Dollhouse

Dobry start, ale im dalej w las, tym bardziej męczy.
Dollhouse opowiada nam historie aktorki, która wykorzystuje swoje umiejętności, by przywrócić pamięć. Fabuła jakoś tutaj nie porwała mnie, bo jest strasznie zagmatwana i w połowie gry zaczynała mnie męczyć i coraz mniej interesować. Sam gameplay jest przyjemny i fajny pomysł na rozgrywkę, w której musimy znaleźć wspomnienia, ale gdy będziemy ignorować "lalki" to gra nas ukara. Musimy również być przez cały czas czujni, bo zwykłe lalki to nie jedyny przeciwnik 😉
Styl graficzny aka z noir jest jak najbardziej na plus, ale widać po postaciach wiele niedociągnięć i słabej jakości tekstury. Problem jest również przy przerywnikach gdzie dialogi są o wiele cichsze niż muzyka w tle. Co sprawiało mi trudności w poznaniu fabuły.
Sam level design jest jak najbardziej okej i mamy tutaj różne mapki. Plus jest również taki, że występuje tu losowość map, czyli jeśli ktoś miał szpital w rozdziale 2 to inna osoba może dostać w rozdziale 2 park! Niestety każdy poziom polega na tym samym, czyli zbieramy wspomnienia i wracamy do punktu startowego, by je przywrócić i zaczynamy kolejny raz to samo na innej mapie. W tym czasie cały czas bez przerwy mamy na plecach przeciwników, którzy tylko czekają, by nas zabić. Po śmierci tracimy wszystkie przedmioty i wspomnienia, których nie udało nam się zabezpieczyć. Możemy je odzyskać, ale musimy jak w "Dark Soulsach" wrócić do naszego ciała. Po kilku takich wędrówkach gra zaczyna być strasznie monotonna. W grze również rozwijamy naszą postać, która z czasem dostaje dostęp do nowych umiejętności, które pozwolą nam w walce z przeciwnikami. Jeśli chodzi o puzzle to są okej i wielki plus za to, że są totalnie losowe jeśli chodzi o wynik końcowy.
Jeśli lubicie gierki z lalkami to pewnie ten tytuł wam się spodoba, ale polecam zakupić na promocji!
Ocena ogólna: 5,5/10
Gameplay: