AI: THE SOMNIUM FILES

Piszę to jako osoba, która prawie w ogóle nie gra w gry z tego gatunku ani nie miała wcześniej styczności z innymi grami tego studia - gra jest świetną wizualną nowelką, która opowiada kompetentną i dojrzałą opowieść, którą może docenić również starszy odbiorca lub taki, który na co dzień nie konsumuje treści anime. Wciągnąłem się na tyle, że grę przeszedłem w nieco mniej, niż tydzień.
Rozgrywka opiera się głównie na prowadzeniu dialogów, eksplorowaniu lokacji w przestrzeni 2D "w prawdziwym świecie" (te bardzo często można pominąć bez tracenia niczego w fabule czy rozgrywce, choć osobiście i tak klikałem wszystko, co popadnie, i nie żałuję) i przestrzeni 3D w podświadomości różnych osób (te sekcje są ograniczone czasowo, ale w razie porażki szybko się je powtarza i można przyspieszać), a także bardzo okazjonalnych sekcji quick-time-events (absolutnie trywialne).
Oprawa graficzna - nie mam wysokich wymagań ani nie przeszkadza mi stylistyka anime, więc jak dla mnie gra wygląda kompetentnie. Nie gryzie po oczach, choć w grze znajduje się jeden konkretny model postaci, który zupełnie nie pasuje do reszty gry (jest to jednak postać, która pojawia się tylko w kilku scenach we flashbackach) - wygląda jakby wyjęta z Bolka i Lolka. Zabieg chyba celowy, bo z tego, co widziałem, to w sequelu jest inna postać poboczna, która ma dosłownie kwadratową głowę i też zupełnie odstaje od całej reszty gry. Podczas rozgrywki odwiedzamy kilkanaście głównych lokacji i w pewnym momencie zaczynają się one powtarzać - okazjonalnie pojawia się tam jakiś nowy element czy inne postacie.
Lokalizacja angielska (dubbing) została zrobiona bardzo dobrze i nie miałem podczas gry ani razu ochoty zmienić dialogów na język japoński.
Muzyka i efekty dźwiękowe w grze... były. Nie były niekompetentne, jednakże niemal rok po skończeniu gry nie pamiętam prawie żadnych ścieżek dźwiękowych... poza TĄ JEDNĄ (osoby, które przeszły grę, będą wiedziały, o którą chodzi ;) ). Myślę, że były dobrze dopasowane do gry i spełniły swoją rolę. Tyle.
Problemy techniczne i bugi - niektóre (na szczęście nieliczne) segmenty w grze miały dużą szansę na spowodowanie jej crasha. Czasami daną sekcję musiałem przechodzić nawet 10 razy (robiąc non stop save'y i modląc się, żeby mnie nie wyrzuciło z gry przed zrobieniem jakiegokolwiek postępu). Patrząc po forach, nie byłem jedyną osobą z tym problemem, jednakże ostatecznie udało mi się przejść grę.
Fabuła - nie będę zdradzał jej szczegółów - jeśli kogoś gra nie zaciekawi w ciągu dwóch pierwszych godzin gry, to zalecam zwrot. Pomimo estetyki anime gra w dużej części jest wolna od najbardziej problematycznych elementów tego medium, typu seksualizacja nieletnich (choć w tej kwestii ostatnia scena epilogu jest... wątpliwa). Gra ma swoje "zboczone" (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) elementy, ale występuje tu równouprawnienie i gra tak samo śmieje się się z protagonisty, jak z jego nieprzyzwoicie napalonej szefowej; z kobiet i mężczyzn. Gra posiada pozytywną reprezentację społeczności LGBT+ (z czego warto zaznaczyć, że te postacie nie są tokenowymi mniejszościami - są postaciami, które akurat należą po prostu do tej mniejszości i tyle; ich seksualność czy tożsamość płciowa jest jedynie jedną z wielu ich cech).
Same postacie są raczej starsze, niż w typowej serii anime (najmłodsze postacie to kilkunastoletnia dziewczynka pod opieką protagonisty i 18-letnia idolka). Postacie są złożone, zróżnicowane, często mają wiele do ukrycia przed protagonistą. Nie spodziewałbym się po niektórych postaciach, że będą w stanie mnie doprowadzić do łez.
Jak w wizualnych nowelkach - gra składa się z kilku ścieżek, które najpierw trzeba przejść w całości, aby odblokować prawdziwe zakończenie. Gra jasno pokazuje momenty, w których następuje rozwidlenie na którąś ze ścieżek i w dowolnym momencie można wrócić na rozdroża do momentu wyboru i rozpocząć inną ścieżkę. Paniczne robienie miliona stanów gry, żeby nie skopać prawdziwego/bonusowego nie jest tu konieczne.

Gra jest mocno rozbudowana fabularnie, potrzeba trochę cierpliwości, żeby dotrzeć do meritum. Niemniej głównego bohatera można łatwo polubić, szczególnie przez jego poczucie humoru :) Pozostałe postacie również są mocno wyraziste, o każdej można wyrobić sobie zdanie. Ogólnie w grze jest trochę więcej czytania niż czynnej akcji, ale śmiało polecam osobom, które lubią klimat kryminału i science fiction, a przy tym nie zraża ich grafika prosto z anime.

I laughed, I cried, I learned a dance.
10/10

GRA 10/10

kurde no dobre to było

I don't remember Kagami's name ;-;

one of the best ending ever