Coffee Talk

Dobra, prosta, przyjemna i relaksująca gra indie. Parzymy różne napoje jako barista, właściciel kawiarni i wysłuchujemy historii z życia swoich klientów. Polecam.
Jeśli komuś przeszkadza brak polskiej wersji, to w Warsztacie Steam można znaleźć moje autorskie spolszczenie do tej gry. :)

Cozy and relaxing game. I didn't bond with the characters very much (except for Gala, Gala is the best), but I appriciate the artstyle, simple yet effective animations and overall mood of this game - it deserves a positive.

Jeśli tak jak ja uwielbiasz się uczyć w akompaniamencie lo-fi lub czytać książkę trzymając w ręce kubek ciepłej herbaty i zanurzać się w relaksacyjnej atmosferze, to jestem przekonana, że ta gra sprawi Ci przyjemność!
Szukałam gry, która przede wszystkim mnie zrelaksuje i wprowadzi w naprawdę przyjemny nastrój. Spojrzałam na Coffee Talk na steamie, zapłaciłam ok. 30 zł (przecena) i tak oto codziennie po ponad godzinkę włączam to cudo na komputerze. Gra głównie polega na rozmowie z NPC, którzy tak jak my chcą się zrelaksować, więc przychodzą do naszej wyjątkowej kawiarni i opowiadają o swoich problemach życiowych. Tutaj niestety wkrada się dość duży minus - głównie obserwujemy rozmowę, nie mamy w nią żadnej ingerencji. Brakuje mi możliwości wyboru odpowiedzi, tak by gracz mógł się jeszcze bardziej zaangażować w rozgrywkę. Niestety, jesteśmy tylko widzami i w momencie gdy nie parzymy nikomu kawy, czekolady czy herbaty czujemy się, jakbyśmy oglądali po prostu serial :) Jednak na szczęście mamy trochę okazji na wykazanie się naszymi umiejętnościami baristy. Większość przepisów musimy odkryć, odgadnąć czego może chcieć klient. Dodatkowym i przyjemnym aspektem jest możliwość stworzenia "coffee art" za pomocą spienionego mleka (nie ma to wpływu na grę, ale często siedzę przy tym dużo czasu i sprawia mi to frajdę, bo to nie takie proste!). Muzyka w grze jest świetna, a fabuła na razie bardzo mi się podoba, może nie zwala z nóg ale to też nie ma być jakaś przebojowa gra z wieloma zwrotami akcji, a po prostu ciekawy, odmienny sposób na luźne wieczory <3. Nie wiem czy to tylko moje odczucia, ale ten tytuł raczej nie jest dla osób poniżej 18 roku życia. Dlaczego? Ogólnie dużo nawiązań do seksu, czy chociażby historyjka którą możecie znaleźć w telefonie, w którejdziewczyna opowiada ze szczegółami o całowaniu po francusku... kotów >.<
Dla mnie jest to odrzucające i nie rozumiem po co taki dziwny smaczek w gierce? Tak czy siak, polecam tą grę dla osób, które lubią rozłożyć się na fotelu i zamiast stresogennej wyciskającej z nas siódme poty gierce MMORPG wybrać tą grę - pełną świetnej muzyki i fajnej fabuły.
PS! Polecam z góry zrobić sobie coś fajnego do picia jeśli zamierzacie w to grać. U mnie chociażby bez herbatki się nie obejdzie, bo czuję zazdrość gdy wszystkie NPC mają takie świetne napoje ^^!

Musze się przyznać do bycia niepoprawnym edgelordem, a co za tym idzie nie przepadam za wszelkiego rodzaju gierkami typu cozy life sim/ farming sim. Takie Stardew Valley nigdy mnie nie bawiło, co jeszcze pogorszył fakt że musiałem je analizować jako refkę do produkcji przy której pracowałem. W temacie cozy gierek jest jednak pewien wyjątek o którym przekonałem się grając w VA-11 Hall-A: Cyberpunk Bartender Action. Chciałbym kiedyś stać za barem serwować napoje i przy okazji prowadzić długie rozmowy z przyjaznymi regularsami. To oczywiście wyidealizowana wizja, ale przecież od czego są gry.
Coffee Talk jest grą do Valhalli niesamowicie podobną. Zamiast drinków jest kawa, gra jest prostsza (łatwiej dobrać zamówienie do klienta), krótsza, mniej wydumana, ma gorszy soundtrack i mniej mi się podobała. Co nie znaczy, że źle się bawiłem.
Ale nie uprzedzajmy faktów, dla tych którzy w Valhalę nie grali, o co w ogóle chodzi? Gra to niemal w zupełności visual novelka, przerywana bardzo prostą minigierką parzenia kawy którą możemy nieznacznie wpływać na historię. Jeśli dla kogoś jest to za mało gameplayu jest jeszcze mechanika robienia late artu na napojach z mlekiem. Do niczego to nie służy, ale to miły akcencik. Sama historia to przede wszystkim obyczajowe okruchy życia, mieszkańców nowoczesnego Seatle w którym poza ludźmi żyją też fantastyczne stworzenia (wilkołaki, wampiry, elffy, ktodziewczynki itp). Setting bardzo mi siadł i cóż, o ile to wszystko może wydawać się nieciekawe z jakiegoś powodu takie gry niesamowicie mnie relaksują.
Jeśli miałbym wskazać jakieś wady, to odniosłem kilka razy wrażenie, że dialogi postaci są trochę sztucznie uprzejme i psuło mi to nieco immersję, acz słyszałem też opinię, ze taka właśnie sztuczność to manifestacja amerykańskiej kultury i wszystko pasuje. W tym kontekście chciałbym też ostrzec że historia obraca się właśnie w kręgach takich amerykańskich, progresywnych, artystycznych młodych osób, co nie każdemu może podpasować.
Jeśli więc szukacie cozy obyczajowej nowelki o serwowaniu napojów polecam mimo wszystko bardziej VA-11 Hall-A: Cyberpunk Bartender Action. Tym nie mniej ten mikrogatunek jest na tyle mikro, ze jeśli tamta się wam spodoba, albo z jakiegoś powodu bardziej czujecie ten klimat również polecam Coffee Talka.

Cozy, cute and wholesome. Giving myself some time and I'll play the second one :)

Pokochałam ją na nowo
"Coffee Talk" to wśród miłośników cozy grania tytuł wręcz kultowy. Tymczasem ja... odbiłam się od niego i zniechęciłam na parę ładnych miesięcy. A dziś... dziś uważam, że to jedna z lepszych gier, z jakimi miałam do czynienia.
Moje pierwsze podejście do omawianego tytułu odbywało się za pośrednictwem konsoli – i była to totalna porażka. Leżenie z padem w dłoni trzy metry od telewizora odbiera rozgrywce cały klimat. Dlatego dopiero na Steam Decku mogłam docenić jej atmosferę i mocno specyficzny charakter.
"Coffee Talk" to gra, którą odpalasz przed snem, żeby spędzić trochę czasu w towarzystwie niezwykłych istot. Istot, których ścieżki splatają się w nocnej kawiarni. I choć spotkamy wśród nich wilkołaki, elfy czy wampiry, to ich problemy będą nam bardzo bliskie. Jest para, którą dzielą rasowe uprzedzenia. Są pracoholicy borykający się z bezsennością. Jest córka skonfliktowana z ojcem. No i jest moja ulubiona bohaterka – ironiczna i zabawna pisarka Freya, która – tak jak i ja – boryka się bądź to z twórczym szałem, bądź to twórczą blokadą. Myślę, że każdy wśród tej barwnej palety postaci znajdzie kogoś, kogo po prostu pokocha.
Gdzie tu gra?
Większość rozgrywki w "Coffee Talk" to po prostu śledzenie dialogów pomiędzy bohaterami. Sporadycznie dorzucamy do tego swoje działanie – zaparzenie kawy czy bardziej wymyślnego napoju, jak herbata na kaszel albo remedium dla wilkołaka. Czasem możemy je wzbogacić o latte art – czyli stworzenie artystycznych wzorów z użyciem mleka, które w moim przypadku wypadają żałośnie śmiesznie.
Jest tutaj także drobny element kolekcjonerski – mamy do odkrycia wszystkie przepisy oraz profile w mediach społecznościowych naszych gości. To niewiele, ale zawsze to jakieś urozmaicenie w trakcie rozgrywki.
Nie jest to zatem gra dla osób lubujących się w działaniu. Mnie służyła głównie jako idealny wyciszacz przed snem – niezbyt angażujący fizycznie, ale za to niesamowicie wciągający umysłowo.
No i mocno ujęła mnie cała otoczka tej gry. Spokojna muzyka. Bardzo ładna grafika. Interesująca fabuła. Złożone portrety psychologiczne postaci. Ich perypetie pozostaną ze mną na długo.
Takich gier mi potrzeba. Polecam z całego serca.

chill gierka na luźny wieczór polecam!!