Dead Rising 2

Dead Rising 2 jest bardzo udaną kontynuacją, wydanego w 2006r. sandboxa z limitem czasu na przejście gry i światem wypełnionym zombie. Jest to bezpieczny sequel, zachowujący wszystkie podstawy oryginału i dopracowujący je, a także dodający parę dobrych innowacji. Mamy tu ten sam system podnoszenia praktycznie każdego przedmiotu z otoczenia i używania go jako broni, świat złożony z dużych, ale oddzielonych ekranami wczytywania lokacji wypełnionych hordami zombie, automatyczny system rozwoju postaci i ograniczony licznik czasu na każdą z misji głównych oraz pobocznych. Wszystkiego jest jednak więcej - lokacje są większe, tak samo jak liczba "zamieszkujących" je zombie, do nauczenia się mamy kilka zupełnie nowych skilli do walki wręcz, a także mamy więcej czasu pomiędzy misjami głównymi, bo jest też pomiędzy nimi znacznie więcej misji pobocznych.
Największą innowacją są jednak combo weapons, czyli bronie które tworzymy w rozsianych po świecie gry warsztatach z połączenia 2 innych broni (a raczej ogólnie przedmiotów). Są one świetną nowością, nie dość że są bardzo skuteczne w eksterminacji truposzy, to jeszcze świetnie wyglądają i mają potężne specjalne ataki z ładnie wyglądającymi animacjami. Gra zachęca do tworzenia combo weapons i korzystania ich, gdyż za zabijanie umarlaków za ich pomocą dostajemy znacznie więcej punktów do levelowania.
Fabularnie gra jest w porządku, podobnie jak w pierwszej części mamy tajemnicę do odkrycia i wokół niej skupiają się główne misje. Naszym nowym protagonistą jest Chuck, który ma córkę ugryzioną przez zombie. Codziennie, raz na 24 godziny musimy jej przynosić tymczasowy lek Zombrex. Jest on bardzo rzadkim itemem, jednak prawie zawsze, niedługo przed tym jak trzeba go dostarczyć pojawia się jakaś misja poboczna w której możemy go zdobyć (w jej opisie wyraźnie to pisze). Są też około 4 Zombrexy poukrywane (khem... w wysoko położonych miejscach khem...) w świecie gry. Nawet jeśli jakimś cudem będzie nam go brakować, to można ostatecznie go kupić w jednym ze sklepów.
Grę polecam każdemu, kogo interesują gry o zombie i ma ochotę na coś nietuzinkowego i wymagającego, a także naturalnie każdemu kto lubił pierwsze Dead Rising. Najlepiej przejść najpierw pierwszą odsłonę, choć nie jest to wymagane (fabularnie gry praktycznie nie są połączone). Ta część jest ogólnie łatwiejsza i nie aż tak frustrująca, jednak wiele bossów może stanowić spore wyzwanie. Grę skończyłem w około 24 godziny, kończąc wszystkie misje główne (i prawie wszystkie poboczne) i dochodząc do najlepszego zakończenia. Wszystkie misje możemy zrobić w kooperacji z innym graczem, oprócz tego jest jeszcze tryb multiplayer Terror is Reality (gdzie wygrywa ten, kto będzie miał więcej punktów za zabijanie zombie), jednak gra jest stara i graczy brak, więc bez przyjaciela nie zagramy w żaden z tych trybów

+ Mimo wysokiego poziomu trudności (a może właśnie dlatego) wciąga równie mocno jak poprzednik
+ Lepszy balans broni - znacznie mniej kompletnie bezużytecznych oraz brak takich, które są bezkonkurencyjnie OP
+ Podobnie jak w jedynce, nietraktująca siebie w 100% poważnie fabuła, która mimo tego jest interesująca
+ System pieniędzy, które możemy wygrywać w różnych aktywnościach, zbierać z ziemi w sklepach i w kasynach lub zdobywać za udział w multiplayer-owym trybie Terror is Reality (niestety nie ma graczy :( ). Możemy kupować za nie różne rzeczy w jednym z 4 sklepów (głównie już gotowe combo weapons, kluczyki do pojazdów czy potrzebny do kontynuowania głównej fabuły Zombrex)
+ Świat gry jest niezwykle kolorowy i pełen szczegółów, w dodatku jeszcze większy i bardziej różnorodny niż w pierwszej części. Miłym atutem jest też interaktywność lokacji - w Fortune City jest pełno automatów ze slotami i na każdym z nich możemy możemy postawić pieniądze. Gdzieniegdzie są też minigry jak jazda na mechanicznym byku, albo gra z NPC-ami w pokera. Na mapie jest też znacznie więcej pojazdów (które są również bardziej różnorodne), do niektórych z nich jednak kluczyki będziemy mogli odblokować dopiero dzięki misji, albo kupując je w pobliskim sklepie
+ Ten sam co w jedynce automatyczny system rozwoju postaci - za kończenie misji i zabijanie wrogów dostajemy punkty Exp-a dzięki którym wbijamy poziomy. Co poziom dostajemy jedno z ulepszeń (max hp, siła ataku, prędkość ruchu itp.) lub nowy skill do walki wręcz. W DS2 dodatkowo jest trochę nowych skilli jak np. dropkick, a także za niektóre poziomy dostajemy dodatkowo combo carda, pozwalającego na stworzenie jednej z combo weapons...
+ Wprowadzenie świetnego systemu combo weapons, który został się w serii na dobre. W grze jest kilkadziesiąt różnych kombinacji składających się z 2 przedmiotów. Kombinacje te odkrywamy dostając tzw. "Combo Card". Combo cardy dostajemy głównie wbijając poziomy, jednak niektóre możemy odblokować tylko jeśli wejdziemy w interakcję ze specjalnym plakatem, który jest gdzieś w świecie gry (zazwyczaj będzie na nim ilustracja danej broni). Bronie w ten sposób zrobione oprócz kozackiego wyglądu i animacji, mają też bardzo fajnie wyglądające i skuteczne specjalne ataki, a także dostarczają dodatkowego Expa przy zabijaniu zombie. Combo weapon możemy też stworzyć bez posiadania odpowiedniej karty (przez przypadek) jednak stworzone w ten sposób bronie nie będą miały bonusów do exp, ani specjalnych ataków
+ Nawet bez combo weapons ilość dostępnego uzbrojenia jest ogromna i możemy walczyć praktycznie wszystkim co możemy podnieść
+ Poprawia parę rzeczy z jedynki, np. dostawanie zadań nie blokuje nam już możliwości walki, maintanance room-y rozsiane po świecie gry mają jakieś realne zastosowanie (tworzenie combo weapons), nad NPC-ami w zasięgu przejścia do następnej strefy wyświetlają się zielone ikonki itd.
+ Znacznie efektywniejsze niż w jedynce AI sojuszników
+ Psychopaci (bossowie) w tej grze trzymają poziom, podobnie jak w pierwszej części wiele z nich jest bardzo kreatywnie zrobiona i wymagająca
+ Ładna jak na 2010 r. oprawa graficzna. Szczególnie zauważalne są mające więcej szczegółów tekstury twarzy oraz bardziej krwawa sieczka zombie z lepszymi efektami rozczłonkowywania
+ Świetny soundtrack
+ Taki sam jak w jedynce, wyjątkowy system misji ograniczonych czasem sprawia, że zawsze mamy coś do roboty. W tej części timery na główne misje są znacznie dłuższe, a między nimi jest jeszcze więcej pobocznych zadań
+ Wszystkie główne misje, a także misje poboczne można przejść w co-opie jeśli ma się chętnego do gry znajomego. Jeśli nie to niestety szansa na to że kogoś znajdziemy jest bardzo mała.
+- O trybie Terror is Reality niestety nie mogę się wypowiedzieć, bo nie mogłem znaleźć graczy
- Brak tryby bez fabuły i bez timera, w stylu Unlimited Mode z jedynki
- Za dużo ukrytych zadań, które w dodatku mają swój własny timer i nie wiemy kiedy się skończą
- Ekrany wczytywania mogłyby być krótsze. Przez to, jak dużo ich jest będziemy je widzieć często i będzie to znacznie spowalniać nasza grę
- PC-towa wersja freezuje się i zacina komputer przy minimalizowaniu (dla mnie pomogło zainstalowanie narzędzia DR2Hookary, które umożliwia grę w borderless window)
- Niska rozdzielczość niektórych elementów interfejsu oraz cienii, da się naprawić za pomocą kolejnego fanowskiego narzędzia - HD Frontend
- Nie można zmienić sterowania
- Parę bugów np. gem blower nagle przestaje strzelać, ale tylko gdy jesteśmy w trybie celowania; broń wyparowuje po upuszczeniu jej czy też boss ze snajperką trafiający nas przez ścianę
- Brak oficjalnych DLC - Case Zero i Case West, dostępnych w oryginalnej wersji na X360