DmC: Devil May Cry

Danczysław i Wergiljusz to hotówy (fabuła i postacie średnie ale gameplay jest git)

To DmC jest taką trochę odskocznią od głównej serii. Wcielamy się w postać Dante`go a naszym zadaniem jest pokonać głównego złola Mundusa po drodze przedzierając się przez coraz to trudniejsze i zróżnicowane fale demonów.
Z biegiem czasu jak pokonujemy bossów zyskujemy nowe bronie, które można ulepszać dzięki czemu można wykonywać na prawdę przeróżne combosy.
Dynamiczny system walki sprawia, że gra się nie nudzi tak szybko aczkolwiek nie zalecam długich serii bo gra jednak nie należy do najdłuższych.
Jednakże nawet po przejściu gry można bawić się dalej ponieważ odblokowują się nowe poziomy trudności a dzięki zebranym broniom i umiejętnościom na poprzednim przejściu gry zyskujemy możliwość dostania się do wcześniej niedostępnych miejsc.
Gra się na prawdę fajnie a możliwość łączenia combo z różnymi broniami sprawia, że każda walka ma w sobie to coś.
Podsumowując:
Gierka super do odprężenia się i wyładowania emocji na demonach 😈
Niestety wątek fabularny można przejść tak na prawdę w jeden dzień. Na szczęście są jeszcze inne tryby gry i ciekawe wyzwania, które wydłużają czas a dla wytrwałych są jeszcze achievmenty, które są dodatkowym wyzwaniem i sprawiają, że potrzebne będzie nawet kilkadziesiąt godzin, żeby wbić calaka.

Moja ocena to 7/10

Bardzo dobry konsolowy tytuł rozrywkowy.
Rozgrywka satysfakcjonuje i o dziwo Capcom nie wrzucił tu tego radzieckiego scamu DRM.
Gra oczywiście już podchodzi pod retro i zdecydowanie warta tylko na przecenie 90procent.

Odważny reboot serii, który moim zdaniem wyszedł świetnie. Klimat nowego Limbo, rozwalających się poziomów i bardziej brudny, współczesny vibe są idealne. Dla mnie to duży plus, choć wiem, że nie każdemu przypadnie do gustu, szczególnie fanom gotyckiej atmosfery starszych części.

Walka jest dynamiczna i satysfakcjonująca, system combo daje ogrom frajdy i jest łatwiejszy do ogarnięcia niż w klasykach, a projekty lokacji to czysta kreatywność. Minusem może być to, że fabuła i postać nowego Dantego odbiegają od tego, co znaliśmy w DMC3 czy DMC4 - jedni to kupią, inni odrzucą.

Dla mnie to jednak świetny slasher, który broni się własnym stylem i pokazuje, że seria potrafi być czymś więcej niż tylko powtarzaniem starej formuły.

Jeśli szukacie czegoś lekkiego na Steam Decka, DmC: Devil May Cry to strzał w dziesiątkę.
Odbiega trochę klimatem od klasycznych części - nie ma tu japońskiej duszy anime - ale wciąż potrafi wciągnąć.
Fabuła to kwestia gustu, jednak gameplay broni się w pełni: dynamiczny, satysfakcjonujący i świetny na szybkie sesje.
To gra, przy której można się wyłączyć i skupić tylko na siekaniu demonów.

Polecam fanom slasherów, nie tylko DMC.

W obronie wódy powiem że dużo też 0dp1e®dol1łem na trzeźwo
I to ja zabiłem Laurę Palmer




a o DMC nie ma co gadac wiadomka ze gitarkaSensimillaWszystkoCoNajlepszeJoU

gameplay is good
combat is amazing
the lore.... we don't talk about the lore