Batman: Arkham Asylum

Such a great game to relax and have fun after stresfull day.

GOTY 2009r. to już mówi wiele o tej grze. Jeżeli nigdy nie grałeś w żadnego Batmana to na co jeszcze czekasz?! Po 15 latach od premiery nadal arcygrywalny tytuł.

7/10 - mało wymagające boss-y, ciągłe bicie mobów (nawet przy boss-ach) zaczyna męczyć po czasie.

This game is a diamond that has not generally aged. I played 15 years after the premiere and I am delighted. In general, do not hesitate and buy. The plot, climate, acting are wonderful.

Nigdy nie oglądałem żadnego filmu o Batmanie (oprócz Lego Batman) i nigdy mnie on nie interesowały komiksy o nim, ale żałuję że nikt mi wcześniej nie powiedział że ta gra jest taka zajebista.

Mega fajna gra:
- Wciągająca fabuła
- Genialny voice acting
- Easy to learn hard to master
- Genialny combat i stealth system
- Itp.
Dla ludzi, którzy lubią się torturować:
Mapa wyzwań shock and awe (extreame)

Mimo że kocham Batmana i całą serię Arkham, w tej odsłonie mam dużo do skrytykowania. Nie do końca umiem w pisanie recenzji więc może być trochę krótsza ale chce się trochę wypowiedzieć na temat moich największych bolączek.
________________________________________
🎯 1. Bossowie – zmarnowany potencjał
Każdy boss powinien być epicką chwilą, którą wspomina się przy każdej rozmowie o grze. W Arkham Asylum większość starć sprowadza się do prostego schematu:
„unik – skok – cios”
albo rzucenie batarangiem i seria podstawowych uderzeń.
Zamiast zapadających w pamięć pojedynków dostajemy powtarzalne „quick time eventy” i nijakie starcia, które nie zostawiają śladu w wspomnieniach.
________________________________________
🏰 2. Klimat więzienia – dobry, ale monotematyczny
Mroczne korytarze i oddział psychiatryczny to świetny pomysł, ale wykonanie bywa nużące:
Długie przejścia między niemal identycznymi ścianami są nużące (wyjątki to ogród botaniczny i kanały, które dodają lekkiej świeżości).
Więzienie jest jednocześnie zatłoczone i… zupełnie puste
Mała, zamknięta wyspa daje poczucie bycia w pudełki
Znajdźki i zagadki Riddlera są ciekawym urozmaiceniem. Jest ich najmniej w całej serii więc zebranie wszystkich nie będzie wielkim koszmarem
________________________________________ 🏃‍♂️ 3. System poruszania się – toporny i skryptowany
Batman słynie ze zwinności, a tu porusza się jak ktoś po kontuzji kolana:
Wspinaczka: ograniczona do ściśle wyznaczonych miejsc i animacji, brak płynności znanej z innych gier (np. Assassin’s Creed).
Gliding: działa tylko w niektórych punktach, często kończy się nagłym opadnięciem.
Przeskoki: możliwe tylko jeśli stoisz idealnie przed kolejną platformą.
Kamera: potrafi przeszkadzać, wpadając w ściany lub kręcąc się bez sensu.
Efekt? Zamiast poczucia superskocznego Mrocznego Rycerza dostajemy gościa w ciężkim kostiumie, który ugina się pod własnym płaszczem.
________________________________________
🧭 4. Prowadzenie za rękę – za dużo liniowości
Twórcy najwyraźniej bali się, że gracz się zgubi:
Kilka razy miałem wrażenie, że gra woli pokazać mi drogę niż pozwolić na eksplorację.
Zadania rozwiązujesz dokładnie tak, jak zaplanowali projektanci – żadnych alternatywnych ścieżek czy kreatywnych rozwiązań.
To ślepe prowadzenie odbiera satysfakcję z samodzielnego dochodzenia do celu.
🎭 5. Postacie drugoplanowe
Galeria złoczyńców Batmana to największy atut uniwersum, a w Arkham Asylum większość z nich pełni tylko funkcję dekoracji:
Scarecrow – trzy powtarzające się sekwencje halucynacji bez sensownej konkluzji. Po trzecim razie traci się zainteresowanie i nie dowiadujemy się, co się z nim dzieje.
Poison Ivy – bossfight z gigantyczną rośliną wyrwany z kontekstu, pozbawiony motywacji i emocjonalnego napięcia.
Killer Croc – wielka bestia redukowana do sekwencji QTE na wąskiej platformie, po której Croc nagle znika, jakby w ogóle nie istniał.
Bane – zapowiadany jako potężny przeciwnik, staje się tutorialowym bosskiem: unik, kontratak, i po chwili po nim nie ma śladu.
Harley Quinn – obecna wyłącznie jako tło Jokera; zero własnej motywacji czy rozwoju, bardziej element scenografii niż postać.
Riddler i inni – występują jako głosy z interkomu lub drobne cameo; nie mają wpływu na fabułę i służą głównie jako powód do zbierania znajdziek.
Prawda jest taka: Joker robi całe show
________________________________________
🧪 Tech demo dla Arkham City
Nie da się ukryć, że Asylum to poligon testowy:
Mechaniki i pomysły dopracowano w sequelu. Ta odsłona pokazuje jedynie, co mogłoby się rozwinąć – dopiero Arkham City ujawniło pełny potencjał koncepcji.
________________________________________
Podsumowanie
🎮 Tytuł gry: Batman: Arkham Asylum
🕹️ Gatunek: action‑adventure
⏱️ Czas gry: 8–10 godzin (główna fabuła)
Co na plus:
Świetna fabuła
Wybitny dubbing (Kevin Conroy, Mark Hamill) i design postaci
System walki
Klimat mrocznego (ale niestety zamkniętego) szpitala
Co na minus:
Przestarzałe mechaniki (nawet jak na 2009 rok)
Zamknięty, monotematyczny obszar
Schematyczne i nudne walki z bossami
Toporny system poruszania się
Sztuczne prowadzenie gracza za rękę
⭐ Ocena: 6/10 (kocham Batmana)
recenzja jest oparta glownie na narzekaniu ale to nie zmienia tego że w gierke warto zagrać