fabułę jak i same poziomy, ale co najważniejsze, gameplay. Arsenał w tej grze jest bardzo standardowy na tle klasycznych gier. Strzelba, mocniejsza strzelba, karabin, jakiś tam granatnik albo bazuka, kusza i snajperka. Nie mają specjalnych trybów, ani ulepszeń, co nie zmienia faktu, że przyjemnie się z nich strzela. Ogólnie gra trzyma się ściśle swoich konserwatywnych ram.
Nie próbuje udawać że jest czymś więcej niż retro doświadczeniem (i wychodzi mu to świetnie). Jest to widocznie w fabule gry która jest zwykłym pretekstem do strzelania. Ale to na czym tytuł zrobił na mnie wrażenie to sama atmosfera. Gra się w to jak horror. Były momenty gdzie się nawet bałem xD. Rasumując. Jest to gra bardzo solidna i warto ją ograć.

bardzo bardzo fajne biegasz se z broniami jakimis i strzelasz do smiesznyh potforuw kture dadzom ci raka skury czy cos smhh

Dobra giera ze świetnym klimatem.
Polecam Michał Dupsko