Darksiders II

Bardzo dobra gra, sandbox, jedno przejscie zajeło mi 100 godzin. Musiałem od niej trochę odpocząć, ponieważ mnie przytłoczyła. Jednak wrócę do niej, aby przejsć na 100% ;)

No dobrze... Kozak gierka. Zacznę jednak od minusów, bo jest ich sporo.
- problemy ze stabilnością - gra wielokrotnie się wysypuje w losowych momentach;
- optymalizacja - no w zasadzie to jej nie ma, przez co zdarzają się bardzo częste spadki klatek. Irytuje to;
- bug z poruszaniem się, który występował również w pierwszej części - nadal nie naprawiony i to w dodatku w remasterze!!!!!
- mam parę zastrzeżeń do historii, bo w pewnym momencie sprowadza się ona do „idź do tego, on pomoże, ale najpierw trzeba zebrać dla niego x rzeczy” i tak w kółko;
- finał pozostawia naprawdę wiele do życzenia, jakby był dopisany na kolanie albo w ostatniej chwili coś zmieniono;

Dobra, czas na plusy!
+ ta odsłona jest kompletnie inna od jedynki - tu wjeżdża fantasy pełną gębą;
+ całkowicie inny setting - nie jest tak ponuro i przerażająco, zamiast zniszczonej Ziemii przemierzamy inne krainy. Każda ma swój niesamowity styl i klimat;
+ Śmierć to świetnie napisana postać - pewny siebie, sarkastyczny, nie patyczkuje się, sam czasem komentuje absurdy biegania po jakieś kwiatki. Da się go lubić, dla Wojny skoczy w ogień, ma swoje rozterki i ciemną stronę;
+ walka jest miodna - tłuczemy tu co prawda mniej demonów niż w jedynce, ale ciosy i tak soczyście rozbijają się o najrozmaitszych przeciwników;
+ możliwość tworzenia uproszczonych, ale ciekawych buildów;
+ oprawa robi wrażenie, czasem jest wręcz zbyt over the top, ale ta stylistyka działa. Jest po prostu ładnie!
+ zagadki nie są tak irytujące, jak w jedynce;
+ odpowiednio ulepszając broń i dobierając sprzęty, czuć pod koniec, że jesteśmy Śmiercią (czyli kozakiem);
+ świetny voice acting, zwłaszcza, jeśli chodzi o głównego bohatera;
+ muzyka Jespera Kyda - to, co on tu zrobił... naprawdę, coś niesamowitego. ambienty z Kraini Kuźni czy dungeonów to jest majstersztyk, jest tu wszystko. W pierwszej chwili byłem bardzo zaskoczony muzyką rodem ze Skandynawii czy orientalnymi śpiewami, a tu proszę... Naprawdę świetna robota. Wielokrotnie po prostu przystawałem, żeby słuchać muzyki i podziwiać widoki.

Pewnie o czymś zapomniałem, no ale... „Darksiders 2” to cholernie dobra gra. Świetnie się trzyma po latach. 7,5/10.

Pod koniec miałem kłopot przez buga która prawie uniemożliwił mi grę - jednak gra jest super

Darksiders II, która podobnie jak jedynka zapodaje porcję wordbuildingu w stylu chrześcijańskim z porcją własnych pomysłów, jednocześnie poprawiając bolączki jedynki i dodając trochę własnych problemów, chociażby niespecjalne potrzebny system RPG
Jeśli jednak chodzi o warstwę fabularną, całkiem przyjemnie się widziało przygody kolejnego z jeźdźców apokalipsy, które działy się jednocześnie z akcji pierwszej części. Muszę przyznać, że nie spodziewałem się, że skończy to się aż tak szybko. Nie żebym narzekał, bo i tak grałem w to przez 22 godziny, przy czym absolutnie mi się to nie dłużyło, w przeciwieństwie do jedynki gdzie końcowe etapy były sztucznie wydłużone, ale i tak gra była krótsza

Bezapelacyjnie najlepsza część serii Darksiders zarówno pod względem opowiadanej historii, charyzmy protagonisty, najwyższej responsywności bohatera, mądrze ulokowanych elementów interakcyjnych charakterystycznych dla tytułów metroidwanii, nie zmuszających do nadmiernego backtrackingu, otwartości świata i jego możliwości eksploracji, ciekawych walk z bossami, elementów RPG w postaci wyposażenia, broni czy zdobywanych umiejętności, zestawu ataków Śmierci i kombinacji jakie można tworzyć oraz napotkanych zagadek środowiskowych do rozwiązania.

Jedna z najlepszych gier jakie są, obok God of Wara, Topka, polecam!

Taki stary dobry God of war z PS2 i PS3 z inna historią i postaciami .